Humbertus, Dei gratia Eduensis episcopus, dilecto sibi in Christo fratri Villelmo abbati Fonteneti totique ejusdem loci conventui salutem et paternam benedictionem. Postulasti, karissime frater, super donum Richardi de Espire quod ecclesie Fonteneti, cui Deo auctore presides, de terra sua que ad Fanium pertinebat coram me se fecisse recognovit et tunc quoque fecit confirmarem et scriptum inde sigillo pontificalis auctoritatis munitum tibi traderem. Annuans igitur juste petitioni tue primum posterorum noticie presentibus litteris trado Richardum de Espire volentem proficisci in expeditionem Iherosolimitanam coram me et multis aliis quos subscrebemus recognovisse quod ecclesie Fonteneti dederat et tunc quoque dedit totam terram suam de Fanio et que ad Fanium pertinebat ubicumque esset, preter autem aliam terram que ex utraque parte aque que Brana vocatur jacet, vii mansi siti in predicta villa Fanii et unus apud Curcellas quos nominatim exprimens se dedisse recognovit et dedit et unum rusticum Berardum nomine cum tota sobole sua. Huic recognitioni et dono quod actum est inter Tullionem et Lucenniacum affuerunt mecum Obertus prior Sancti Simphoriani , Johannes de Hylari canonicus Sancte Margarite , Arnodus decanus Sedeloci , Guido Carbonellus de Flaviniaco archipresbiter, Haymo de Alisia miles, Bernardus Longus de Flaviniaco , Hugo Pilosus de Rocha tunc prepositus meus, Renaldus major Tullionis , Renerius de Rivel , Hugo de Monte Barro et plures alii. Confirmans igitur hoc donum interdico Dei et nostra auctoritate ne quis de hoc dono ecclesie Fonteneti injuriam inferre presumat. Quod si sciens fecerit, excommunico eum donec predicte ecclesie satisfaciat.