Gregorius episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ... episcopo Nitriensi et dilectis filiis ... abbati de Subro et ... archidiacono Tyrincheniensi Strigoniensis et Nitriensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Ex parte dilectorum filiorum ... abbatis et conventus monasterii Sancti Martini de Pannonia fuit propositum coram nobis, quod cum ipsi Fabianum militem Strigoniensis diocesis super eo, quod ecclesiam Sancti Spiritus, terras, prata, molendina, nemora, servos, ancillas, palatia et res alias ad eorum monasterium pertinentes contra iustitiam detinebat post varias commissiones ad diversos iudices impetratas, coram E[gidio] subdiacono et capellano nostro, cui tunc in Ungaria existenti causam huiusmodi a nobis obtinuere committi, et deinde coram venerabili fratre nostro ... Penestrino episcopo in partibus illis legationis officio tunc fungente auctoritate apostolica convenissent et idem miles in ipsius legati presentia recognoscens ad monasterium pertinere predicta et prestito iuramento promittens ea ipsi restituere ac non molestare illud de cetero super ipsis, lata de voluntate sua per eundem legatum excommunicationis sententia in eundem, si contra premissa veniret, tandem licet ea restituerat monasterio memorato, postmodum tamen religione iuramenti et sententia ipsa contemptis, ipsos super rebus eisdem multipliciter aggravat et molestat captis monachis et conversis eiusdem monasterii, existentibus in locis predictis, vulneratis servis eorum et quibusdam edificiis monasterii ac domibus quorundam suorum hominum incendio devastatis. Ideoque discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus, si est ita, eandem sententiam publicantes servari eam usque ad satisfactionem condignam, sicut rationabiliter est prolata, sublato appellationis obstaculo faciatis; eumque nichilominus, si de huiusmodi captione vobis constiterit, tamdiu appellatione remota excommunicatum publice nuntietis et faciatis ab omnibus arcius evitari, donec passis iniuriam satisfecerit competenter et cum vestrarum testimonio litterarum ad sedem venerit apostolicam absolvendus. Super aliis vero partibus convocatis audiatis causam et appellatione remota fine debito terminetis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, per censuram eandem appellatione cessante cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, tu frater episcope, cum eorum altero ea nichilominus exequaris. Datum Perusii, Idibus Martii, pontificatus nostri anno octavo. [1235. márc. 15.]