Dyonysius, palatinus et comes Symigiensis, omnibus presens scriptum inspecturis salutem in vero salutari. Ad universorum tam presentium, quam futurorum volumus pervenire notitiam, quod abbas ecclesie de Bel per pristaldum nostrum Marcum de Solomun liberos udornicorum de Papa, de villa Ozorsuka, citavit ad nostram presentiam, scilicet Athya et Damianum, asserens eosdem viginti quinque iugera terrarum cum particula feneti circa sua molendina occupata detinere. Qui contra eundem abbatem obicientes preter duo molendina ecclesie nullam terram ecclesiam ibi dicebant possedisse. Abbas vero in eodem iudicio litteras Chac comitis de Suprun, Hoholt comitis de Ferreo Castro et Demetrii comitis de Chanad, iudicum a domino rege Bela constitutorum ad restitutionem ipsarum viginti quinque iugera terrarum, nobis presentavit et licet ipse littere ad emendationem dicte terre satis evidenter protulissent testimonia, ad maiorem cautelam decrevimus, quod idem abbas cum duobus monachis suis super ipsam terram et particulam feneti deberet prebere sacramentum. Et cum utraque pars mediante pristaldo nostro predicto super ipsam terram comparuisset, sicut per eundem pristaldum nostrum et per eosdem liberos udornicorum una cum abbate iterato coram nobis constitutos didicimus, terram predictam cum particula feneti absque iuramento abbatis in pace reddiderunt ecclesie supradicte. Dictus autem pristaldus et liberi udornicorum metas terre sepe nominate taliter distinctas enarrarunt. Prima meta eiusdem a fluvio Toplycha exeundo iuxta magnam salicem in latitudine terrarum, que vulgo Ket-barana-scele dicitur, a parte Ozorsuka in longitudinem unius iugeris (!) cadit in Ana sede ad orientem et per eundem fluvium tendit ad meridionalem ad unum Er et per eundem Er vadit ad metas Saricti Ladizlai, hinc autem reflectitur ad occidentalem per indagines spinarum, cadit ad fluvium Toplicha supradictum et per eundem Toplicha vadit inferius ad locum predictum unde exierat et ibi terminatur. Ut autem nostris gesta temporibus robur firmitatis optineant, nec per eosdem liberos udornicorum in irritum valeat revocari presentem cartam dupplicis sigilli nostri munimine fecimus roborari. Anno dominice incarnationis M° CC° XL° Quinto. [1245.]