In nomine Domini amen. Anno a nativitate eiusdem millesimo quingentesimo decimo nono, indiccione septima, die vero quarta mensis Aprilis, [1519. ápr. 4.] hora undecima vel quasi in monasterio Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, pontificatus siquidem sanctissimi in Christo patris et domini domini Leonis divina providencia pape decimi anno eius sexto in mei notarii publici subscripti testiumque infrascriptorum ad id specialiter vocatorum et requisitorum presencia personaliter constitutus venerabilis et religiosus Matheus, abbas dicti monasterii Sancti Martini solenni protestacione exponere curavit in hunc modum: quod, quia sunt certi et nonnulli abbates eiusdem Ordinis Sancti Benedicti malivoli et ducti invidia pocius quam benevolencia erga ipsum et ecclesiam suam, apud sanctissimum dominum et dominum Leonem decimum et eius sanctam sedem apostolicam diversis falsis et iniustis affecissent accusationibus, ut puta, terras arabiles, prata, silvas ac loca molendinorum ad dictum monasterium spectancia et pertinencia annis retroactis mobilibus circumiacentibus et commorantibus mediante precio vendidisset in detrimentum et dampnum dicti monasterii valde magnum. Cum tamen ipse sit, fuerit et existat ab antiquo predicte ecclesie et Ordinis refomator maximus zelatorque religionis precipuus, insuper hactenus ad hec tempora bona alienata per quoscumque et qualemcunque a predicta ecclesia pro viribus suis recuperare studuit, et quia predictum monasterium Sancti Martini de bonis premissis, super quibus ipse per abbates minus iuste accusatur, ob loci distanciam hactenus fructum aliquem percipere non potuit, prout neque sperat in futurum, ipse ex certa sua industria de precio predictorum bonorum prope monasterium prescriptum certas terras arabiles ad mille iugera se extendencia vel citra, insuper prata, fenilia et locum piscine, deinde domum in civitate Budensi in bono loco et quietissimo pro utilitate et commodo ecclesie Sancti Martini et fratrum in eadem degencium ordinavit, de qua quidem domo annatim dicte ecclesie certus solvitur proventus. Preterea prefatus Matheus abbas proprii honoris et consciencie nolens esse immemor, venerabiles dominos Nicolaum de Maglal abbatem monasterii ... et Ioannem Tandello archidiaconum cath[edralem] et canonicum ecclesie Iauriensis, alias eciam personas autenticas ad perlustracionem et revisionem bonorum predictorum per ipsum venditorum et e converso emptorum per eundem deputavit et transmisit, qui quidem homines ad id deputati perlustratis ac revisis bonis prenotatis ad eorum conscienciam fassi sunt et attestati, ut bona per eum empta pro commodo et utilitate ipsius monasterii Sancti Martini propter causam premissam plus ira dupplo conferunt et sunt maiora ac utiliora, quam per eum vendita, que quidem bona eidem ecclesie rehabere vult et intendit. Super quibus omnibus et singulis idem Matheus abbas peciit me notarium publicum subscriptum unum per plura publicum sew publica instrumentum sew instrumenta confici, quod et feci mei tabellionatus officio requirente et veritate suadente. Acta sunt hec et facta anno, indiccione, mense hora, loco et pontificatu quibus super, presentibus ibidem honorabili fratre Georgio de Zalawara, priore dicti monasterii Sancti Martini, ac nobilibus Petro Alfewldy de Felpech, castellano eiusdem monasterii Sancti Martini, Petro de Kysfalud, Martino de Sarkwz, Nicolao de Mosly et Andrea de Kyskara, testibus fidedignis ad premissa vocatis specialiter et requisitis.||
Sequitur sigillum Pauli de Rekomaron notarii publici, et Ambrosii, nati Petri Wythez de Erchy notar. publ.