Capitulum Iauriensis ecclesie, omnibus Christi fidelibus, presentibus pariter et futuris presentium notitiam habituris salutem in salutis amatore. Nullius cause veritas obumbratur, si litterarum efficacium testimonio perhempnetur. Proinde ad universorum notitiam tam presentium, quam futurorum harum serie volumus pervenire, quod magister Stephanus, notarius religiosi viri domini Wilhermi abbatis et sui conventus ecclesie Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, cum pleno et sufficienti procuratorio eiusdem parte ab una, ab altera vero Iohannes vicecastellanus de Heulgku et alter Iohannes filius Benedicti, tertius Iohannes filius Luce, Petheu filius Alexii, Nicolaus et Mychael filii Ladislai, nobiles de Gych de comitatu Wesprimiensi coram nobis personaliter constituti per eosdem communiter propositum extitit et relatum vive vocis oraculo in hunc modum, quod, quamvis inter ipsos, videlicet dominum abbatem et nobiles prenotatos, super quadam particula possessionis in dicta Gych habita, que fuisset possessionaria portio Mathei et Stephani filiorum Gregorii filii Corneli de prehabita Gych litis materia exorta fuisset per dictum dominum abbatem contra eosdem et non parumper ventilata, tandem propter fedus pacis et per ordinationem proborum virorum et nobilium perpetue et irrevocabiliter concordassent et concordarunt coram nobis eo modo, quod dictus dominus Wylhermus, abbas monasterii Sancti Martini Sacri Montis Pannonie, de consensu sui conventus, prout idem magister Stephanus auctoritate plenii (!) procuratorii nobis retulit, portionem possessionariam dictorum duorum hominum, scilicet Mathei et Stephani, filiorum Gregorii filii Corneli, in sepefata Gych sibi et ecclesie sue pertinentem remisisset et resignasset dictis nobilibus de Gych ei eorum posteris, ymo sepelibatus magister Stephanus vigore sui procuratorii remisit et resignavit eisdem et eorum posteritatibus, litteras dicti domini abbatis domini sui et ecclesie sue super dicta portione possessionaria emanatas et confectas cassas reddidit et inanes, vigoribusque carituras. E converso vero nobiles prenominati de sepelibata Gych eidem domino abbati et ecclesie sue in perpetuum quandam particulam silve de silva pertinentem ad possessionem eorum Gych de eadem sequestrando dedissent et dederunt coram nobis. Cuius quidem particule silve mete erecte hoc ordine distingerentur: prima meta inciperetur ab aquilone penes quandum publicam viam, deinde semper procedendo ad meridiem in loco vulgariter Zahkereztetheteu appellato per metas cursuales, unde usque ad viam Kapolch erexissent viginti quinque metas et ibi terminarentur mete silve eiusdem domini abbatis et ecclesie sue; in quo quidem loco erexissent unam metam angularem, circa quam viam silva ab oriente dictarum metarum domino abbati et sue ecclesie Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie et a plaga occidentali dictis nobilibus et eorum posteris remansisset perpetuo possidenda; ita etiam, quod vicini dicte particule silve, quorum nomina sunt ista: Nicolaus filius Laurentii de Zerechen, Iohannes et Leukus filii Gug de Repas et alii conterminales sui in nullo contradixissent erectionibus metarum pretactarum. Hoc etiam adiecto, quod, si qui motu temporum successivo eundem dominum abbatem et suos successores ac ecclesiam suam pro dicta particula silve metis distincta premisso modo inpeterent seu agravarent, prescripti nobiles de Gych et eorum posteritates expedire tenebuntur, viceversa vero sepefatus dominus abbas et sui successores ac ecclesia sua eosdem nobiles de Gych et ab eisdem derivatos ab omnibus inpetitionibus pretextu dicte possessionarie portionis Mathei et Stephani, filiorum Gregorii, filii Corneli, expedire tenebuntur propriis laboribus et expensis, prout dictus magister Stephanus vigore procuratoria (!) dictum dominum suum et ecclesiam suam et predicti nobiles se ipsos et eorum posteros spontanea eorum voluntate obligarunt coram nobis ad premissa. Litteras etiam causales inter ipsos actenus ventilatas mortuas reddiderunt et inanes. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem eisdem concessimus presentes litteras nostras privilegiales per medium alphabeti intercisas, sigilli nostri autentici munimine et appensione roboratas. Datum sabbato proximo ante festum Beate Elyzabeth, anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo tertio, [1353. nov. 16.] dominis Briccyo preposito, Ladizlao lectore, Georgio cantore, Emerico custode ecclesie nostre existentibus.||
A B C D