Urbanus episcopus seruus seruorum dei. Dilectis filiis . . . abbati monasterii de Cremismunster et . . . preposito ecclesie sancti Floriani Patauiensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Sua nobis . . . . abbas et conuentus monasterii sancte Marie de Sitansteten petitione monstrarunt, quod Fredericus abbas monasterii de Cleuniaco Patauiensis diocesis in Heberhardum et Henricum presbyteros predicte diocesis pro eo quod idem Heberardus de Waidhouen ac dictus H. de Hollestain ecclesias cum iuribus et pertinentiis suis ad eosdem abbatem et conuentum de Sitansteten spectantes per uiolentiam occuparant et ab eodem abbate de Cleuniaco moniti diligenter ecclesias ipsas eis restituere contumaciter denegarunt, cum hoc esset ita notorium quod nulla poterat tergiuersatione celari, auctoritate venerabilis fratris nostri Ottonis episcopi Patauiensis loci diocesani excommunicationis sententiam exigente iustitia promulgauit, Otto quoque decanus Christianitatis Lauriacensis prefate diocesis presbyterorum ipsorum crescente contumacia easdem ecclesias auctoritate predicti episcopi suadente iustitia ecclesiastico supposuit interdicto. Verum memorati presbyteri huiusmodi excommunicationis sententiam dampnabiliter contemnentes, in eisdem ecclesiis interdictis diuina officia celebrare, immo uerius quantum in eis est, profanare ac Vlricus, miles Conradus et alii parochiani predictarum ecclesiarum in eis sic interdictis ab eisdem presbyteris diuina huiusmodi audire presumunt in animarum suarum periculum, plurimorum scandalum et dictorum abbatis et conuentus preiudicium et ecclesiastice discipline contemptum, propter quod abbas de Cleuniaco et decanus predicti in militem Conradum, Henricum et alios parochianos predictos quia per eos moniti diligenter, a presumptione huiusmodi desistere contumaciter denegarunt, cum hoc ita esset notorium quod nulla poterat tergiuersatione celari, auctoritate prefati episcopi excommunicationis sententiam exigente iustitia promulgarunt. Quare dicti abbas et conuentus monasterii sancte Marie humiliter petebant a nobis, ut easdem sententias robur firmitatis debitum obtinere dictosque presbyteros de huiusmodi pena puniri canonica faceremus. Quocirca discretioni uestre per apostolica scripta mandamus, quatinus sententias ipsas sicut rationabiliter sunt prolate, faciatis auctoritate nostra usque ad satisfactionem condignam appellatione remota inuiolabiliter obseruari. Super eo uero quod dicti presbyteri diuina taliter profanare dicuntur, quod canonicum fuerit appellatione postposita decernatis, facientes quod decreueritis per censuram ecclesiasticam firmiter obseruari. Datum apud Vrbemueterem, II. nonas Junii, pontificatus nostri anno tertio.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 248-249