Ego H. dictus abbas Fonteneti , notum facio presentibus et futuris quod Rainaudus de Estormer laudavit et concessit omnia dona et elemosinas quas predecessores sui contulerant pro remedio aniamrum suarum Deo et ecclesie Fonteneti et universas quitavit quierelas de quibus fratres Fonteneti sepius inquietaverat et plurima gravamina intulerat, tali conditione ut quando habitum religionis in memorata domo suscipere voluerit aut etiam pro corporali infirmitate se in ipsam deferri fecerit, benigne a fratribus sicut domesticus suscipietur, excepto si lepra perfusus vel morbo caduco fuerit infectus que omnimodis non recipiuntur in ordine. Quod si forte in posterum idem Renaudus pravo ductus consilio aliquam moverit predictis fratribus denuo calumpniam, nullomodo ei ab aliquo credatur sed erit omnibus tanquam fidei sue transgressor deinceps sicut ethnicus et publicanus qui coram his testibus ea que predicta sunt sub jurejurando penitus abrenunciavit : Willermo videlicet Fonteneti priore, Andrea de Buxi , Bernardo magistro de Estormer , Odone Tullionis archipresbitero, Alberico de Estormer et Radulpho filio ejus. Acta sunt enim hec in die sancte Cecilie apud Fontenetum, anno ab incarnatione Domini m° c° xc° v°. et ut rata habeantur in posterum pesentem cartam cyrographo signari precepi et sigilli mei munimine roboravi.