Kritisch- diplomatische Beyträge zur Geschichte Tirol im Mittelalter, Nro. LXV. , S. 340
Nro. LXV.
(Ex Archivio novacellensi.)
Cum omnia, quae pro divini cultus amore, ad communem salutem et utilitatem fidelium ordinan- tur, perpetua stabilitate debeant inviolabiliter ob servan, ut nee successioue temporum, пе�? tergiver sation? malignantium, qui bonum publicum ad prit
45
ratum mtuntur trahere commodum, valeant immu. tare, ea tamen maxime, que pro augmento religio« nis et Apostolice vite in Ecclesia Domini statuuntur ab omnibus fídelibus, et precipue ab his, quos Do minus in specula Ecclesie posuit, propension cura tueri, et uberiori gratia foveri et diügentiori debent sollicitudine promoveri. Nam humani generis ini- micus ea maxime turbare, et impediré nititur, per qué í ibi majus incommodum auidere posse suspica- tur. Unde ne vel in oblivionem venire, vel etiam in dubium valeant revocan, ea, que Dominus per ministros suos in primordiis hujus Ecclesie operari dignatus est, quoniam in libro cordis retiñere non possunt, cum omnium habere memoriam divinitatis pocius sit quam humanitatis, presentís scripti pagi na posteritati noetre transmittimus , ut gratuite bo- nitati Dei référant gratias pro gratia, et utimortalis apud eos sit in benedictione memoria eorum, qui huic operi pietatis opem et operam impenderunt. Cum venerande recordationis Hartmannus Episcopue circa inicia sui Episcopatus sepius anxiaretur, quod nusquam circa Brixinensem civitatem religiosa do- mus haberetur, hortari cepit Reginbertum Brixinen- sis Ecclesie Ministeriellem, Sabionensem Castellanum, ut de mam mona iniquiiatis sibi faceret amicos et filio suo unico, quern rerum suarum relinquere cu- piebat heredem, Christum faceret cohaeredem, vi delicet, ut pro receptione pauperum domum faceret bospitalem, Clinique super hoc verbo predictus Re
,3б '■
ginbertus deliberaret, et hoc sibi maxime obstare videretur, quod difficuíter tantum patrimonii sui fi lio suo subtrahere posset, Dominus volens áspera faceré plana, turbato mortalitatis ordine filium de hac luce subtraxit. Quod audiens Beatus Hartman- nus, intellexit Dominum voti sui Cooperatorem exi- ftere, et quasi accepta oportunitate diligentius in stare cepit, ut semen verbi Dei, quod adhuc infir ma radice quasi teñera herba pullulabat, usque ad maturam protraheret segetem. Divina itaque inspi- ratione et Beati Hartmunni exhortatipne ad hqc in- ductus est predictus Reginbertus ut non tantum ho- spitalem Domum , sed et monasterium in honore Dei Genitricis construere vellet, in quo canonicorumre- gularium secundum regulam Beati Augustini com- muni vita viventjurri collegium institueretur. Cum- que de loco Monasterii diu dubitatum esset, tan dem Domino preparante certum recçptaculum via- toribus, peregrinis, indigenis, alienigenis et omni bus necessitatém pacientibus , licet in loco horrendo et inculto, positum çst in capite omnium platearum, ut undecunque venientes habeant, ubi caput recti- nent. Idçm yero Reginbertus, quicquid in eo loco, in quo Monasterium cum officinis suis nunc situm est, habuit, cunj Uxore sua Cristina Beate Dei Ge-, nitrici tradiditad usus fratrum ibi Deo servientium, siquid vero ibi erat, quod adjaçentibus villi« et vi- cinis commune erat, auctoritate Beati Hartmanni, et approbatione Arnpldi Advocad Çamitis de Mo-
—" tsf
rit, et Comitum de Tirol Alberti et Perhtoldi, nec non fidelium et Ministerialium Brixinensis Ecclesie, et eorum, qui aliquid juris in eo habebant, commu ai voluqtate penitus ab omni Servitute et obnoxie- tate vel jure cammunipnis exemptum est, et glorio le Virgini collatum. Prêter bec Regenbertus et Uxor ejus dederunt eidem domino, et fratribus ibi servi- turis undecem hobae: in loco, qui dicitur, Poçharn Tres: in loco, qui diçitur Punits et Colles duas: in monte Elves unam: apud Eurenbach duas: in monte Lajan unam : in valle Sarentin duas. Hujc donationi interfuerunt Canonici Majoris Ecclesie, et Comités de Tirol Albertus et Pcrhtoldus, Cornes Chu- onradus etfrater ejus Gebehardus Cornes, Bernhar- dus de Willtcim, Volcmar de Raite, Hartman de Stainhart, Golefrid de ¿inçdorf, Pabo de Luterbaçh; de Ministerialibus vero aderant Walt her, Ruopreht, et frater ejus Wolschalch , Friederich et frater ejus Arnolt, Werenher, et fratres ejus Purchart, Rein- preht Willehalm , Egenoi, Goteschalvh, Meginhart% Qtaker, Werenherc, Tag i no, Lantfrit, OrtolJ, Hun- preht, Ritinhart et alii plures. Acta sunt haec An no Dominice Incarnationis MCXLII. Gubernante ro mane Ecclesie Apostolatum Innocentio Papa Reve- reníissimo, tenente vero romani Imperii Principa- tum Chunrado Rege gloriosissimp. Beatus quoque Hartmannus attendons, quod pie desiderium volun- tatis sacerdotalibus est adiuvandum studiis, non pas- sus est tante. pie,ta,tis opus sine adjutorio sue libera- 'itatis procederé, et pro reverentia sánete Dei Geni-
