Nos frater Perchtoldus, permissione divina abbas, conventusque monasterii Tykoniensis palam fieri cupimus presentium inspectoribus universis, quod Petrus, filius Dominici de villa Wazul et Nicolaus, filius eiusdem, coram nobis personaliter conparendo ministerio vive vocis proponendo sunt confessi, (quod) universes terras, quas ab ecclesia de Bel in predicta Wazul existentes a primevis ipsorum progenitoribus possidentes usi fuissent, tam in sessionibus, quam in terris arabilibus, fenetis, vineis, rubetis ac generaliter singulis utilitatibus ad prescripta pertinentibus, quorum usu et fructurum perceptione ipsos religiosus vir frater Nicolaus, eiusdem monasterii de Bel abbas, in causam attractos, cultores vinearum suarum et predicti monasterii sui fore dicebat (!), penitus et omnino ipsis domino abbati et suo monasterio de Bel reliquid (!), remisit, resignavit, ita simpliciter et indesinenter, quod nuuius processu temporis ipsi videlicet Petrus et Nicolaus filius eius dictis possessionibus nec in toto, nec in aliqua sua parte contra dictorum abbatis, predecessorum (!) suorum et conventus voluntatem aliquam habeant utendi facultatem. Ad quorum premissa quilibet eorum se sponte obligavit coram nobis. Datum in festo octavarum Beati Iacobi apostolic anno Domini Mo CCCo quinquagesimo. [1350. aug. 1.]