1209. 25. Marcii.

Quoniam memoria hominum labilis eat et per oblivionem facit enervare rei actus: quapropter no- tum esse cupimus univertis Christi fidelibus, quali« ter ego Hainricus dei gratia Marchio Yfiriae, sive heredem habuero sive non: contradïdi ecclesie S. Laurentii in Wiltein, mansum unum meum propri um in villa Ombrqß; post discursum vite mee, pro remedio anime mee parentumque meorum, et ut in die dominice annuntiationis Memoria Matris mea» Duci/рге nomine Agnetit ceterorumque parentum meorum celebriter agatur, et quamdiu vixero, ош. »i quinta feria, in cenueatu fratrum ad ajtare S*

i

Marie Missa de S. Spiritu celébretur, et cum riam

universae carriis intrabo , predicta missa de S. Spî- ritu omittatur, et publice missa pro defimctis in «onventù fratrum, pro remedio anime mee, paren- tutoque meorum solemniter cantetur et singulis an uís, pro Signo traditfonis de predicto predio, ei- dem ficclesie saumum vini ad censum dari constituí; Quod ut ratum et inconvulsum permaneat, sigila mei impressidne feci corroboran.

Hujus rei testes sunt: Comes Otto de Henneberc Ülricus de Porta, Sybotho de Eglingen, Henrious de Scaüinchaim et Ulricus filius ejus, Henrious de Bergendorf, Henricus de Sandernhoven, Erhardus de Mater ey et Conradus Hägeno frater ejus, Hainricus de Vore, Seifridus de Rcttenburc, Otto de Mulles, Henrious de Slitters, Henricus de Sconowe, S Up ha. nus Marfcàleus, Gebhardus Chraimare, Hainricus de Stubay, Seifridus de Zammerslowe ¿ Albertus de Sißrans, WernheruS, Willepúlh et alii quorum ibi erat copia.

Acta eunt autem haëc A.D; MCCÎX. in die an- nuntiationis et prima traditio Jiujus mansm fuit , guando Romam perrexi. Ego Hainricus plebanus in ¿timpani, March ionis JSotarius «èripsi et dicta vi.