BXXXVII.

Statuta Marchiae Anconitanae a Bonifacio PP. VIH. edita suspenduntur. Beg. An. I. de Cur. ep, 44. fol. 207.

Benedictus episcopus etc. Ad perpetuam rei memoriam. In supreme dignitatis honore superna disponente clementia constituti ad ea vigilantius mtendimus, et opem operamque sollicitam imper- timur, que provintiarum et terrarum quanunlibet Romane matris ecclesie, ac habitantium in eisdem tranquillum statum et prosperum respicere dino- scuntur. Sane felicis recordat. Bonifatius pp. VIII. predecessor noster statuta quedam, dum viveret, in Marchie Anconitane provincia eidem ecclesie immediate subiecta duxit auctoritate apostolica fa- cienda: nos autem statuta ipsa nobis exhibita so- lerter inspeximus et examinavimus diligenter, et quia eadem valde ardua fore noscuntur, quia etiam pre- decessor ipse de fratrum suorum consiho statuta non edidit supradicta, eadem communicato fratrum nostrorum consiho auctoritate apostohca totaliter duximus suspendenda, decernentes exnunc irritum et inane, si secus in hac parte scienter vel igno- ranter a quoquam contigerit attemptari. Intendimus tamen super statutis eisdem dehberationem et exa- minationem dihgentem habere cum nostris fratribus supradictis, et quantum cum deo sine lesione iurium ipsius ecclesie Romane poterimus, paterne sollici- tudinis studio prefate provincie Marchie ac inco- larum ipsius, prout saluti et tranquillo ipsorum statui expedire viderimus, providere. Predictorum autem statutorum tenores presentibus inseri feci- mus, qui tales sunt. Bonifatius Episcopus servus servorum dei. Ad perpetuam rei memoriam. Cele- stis paterfamihas etc. ut supra Nro. dlxxi. pag. 391. de verbo ad verbum usque in finem. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre sus- pensionis, constitutionis et insertionis infringere etc. Si quis autem etc. Datum Laterani xvrm. Kal. Fe- bruarii, Pontificatus nostri anno primo.

DLXXVin.

Benedictus PP. XI. concessiones quibusdam civitatibus in ducatu Spoletano a Bonifacio PP. VEH. factas revocat. Reg. An. 1. de Curia ep. 102. fol. 214.

Benedictus episcopus etc. Ad perpetuam rei memoriam. Si Romane ecclesie, cui divina faciente clementia presidemus, bona iuraque neghgimus, nos graviter reprehensibiles reddimus, qui alios debemus corrigere, si in conservandis aut recupe- randis suarum, quibus presunt, ecclesiarum iuribus desides comprobentur. Id autem maxime imputa- bitur nobis, si dum sine alicuius iniuria aut indi- gnatione iusta hoc implere possumus, illud per negligentiam obmittimus. Nam si Romanus Pon- tifex, ad quem tuitio ecclesiastice rei pubhce per- tinet, et ad eam non suflficit, ahus neghgat, nullus in hhs poterit esse solhcitus, nullus nos excusabit et periculose multis erimus in exemplum. Ideoque nos esse attentos oportet et vigiles, ut ecclesie memorate iura apud ahos constituta, ad ipsam ecclesiam revocare. Sane dudum bone memorie Bonifatius pp. VTU. predecessor noster quasdam concessiones et remissiones iurium dicte Romane ecclesie in ducatu Spoletano usque ad beneplacitum apostohce sedis fecit nonnulhs locis, universitatibus et personis ducatus eiusdem: concessit enim usque ad idem beneplacitum Nucerinis, ne in Curia Co- mitis, quem Rector ducatus predicti in Comitatu Civitatis eorum ponit pro tempore, teneantur ul- latenus respondere, neque Comes contra Civitatem eandem eiusque districtum et habitatores eorum possit iurisdictionem et otficium suum quomodohbet exercere; Hominibus etiam Castri Bithonii simili modo redditus et proventus, quos eadem ecclesia habet ibidem in tertia parte bonorum et salariorum banche, focatico, passagio ceterisque servitiis, qui in Nativitatis et Resurrectionis dominice festis ab eis Rectori debentur prefato; Asisinatibus quoque omnes redditus et proventus, ac alia iura ubicunque in diocesi Asisinate ad ecclesiam predictam spe- ctantia, necnon Fulginatibus redditus et proventus ac iura, que sepedicta ecclesia habet ibi tam in procuratione novi Rectoris dicti ducatus, quam in tertia parte bonorum condempnationum, salariorum ac passagii; Miliano insuper Egidii Pauh de Trebis famihari suo pedagium Castri Trebarum Spoletane diocesis sub certo annuo censu papali solvendo Camere gratiose concessit. Nos autem considerantes, quod hec omnia fuerunt ad beneplacitum sedis pre- dicte concessa, ideoque valent sine ahcuius indi- gnatione iusta et absque ulhus iniuria revocari, attendentes etiam, quod hec antiquata vel difficihus cum non modico preiudicio eiusdem ecclesie, vel nullo modo possent, id prohibente diuturnitate temporis, que possessorem vallaret, in statum de- bitum reformari, ipsa, ne neghgentia nostra, si taceremus, possit in dampnum sepefate ecclesie

BENEDICTUS PP. XI. ANNO CHRISTI 1304. 399

redundare, de fratrum nostrorum consilio revocamus et in eis beneplacitum dicte sedis volumus esse finitum. Non igitur moleste ferant, quod hec per concessiones huiusmodi habuerunt, sperantes a no- bis sicut dilecti filii, que ecclesie pretacte non obsint vel aliis, cum nostro dampnosa fisco aut iuri con- traria, nec ipsi ut devoti subiecti petere, nec nos concedere deberemus gratiam ampliorem. Nulli etc. nostre revocationis et voluntatis etc. Dat. Laterani Kalendis Februarii, Pontificatus nostri anno primo.