Nos Leustachius de Ilsva, regni Hungarie palatinus et comes Albensis, memorie conmendantes tenore presentium significamus, quibus expedit, universis, quod Iacobo, filio Egidii, dicto Mochkus, nobili de Nogech et de Kyseech personaliter ab una, item Francisco dicto Vas de Dewecher pro religiosis viris dominis Stephano abbate et conventu monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie cum procuratoriis litteris eorundem parte ex altera coram nobis constitutis per eundem Iacobum dictum Mochkus propositum extitit ministerio vive vocis in hunc modum: quod ipse sciens satis nobilem dominem consortem suam heredum carere solatio, nec posse propter etatis provectionem deinceps procreare heredes valentes sibi succedere in hereditatem possessionum et iurium possessionariorum in predictis possessionibus habitorum, [nunc] igitur profecturus gratia peregrinandi ad Romanam urbem seu ad visitanda limina apostolorum, pro cuius itineris perfectione octo floreni in auro per ipsos dominum abbatem et conventum sibi essent assignati, volens per formam testamenti disponere et providere, ut predicte sue possessionarie portiones et hereditates pro refrigerio animarum sue videlicet et dicte domine coniugis sue et suorum progenitorum ad operam pietatis perpetuo duraturam deputarentur, simulque considerans, quoniam per viam iuris, ratione regni consuetudinis nullus deinceps in dictis suis possessionariis iuribus posset heres contitui quam monasterium Sancti Martini supradictum, tale de huiusmodi iuribus [suis possessionariis] matura deliberatione prehabita condidisset et condidit nostri in presentia testamentum, seu firmasset et firmavit feudus nuncquaml (!) revocandum, quod ipse et domina consors sua predicta, vita ipsis comite, dictas possessionarias eorum portiones pro usu fructuario eorum essent possessuri et servaturi, deberentque in eisdem portionibus possessionariis per prefatos dominum abbatem et conventum, ut etiam supradictus eorum procurator spopondit in personis eorundem auctoritate procuratoria predicta, protegi et tueri et in singulis annis dicto vite eorum spatio per ipsum monasterium pro eorum solatio trecenti cubuli vini et de frumento cum garleta molendini de Tata forent eisdem ministrandi; post decessum vero eorundem Iacobi et domine coniugis sue dicte portiones possessionarie, videlicet due curie seu sessiones in prefata possessione Nogeech, que essent a parte occidentali cuiusdam magne vie, a parte enim orientali eiusdem vie essent curie seu sessiones prepositure ecclesie Sancti Salvatoris de Papoch et Petri de Zemere, a parte vero meridionali dictas duas sessiones ambiret quedam alia via, cuius videlicet via extremitas circa quasdam terras arabiles versus meridiem et occidentem tenderet ad villam seu possessionem Ladislai, filii Dominici, Mesturfalua alio nomine Ech vocatam versus occidentem et ab ipsa plaga occidentali versus dictam plagam eidem possessioni Mesturfalua, ab aquilone vero partim similiter eidem possessioni dicti Ladislai Mesturfalua, partim vero prescriptis duabus sessionibus eiusdem Iacobi, donec veniretur ad easdem sessiones, item proprietas dominii quarundam duarum vinearum in propria terra ipsius Iacobi in territorio de dicto Nogech sitarum, id est nonam partem de vino in ipsis procreando provenientem, nam liceret dictas vineas ipsis Iacobo et domine coniugis sue salva proprietate terre eorundem et . . . nona parte vini, quibus vellent, legare, que dicte vinee essent sub monte, qui vulgariter vocaretur Morkushege et uni earundum ab oriente et meridie magna via, ab aquilone quedam semita, ab occidente autem vinea Iohannis dicti Kochou de Ech vicinarentur, alia vero vinea existeret in loco, qui dicitur Faukhathya, ab aquilone, ab oriente et ab occidente inter viam Hath vocatam et a meridie et inter vineam Iohannis dicti Zeles de Iaurino; item portio possessionario in dicta possessione Kysech ipsum scilicet Iacobum contingens, videlicet quatuor sessiones seu curie, quarum due a parte orientali, alie vero due a parte occidentali eiusdem possessionis Kyseech se invicem concernerent, ipsisque duobus sessionibus ab oriente sitis, ab aquilone, a meridie curie, que fuerant magistri Nicolai dicti Zambo, aliis vero duabus sessionibus ab occidente existentibus ab aquiloue curia Iacobi, filii Martini et in meridie curia cuiusdam iobagionis dicti monasterii Sancti Martini vicinarentur, cum omnibus utilitatibus earundem portionum possessionariarum, signanter vero cum terris arabilibus mixtim cum territorio populorum dictarum possessionum more ipsarum possessionum in diversis locis constitutis dictis monasterio Sancti Martini et per consequens domino abbati et conventui deberent remanere perpetuo possidende; lites etiam, si que in factis predictarum portionum possessionariarum per iam dictum Iacobum predicto monasterio Sancti Martini modo prehabito collatarum eisdem Iacobo et domina coniuge ipsius viventibus per quempiam moverentur, prefati dominus abbas et conventus propriis eorum laboribus et expensis prosequi et dirigere deberent effective. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam presentes litteras nostras privilegiales pendentis autentici sigilli nostri munimine roboratas ad petitionem prefati Iacobo memorato monasterio Sancti Martini et per consequens iam dictis domino abbati et conventui duximus concedendas. Datum in Vsa, loco scilicet habitationis magistri Martini prothonotarii nostri, feria quarta proxima post festum Passce Domini, anno eiusdem millesimo trecentesimo nonagesimo quinto. [1395. ápr. 11.]