Commissio propria domini regis.||
Wladislaus, Dei gracia rex Hungarie et Bohemie etc. fidelibus nostris universis et singulis abbatibus, prioribus, custodibus et commendatariis ecclesiarum abbacialium ceterisque cuiuscunque condicionis hominibus abbacias Ordinis Sancti Benedicti gubernantibus intra ambitum huius incliti regni nostri Hungarie constitutis et existentibus salutem et graciam. Et si nos vestris fidelitatibus pluries commisisse meminerimus, ut iustam aliorum religiosorum regularem vitam profitencium de triennio in triennium singuli vestrum pro capituli celebracione ad illud cenobium Sancti Martini Sacri Montis Pannonie, locum videlicet principaliorem abbacialemque circa festum Beati Georgii martyris convenire ibique communi omnium voto pro reformacione ac in statum pristinum reduccione illius tam sancte religionis non solum tractare deberatis, verum eciam, si qui vestrum iuxta canonicas sancciones emendandi essent, emendarentur, promovendi promoverentur et privandi rivarentur, tamen, quamvis ad hanc graciam et commissionem nostram eciam indultum sedis apostolice accesserit, nichilominus non sine animi nostri molestia plerosque vestrum parum de professione et vite vestre religiositate curare accepimus, qui Dei et hominum timore postposito, non modo vos, sed nec vestros quidem subditos sub regula contineretis, quin pocius ab ipsius capituli celebracione pene singuli vestrum se pro viribus retrahere conarentur, prout de hisce rebus cum fideli nostro venerabili Matheo abbate Sancti Martini abunde coram locuti sumus. Cui auctoritatem dedimus et damus per presentes iuxta constituciones sui Ordinis et sacros canones ac ecclesie sue privilegia indultaque apostolica, ut vos et quemlibet vestrum ad omnis regularis vite observanciam per remedia opportuna et censuras cogat et astringat. Ita tamen, quod in execucione huius rei pro maiori stabilimento ipsius fidelis noster reverendissimus in Christo pater dominus Thomas, tituli Sancti Martini in montibus sacrosancte Romane ecclesie presbyter cardinalis Strigoniensis, summus et secretarius cancellarius noster, tamquam primas huius regni ac legatus natus vel quos idem per ipsum abbatem superinde requisitus ad hoc loco in persona sua deputaverit, semper assistant. Quare nunc quoque fidelitati vestre et cuilibet vestrum in solidum harum serie firmiter precipientes committimus et mandamus sub pena deposicionis et privacionis beneficiorum et abbaciarum vestrarum aliud habere nolentes, quatenus ad prefati capituli celebracionem ad prefixum locum perpetuis semper temporibus accedere, ibique, ut premisimus, taliter de vite vestre reformacione et omnium subditorum ac monasteriorum vestrorum restauracione tractare et concludere debeatis, ut contra quempiam vestrum maiestati nostre querela in posterum minime porrigatur. Nam alioquin certi estote, quod nos, nedum illas ecclesias, que apud manus alienas habentur, recuperare, prout concepimus et Ordini restituere, sed eciam apud manus vestras habitas alienare et his, qui regularem vitam ducere voluerint, conferre volumus. Secus igitur non facturi, presentes autem post coram lecturam ubique reddi volumus et mandamus presentanti. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam presentes literas nostras pendentis sigilli nostri munimine roboratas memorato Matheo abbati et prefato cenobio Sancti Martini duximus concedendas. Datum Bude in festo Beati Mathei apostoli, anni Domini millesimo quingentesimo quinto, regnorum nostrorum Hungarie etc. anno decimo quinto, Bohemie vero tricesimo quinto. [1505. szept. 21.]