(N)os Nicolaus, archidiaconus Segusdiensis et canonicus in ecclesia Wesprimiensi vicariusque per honorabile capitulum loci eiusdem in spiritualibus generalis constitutus, memorie commendamus tenore presencium significantes, quibus expedit, universis, quod pridem, videlicet quintodecimo die diei ferie sexte proxime ante dominicam Letare proxime preteritam [1417. ápr. 2.] religiosus vir frater Georgius, conversus ordinis Sancti Benedicti, pro reverendo patre domino Iohanne, episcopo Wladizlaviensi, gubernatore abbacie Sancti Martini Sacri Montis Pannonie et conventu loci eiusdem cum procuratoriis literis eorundem iuxta continenciam literarum nostrarum prorogatoriarum in figura nostri iudicii comparendo accionem dictorum dominorum Iohannis episcopi et gubernatoris ac conventus contra nobiles viros Paulum dictum Demes, Mauricium, filium Nicolai, Thomam filium Damiani, Andream filium eiusdem Thome, Michaelem filium Herneh, Thomam dictum Chapow, alterum Thomam dictum Anyas, Michaelem dictum Balog, Vitum dictum Wyda, Dominicum filium Mathei et Petrum claudum de Gwlye, ex quibus idem Michael filius Herneh pro se personaliter et pro aliis predictis cum procuratoriis literis conventus Symigiensis conparuerat, proposuerat eo modo, quod quamvis dicti nobiles iuxta decretum et disposicionem Beati Stephani, olym regis Hungarie, abbati ipsius monasterii pro tempore constituto et conventui eiusdem, fratribus videlicet in eodem Deo famulantibus, in singulis annis de omnibus frugibus et vinis eorum in superficie propriarum porcionum possessionarium ipsorum nascentibus et excrescentibus decimas dare et solvere obligati extiterint, tamen iidem nobiles huiusmodi disposicionem ipsius Beati Stephani regis contumaciter contraire non formidantes se ipsos a solucione ipsarum decimarum exemptos fore asserendo, nullas decimas abbati et conventui dicti monasterii de predictis frugibus et vinis ipsorum dare vellent memorati abbatis et conventus ipsius monasterii preiudicium, eiusdemque Sancti Stephani regis dispositionis contemptum ac anime ipsorum salutis dispendium satis grande. Unde dictus procurator ex parte eorum super premissis iudicium (habere voluit).||
Quo percepto prefatus Michael pro se et pro dictis aliis nobilibus responderat ex adverso, quod ipse et per consequens dicti alii nobiles pro eo decimas frugum et vinorum de frugibus et vinis eorum in superficie propriarum porcionum eorum possessionariarum nascentibus eisdem abbati et conventui dicti monasterii dare nollent, quia ipsi a solucione ipsarum decimarum exempti haberentur et quod hoc verum esset, efficacissimorum literalium instrumentorum vigoribus in termino ulteriori per nos ad hoc dando coram nobis possent comprobare.||
Quibus perceptis iudicantes commiseramus eo modo, ut dicti nobiles predicta eorum literalia instrumenta, si que haberent, super premissis confecta quindecimo die festi Beati Georgii martiris tunc venturi [1417. máj. 8.] sine crastinacione in comprobacionem dicte responsionis eorum coram nobis exhibere tenerentur, ut hiis visis id facere valeamus inter partes, quod iuri videbitur expediri.||
Tandem ipso quindecimo die diei festi instante prefatoque fratre Georgio pro dictis domino Iohanne gubernatore et conventu cum predictis literis procuratoriis ab una ac prefato Michaele pro se personaliter et pro dictis aliis nobilibus cum predictis literis procuratoriis ipsius conventus Simigiensis parte ab altera nostram accedentes in presenciam, idem frater Georgius, procurator, dictas literas per eosdem nobiles exhiberi assumptas per eosdem exhiberi postulavit coram nobis.||
Quo audito idem Michael procurator, pro dictis literalibus instrumentis per eosdem nobiles exhiberi assumptis, quasdam literas privilegiales serenissimi principis domini nostri Sigismundi regis dupplici suo sigillo vallatas in anno Domini MCCCC quinto, nono Kalendas Iulii [1405. jún. 23.] regni autem sui anno decimo septimo confectas nobis presentavit, in quibus inter cetera hec clausula habebatur:||
