Marianus de Bartholinis de Perusio utriusque iuris doctor, reverendissimi in Christo patris et domini domini Petri, miseracione divina tituli Sancti Cyriaci in Thermis sacrosancte Romane ecclesie presbyteri cardinalis regnorum ad Hungariam etc. apostolice sedis legati, generalis auditor, dilectis nobis in Christo honorabilibus et discretis viris de Hamttha et de Teseer, de Banhy[da We]sprimiensis diocesis ac de Kayar, de Papa, de Zenthwyd, de Zamol et de Wamos Strigoniensis diocesis aliisque omnibus et singulis ecclesiarum parrochialium plebanis, altarium rectoribus, necnon clericis, notariis et tabellionibus quibuscunque per civitatem et diocesim Iauriensem, Wesprimiensem et Strigoniensem ac alias ubilibet constitutis et existentibus, quicum presentibus fueritis requisiti seu alter vestrum fuerit requisitus salutem in Domino et nostris huiusmodi, imo verius apostolicis firmiter obedire mandatis.||
Noveritis, quod, cum nuper quedam lis et causa inter reverendum patrem dominum Matheum permissione divina archiabbatem monasterii Sancti Martini Sacri Montis Pannonie, Ordinis Sancti Benendicti, diocesis Iaurinensis ac conventum ipsius monasterii actores ex una et reverendum in Christo patrem dominum Franciscum, Dei gratia episcopum Iaurinensem, reum et conventum de et super exempcione tam abbatis et conventus, quam monasterii et ipsius annexorum personarumque, vasallorum et subditorum eiusdem monasterii rebusque aliis in actis cause lacius expressis et illorum occasione partibus ex altera coram nobis aliquamdiu versa et in ea ad nonnullos ictus citra tamen cause conclusionem processum fuerit ac vertatur et procedatur in ea ad presens, nichilominus tamen lite et causa huiusmodi sic, ut premittitur, coram nobis indecise pendente, prefatus dominus episcopus Iaurinensis sive eius vicarius aut officialis contra prefatum dominum archiabbatem sive personas et vasallos seu subditos dicti monasterii processit seu procedi fecit, aliquos ex vasallis seu subditis et familiaribus eiusdem monasterii, licet de facto excommunicando seu excommunicacionem pro talibus publice denunciati mandati faciendo in litis pendencie huiusmocli ac nostre imo verius apostolice sedis vilipendium et contemptum prefatique domini abbatis et conventus ac illius monasterii preiudicium non modicum et gravamen.||
Quare fuimus pro parte dicti domini archiabbatis et conventus senciencium propterea indebite se gravari debita cum instancia requisiti, quatenus sibi literas inhibitorias in forma solita et consueta dare et concedere dignaremur.||
Nos igitur Marianus auditor prefatus attendendo requisicionem huiusmodi fore iustam et rationi consonam, quodque lite et causa sic coram nobis indecise pendente nihil per quempiam in partibus debeat attemptari seu innovati, quapropter vestre et cuiuslibet vestrum devocioni in solidum sub excommunicacionis pena, quam in vos et alterum vestrum huiusmodi mandatum nostram exequi recusantes seu recusantem trium dierum canonica monicione premissa a die exhibicionis presencium vobis fiende computando ferimus in his scriptis districte precipiendo committimus et mandamus, quatenus mox acceptis presentibus ac dum et quando cum presentibus fueritis requisiti seu alter vestrum fuerit requisitus ad prefatos dominos episcopum et eius vicarium seu officialem omnesque alios et singulos vobis pro parte dicti abbatis et conventus nominandos personaliter accedatis ipsisque et eorum cuilibet sub pena excommunicacionis, quam in eos, nisi fecerint, que eis in hac parte precipimus et mandamus auctoritate nostra, imo verius apostolica inhibeatis, quibus et nos tenore presencium sic inhibemus, ne ipsi seu eorum alter in causa et causis huiusmodi coram nobis indecise pendentibus in litis pendencia huiusmodi nostre imo verius prefati reverendissimi domini cardinalis legati iurisdiccionis vilipendium et contemptum dominorum abbatis et conventus ac iurium eorundem preiudicium quidquam per se vel aliud seu alios aperte vel occulte, directe vel indirecte, quovis quesito colore attentare seu innovare aut populos et vasallos seu subditos et familiares dicti monasterii excommunicare seu excommunicari et publicari facere audeant vel presumant.||
Alioquin si quid per quempiam ipsorum contra huius vestram, imo verius nostram inhibicionem postmodum attemptatim fuerit, innovatum vel ad aliquam excomunicacionis sentenciam processum id totum revocare et in statum pristinum reducere curabimus iusticia mediante. Et post hec seriem huiusmodi vestre inhibicionis cum nominibus inhibitorum ac quidquid in premissis feceritis nobis suo modo fideliter rescribatis, presentes in specie remittendo. Datum Quinqueecclesiis die vicesima quarta mensis Septembris, anno Domini MD primo.||
Iohannes Filioleris notarius scripsit.