In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Cum super causa que uertitur inter magistrum Vlricum ecclesie sancti Andree canonicum ex vna parte et venerabilem patrem O. Pattawiensem episcopum et Wisentonem decanum de Wienna ex altera, coram nobis fratre Gotfrido hospitalis sancte Marie Jherusalem subdelegato a venerabilibus Olomucensi et Pragensi episcopis iudicibus a sede apostolica delegatis et a venerabili Vlricus Salczburgensis ecclesie archiepiscopo iudice delegato dictus magister Vlricus prefatos episcopum et decanum traxisset in causam, predicti episcopus et decanus per se et procuratores sufficienter in structos comparere curarunt plures, proponentes vt iurisdiccionem nostram euaderent, quod per appellacionem eorum subsecutam nobis in scriptis presentatam ostenderunt sicut in actis bene patet, nos siquidem reuerencie episcopali defferentes, licet cause appellacionis nulle fuerint, terminum tamen quatu^or mensium ad prosequendam appellacionem eis decreuimus indulgendum, ad quem terminum non venire curantes, vel si venerunt nichil tamen se profecisse, ad nostram citati presenciam monstrauerunt, immo prefatus magister Vlricus litteras papales domino decano Olomucensi directas cum ipsius mandato, vt in causa absque omni dilacione procederemus, nobis obtulit, quod si aliquid a prenominatis esset in curia obtentum, totum deberet inane et irritum computari (?), secundum quod per ipsum decanum Olomucensem iam legitime factum fuerat, sicut littere super hoc confecte plenius declararunt. Petente igitur magistro Vlrico vt ipsum in possessionem corporalem ecclesie de Probsdorf mittere curaremus, ostendente se presentatum esse ad eandem ecclesiam prefato episcopo Patawiensi a vero patrono qui in possessione erat iuris presentandi. quia domino fundi, scilicet episcopo Frisingensi modo canonico et legitimo, prout documentis legitimis coram nobis extitit comprobatum. Quia tamen pars altera presens non erat, petitionem ipsius effectui mancipare differentes, partem episcopi et decani scitavimus eisdem gratiam preter solitum facientes. Qui etsi per se et procuratorem suam presenciam exhiberent, nichil tamen dixerunt vel monstrarunt, quare dictam petitionem magistri Vl. non admittere deberemus, quin immo in appellacionis vocem prorumpentes appellarunt. Quam appellacionem nullam reputantes quia contumax non auditur appellans, cum de contumacia conuicti iam fuerant sicut patet per papale instrumentum et per confessionem partis aduerse qui dicebat, quod dominus episcopus Pataviensis wlt prosequi appellacionem et ad hoc petebat inducias sibi dari, dicto magistro Vlrico iniunximus vt suam petitionem nobis constare faceret, qui satis liquide probauit per munimenta judicum delegatorum super eadem causa mota a venerabili Frisingensi episcopo et Eberhardo antecessore suo et diffinitiua sentencia canonice terminata, quod a vero patrono esset presentatus qui eciam in iuris presentandi erat facultate, et alia que causam sufficientissime declarabant, sepedictum magistrum Vlricum in possessionem ecclesie de Probstorf per sentenciam diffinitiuam decernimus esse mittendum et mittimus, prememoratum Wisentonem qui dictam ecclesiam contra iusticiam occupat, in fructibus perceptis et qui percipi poterant condempnantes, insuper in expensis et interesse que prefatus magister Vlricus nostro commisit arbitrio, volens iurare de centum marcis, taxauimus tantum triginta esse soluendas a Wisentone decano, sub hoc pretextu vt si aliqua parcium predictarum deinceps moueret querelam contra dictum magistrum Vlricum hanc causam contingentem, saluum esset ius prememorato magistro Vlr. expensas et interesse repetendi ex integro a sepedictis tam episcopo quam decano. Ad hec cassamus omnes sentencias latas post appellacionem factam a magistro Vlr. in presbiteros dictam ecclesiam officiantes et easdem dicimus esse nullas. Acta sunt hec in Nevnburch in capitulo canonicorum anno domini M. CC. LVIIII., indictione II., IIII. nonas Octobris, presentibus hiis, Vlrico decano, Heinrico de Ebergorin, Ortolpho de Greyfenstein, Pawone, Chunrado canonicis Neumburgensibus, item fratre Heinrico et fratre Nicolao de ordine Predicatorum, item magistro Heinrico de Wienna et aliis quampluribus. Datum per manum Gotfridi notarii qui hec omnia de mandato iudicis conscripsit et in hanc formam redegit.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 207-209