Et quia nichil esset nobilitatis insigne, si ab inferioribus non diferret, volumus igitur et presenti ordinacione sanximus, ut nullus nobilis regni nostri, vero scilicet nobilitatis titulo insignitus, eciam si iobagionibus omnino careat ad decimas dicari et ad ipsarum decimarum super eum fortassis dictarum solucionem compelli, astringi et artari debeat atque possit modo aliquali.||
Quibus presentatis prefatus frater Georgius, procurator, allegavit eo modo, quod, quamquam prefatus dominus noster Sigismundus rex cunctos nobiles regni sui, eciam iobagionibus carentes, vigore dictarum literarum suarum privilegialium a solucione quarumlibet decimarum exemerit, tamen prefatus Beatus rex Stephanus cunctas decimas tam vinorum quam bladorum, necnon eciam aliarum rerum de comitatu Simigiensi, tam scilicet ex parte nobilium iobagiones habencium, sive eciam non habencium, quam ignobilium in eodem comitatu residencium provenire debentes tempore fundacionis ipsius monasterii eidem monasterio et per consequens abbati eiusdem et fratribus in eodem Deo iugiter servientibus in sempiternum donavisset, ob hocque huiusmodi exempcio contra disposicionem et ordinacionem seu donacionem ipsius Beati Stephani regis per eundem dominum nostrum Sigismundum regem facta extitisset. Et in huius declaracionem literas ipsius Beati Stephani regis in transumpto literarum dicti domini nostri Sigismundi regis consimiliter dupplici suo sigillo vallatarum quartodecimo Kalendas Aprilis in anno Domini MCCCC nono, [1409. márc. 19.] regni autem sui anno vigesimo confectarum nobis presentavit, in quibus inter alia hec clausula adinveniebatur: «Ingruente namque ... complere studui». Quibus quidem literis presentatis dicti procuratores eisdem partibus iuxta vigores prescriptarum literarum per nos in premissis iudicium dari postularunt.||
Verum licet prefatus dominus noster Sigismundus rex cunctos nobiles regni sui Hungarie in dicto anno Domini M CCCC quinto a solucione ipsarum decimarum universaliter exemerit, tamen quia huiusmodi exempcio contra disposicionem et donacionem prefati Beati Stephani regis ac eciam sacrorum canonum statuta per eundem dominum nostrum regem facta fuisse agnoscebatur, igitur nos Christi nomine invocato, sedentes pro tribunali dictam exempcionem per antefatum dominum nostrum regem nedum contra Deum et eius iusticiam, verum eciam contra ipsius Beati Stephani regis disposicionem factam fuisse, ex eoque ipsam omnino invalidam fore declarantes ipsos nobiles cum predictis decimis tam actenus retentis, quam imposterum proveniendis dicto abbati ipsius monasterii Sancti Martini et conventui eiusdem temporibus semper successivis obligari debere sentencialiter difiniendo pronunciavimus et pronunciamus per presentes. In quorum testimonium presentes literas nostras privilegiales pendentes et authentici sigilli nostri munimine roboratas huiusmodi nostram sentenciam diffinitivam in se continentes dictis domino Iohanni episcopo et gubernatori ac conventui concessimus et fieri fecimus uberiorem ad cautelam. Datum Wesprimii feria secunda proxima post festum Aparicionis Beati Michaelis archangeli, anno Domini MCCCCXVII [1417. máj. 10.] indiccione decima, sede Romana vacante, sacrosancto Constanciensi generali consilio vigente, presentibus ibidem honorabilibus et discretis viris domino Blasio, archidiacono Budensi et Emerico de Egerzegh, canonicis prefate ecclesie Wesprimiensis, necnon Ladislao, presbytero chori eiusdem ecclesie succentore, aliisque quam pluribus testibus fide dignis ad premissa specialiter vocatis, rogatis et requisitis in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum.||
Et ego Petrus Mychaelis de Zylisyo canonicus ecclesie Wesprimiensis prefate, sacra imperiali auctoritate notarius publicus etc. ... propria manu subscripsi ...