Andreas, Dei gratia Hungarie, Dalmatie, Croatie, Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Comanie, Bulgarieque rex, universis Christi fidelibus presentibus pariter et futuris presentium notitiam habituris salutem in eo, qui regibus dat salutem. Licet creatura non habeat quid creatori ac reparatori eiusque gloriosissimis sanctis, quorum suffragiis creator creaturis largitur universa, impendere valeat ex condigno, debet tamen tota devotione animi, totaque puritate affectus laborare, ut eternorum intuitu in terris seminet, quod in die messionis extreme recolligens cum multiplicato fructu in celesti orreo possidere valeat et habere. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod cum ecclesiam seu monasterium Beati Mauricii de Beel, cuius intercessionibus nobis cuncta prospere suffragari sentimus, velimus merito regali gratia, favore et donatione amplexari ob remedium anime nostre et spem future felicitatis; quandam terram udvornicorum nostrorum Thogon vocatam iuxta Balatinum in comitatu Zaladiensi existentem cum udvornicis nostris super eadem residentibus, Boda videlicet, Zobou, Crachyno, Georgio, Sebastiano, Ladizlao, Dominico, Scemeyno, Mathia et Petro cum suis heredibus heredumque suorum successoribus, quos quidem udvornicos dominus rex Bela avus noster clare memorie de castrensibus castri Vesprimiensis in conditionem udvornicorum transtulerat, in eadem conditione, qua predecessoribus nostris iidem udvornici servierunt, dedimus, donavimus et contulimus ipsi monasterio Beati Mauricii de Beel sub eisdem metis, terminis et limitibus, quibus ipsa terra Togon tempore ipsius regis Bele per predictos udvornicos nostros Bodam, Zoboum, Crachynum, Georgium, Gregorium (!) Sebastianum, Ladizlaum, Dominicum, Scemeynum, Mathyam et Petrum habita, limitata fuerat et possessa et eandem terram Thogon cum omnibus utilitatibus suis et pertinentiis universis ac cum udvornicis nostris prenotatis, iam dicto monasterio nostro de Beel per magistrum Leurentham, comitem Vesprimiensem, dilectum et fidelem nostrum fecimus assignari. Ut igitur huius nostre donationis seu collationis series robur obtineat perpetue firmitatis, nec processu temporum per quempiam successorum nostrorum valeat retractari vel in irritum aliquatenus revocari, presentes eidem monasterio Sancti Mauricii concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis viri magistri Theodori, Albensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri anno Domini M° CC° nonagesimo secundo undecimo kalendas Februarii, regni autem nostri anno secundo. [1292. jan. 22.]