Nos Nycholaus Synister, magister dapiferorum regis et iudex super iudicandis terris udvornicorum ex speciali mandato Bele Dei gratia illustrissimi regis Ungarorum constitutus, significamus omnibus presentibus et futuris presentes inspecturis, quod, cum udvornici de Papa, videlicet Guthen, Bytha et clericus Bartholomeus abbatem ecclesie de Bel ad nostram citassent presentiam proponentes contra eum, quod duo molendina ipsorum et viginti quinque iugera terrarum cum particula feneti indebite occupasset et violenter detineret, abbas vero predicte ecclesie in eodem iudicio litteras Dyonisii palati(ni) felicis memorie et comitis Symigiensis, nec non privilegium Chak comitis de Suprun, Hoholt comitis de Ferreo Castro et Demetrii comitis de Chanad, iudicum a domino rege Bela constitutorum, ad restitutionem ipsorum molendinorum et viginti quinque iugerum terrarum cum particula feneti sollempniter exhibuit, que ad emendationem dicte terre satis evidenter protulerunt testimonia. Nos igitur iuris ordine mediante prout iustitiam memorate ecclesie eminere cognovimus in hac parte, dicta molendina et viginti quinque iugera terrarum cum particula feneti statuimus sepedicto abbati ecclesie de Bel libere et pacifice perpetuo iure possidenda iuxta eandem formam sicut in litteris predictorum iudicum inspeximus contineri. Quarum terrarum prima meta incipit a fluvio Toplycha exeundo iuxta magnam salicem in longitudine terrarum, que volgo Ket-barana-scele dicitur, a parte Ozorsuka in longitudine unius iugeris (!) cadit in Anas sede ad orientem et per eundem fluvium tendit ad meridionalem ad unum Er et per eundem Er vadit ad metas Sancti Ladizlai; hinc autem reflectitur ad occidentalem, per indagines spinarum cadit ad fluvium Toplycha supradictum et per eundem Toplycha vadit inferius ad locum predictum, unde exierat et ibi terminatur. Ut autem nostris gesta temporibus robur firmitatis obtineant, nec per eosdem udvornicos et liberos udvornicorum vel comites eorumdem ullis unquam temporibus possint in irritum revocari, in testimonium rei geste dedimus presentes litteras sigillo nostro roboratas. Si vero aliquis maliciosus hoc statutum et iudicium predictorum attemptare presumpserit, velud (!) calumpniosus et plusquam calumpniosus condempnetur. Datum anno Domini millesimo CC° L° quinto. [1255.]