tricis et augmento religionis tradidit eídem Mona sterio sub ómnibus fere eisdem testibus, cum con- sensu Brixinensis Chori et Advocati Cornitis Arnvl- di et Ministerialium niansum unum apud Rodenes- perch, huobam apud Bach, et fere dimidiam apud Lusenam: agros quoqueet prata in campo Brixincmi et mancipia, que fuerant beneficium cujusdam Ingram- mí, ut sic cooperator existeret verbo et opere. Idem etiam Pater piissimus piam et providam gerens so- licitudinem, ne ea, que ejus exhortatione et aucto- ritate féliciter initiata et consummata fuerant, ali? cujus in posterum possent versutia vel violentia re tractar!, eandem ecclesiam sue sanctitatis privilegio munivit, per quod fratribus ejusdem Ecclesieplenam potestatem libere electionis concessit, videlicet, ut liceat eis absque ullius contradictione secundum Dei timorem Prepositum eligere, qui tamen Episcopo representatus investituram Prepositure per raanum ipsius accipiat, et ei debitam subjectionem et reve- rentiam fideliter exhibeat. Sed et alia sue Iargita- tis beneficia eidem Ecclesie contulit, que inspecto et perlecto eodem privilegio facile est cognoscere. Nec tamen hoc contentus fuit, immo ne relinquere- tur facultas suis successoribus extenuandi in aliquo vigorem sui privilegii, ipse, a Domino Papa Inno- eentio super his omnibus sue confirmations Privile gium postulavtt et impetravit, videlicet ut romane Ecclesie auctoritate firmarentur, de cujus aiictorita- te omnium Ecclesiarum pendet autoritas. .Et, ut
139
in his, qui lèt&ntur in rebus pessimis, et exultant, cum male fecerint, ubique malicie sue aditus ex- çluderetur, postea a Domino Friderico Romanorum Imperatore sue Imperialis Magnificentie privilegium obtinuit, per quod ipse predictam Ecclesiam cum omnibus, que ei ejusdem Ecclesie fundator Reinber- tus dederat, vel Beatus Hartmannus vel quicunque fidelium vel quaecunque tunc juste vel possidebat, vel postea habitura erat, in suam Imperialem Tui- tionem accepit, et his omnibus sui autoritatis ple- nissime robur accomodavit.
Quicunque igitur predicte ecclesiae possessiones mobiles vel ¡mobiles invadere, vel jura ejus in ali- quo perturbare presumpserit, vt-1 earn inaliquomo- lestaverit nisi penituerit, et digne satisfec^rit, ex- pectet vindictam a domino, de iujuriae genitricis suae, noverit etiam super se Venturum judicium sine misericordia pro eo, quod offendit matrem misericordiae ;_ in manus etiàm apostolicae ul- tionis se incidere non ambigat, et reum lese impe- rialis majestatis se cognoscat, et bead Hartmanni maledictionibus se cum Judae Traditore obnoxium esse sciat. Pacem autem ejusdem ecclesiae diligen- tibus gratia et pax a domino multiplicetur. Quidam ministerialis de Brixina, nomine Waltherus tradidit quoddam praedium in Plaiken pro remedio animae suae et parentum suorum, ita ut post mortem suam primum in possessionem prefate ecclesiae transiret. Testes, qui çt supra, Eodem die sub bisdcm testi-
bus tradidit Werenherus de Velles predipte ecclesiae pro remedio animae suae predium, quodhabuit Lu tine, scilicet mansum unum, et duo novalia. Hujus tradicionis testes sunt, qui et superius.
Noverit ecclesia, quod quidam ministerialii iQomine Waltherus de Brixina delegavit super altare S. Mariae in Bovacella predium, quod habuit Z-imi- en, pro remedio animae suae, et, ut fijia sua Eli sabeth, que sub regula beati Augustini communem vitam duceret, et quidquid in predicto loco, in rineis et inagris habuit, filie suae et predicte eccle- •iae contulit. Hujus rei testes sunt, comes Alber tus et frater ejus Perhtoldus de Tyrol, Reinberius de Se bene, Rupertus de Sty Ives, Fridericus et fra- ter ejus Arnold de Rodenchen, Dietmar, Gabure et JMegenhardus de monte.
Sub eisdem testibus delegavit idem Waltherus praefato monasterio pro remedio anime fiUi sui Go- teschalchi et omnium parentum suorum, quidquid habuit in Flaichen tam in. ciihis quam încultis.
-* i4l
Hormayr, Joseph von: Geschichte Tirol im Mittelalter, 1803 (Google data) Nro. LXV. , in: Monasterium.net, URL </mom/GeschichteTirol/99a21f70-3852-42cb-80dd-b8fb6fa5e827/charter>, accessed at 2024-11-24+01:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success