Honorius episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis ... abbati de Cyrc in Bokan Vesprimiensis diocesis et ... Strigoniensi et ... Geuriensi prepositis salutem et apostolicam benedictionem. Olim inter dilectos filios ... abbatem et conventum Sancti Martini de Pannonia ex parte una, et venerabilem fratrem nostrum ... episcopum et canonicos Zagrabienses ex altera super decimis quarundam possessionum et aliarum rerum in comitatu Simigiensi existentium questione suborta, tandem post multas commissiones ab eodem abbate super hiis a bone memorie I(nnocentio) papa predecessore nostro ad diversos iudices impetratas venerabili fratri nostro ... Geuriensi episcopo et coniudicibus suis de utriusque partis assensu dedit idem predecessor noster suis litteris in mandatis, ut infra mensem lite super premissis legitime contestata causam ipsam sufficienter instructam ad concilium remitterent generale, quorum pars Zagrabiensis malitiose declinans examen recessit contumaciter ab eisdem, sicut in relatione iudicum eorundem ad ipsum directa continebatur expresse. Demum memorato abbate ac ... procuratore partis adverse in dilecti filii nostri G(regorii), Sancti Theodori diaconi cardinalis, tunc subdiaconi et capellani dicti predecessoris nostri, presentia constitutis idem abbas pro se ac conventu suo ab episcopo et canonicis memoratis decimas omnium frugum et aliarum rerum terre culte ac inculte, silvarum, marturinarum, porcorum et ceterorum animalium, apum et tributorum ac vectigalium partis comitatus Simigiensis, que est ultra fluvium Dravam, sicut ipsius cingitur limitibus comitatus, nec non decimationes capellarum Sancti Barnabe, Sancte Crucis et Sancte Trinitatis ex parte castri Simigiensis in diocesi Vesprimiensi existentium cum fructibus perceptis ex eis, quibus fuerant -- ut dicebatur -- per eundem episcopum spoliati, cum expensis, quas in eiusdem prosecutione negotii usque ad illa tempora fecerant ac facturi essent in posterum, sibi restitui postulavit omne ius suum, in iudicium deducendo privilegium sancti regis Stephani et confirmationes felicis recordationis Alexandri, Urbani et Clementis, Romanorum pontificum, predecessorum nostrorum, ad intentionem suam fundandam super principali producens. Memoratus autem procurator ex adverso respondens proposuit episcopum supradictum decimas memoratas inconcusse diutius possedisse, asserens nichilominus, quod dicta pars, que ultra Dravam existit, tempore dati privilegii de comitatu non fuisset eodem, et quod predicte capelle, que circa Dravam erant, cum parrochianis suis essent in Zagrabiensi diocesi constitute, que omnia se obtulit tunc temporis probaturum. Unde sepefatus predecessor noster, cum per assertionem eorum sibi de cause meritis plenius liquere non posset, venerabili fratri nostro ... Waciensi episcopo et collegis suis causam eandem commisit fine debito terminandam. Verum cum iudices nominati tum propter ipsius obitum mandatoris, tum propter alias causas multiplices in negotio minime procederent memorato, nos ad instantiam abbatis prefati ... preposito et S. Vesprimiensi et ... Albensi Vesprimiensis diocesis archidiaconis nostris dedimus litteris in mandatis, ut super hoc et aliis negotiis suis, a dicto predecessore nostro iudicibus diversis commissis, iuxta tenorem mandatorum ipsius procedere procurarent, qui, sicut ex relatione intelleximus eorundem, in ipso negotio variis de causis minime procedentes ipsum re adhuc integra ad sedem apostolicam remiserunt. Procuratore igitur abbatis iamdicti ac dilecto filio magistro Ambrosio archidiacono Vesprimiensi nuntio partis adverse propter hoc in nostra presentia constitutis dilectum filium nostrum E(gidium), Sanctorum Cosme et Damiani diaconum cardinalem eis concessimus auditorem. Cui cum de cause meritis per ipsos non potuit fieri plena fides, nos causam ipsam vobis duximus comittendam discretioni vestre per apostolica scripta mandantes, quatinus in negotio, non obstantibus aliquibus litteris super hoc a sede apostolica impetratis, usque ad diffinitive sententie calculum, sublato appellationis obstaculo procedentes causam ipsam, si de partium voluntate processerit, fine debito terminetis, facientes, quod decreveritis, auctoritate nostra firmiter observari, alioquin eam sufficienter instructam ad nostram presentiam remittatis, prefigentes partibus terminum competentem, quo nostro se conspectui representent iustam dante Domino sententiam recepture. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, per censuram ecclesiasticam, cessante appellatione, cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Laterani IIII. Nonas Ianuarii, pontificatus nostri anno quinto. [1221. jan. 2.]