Laurencius palatinus et comes Simigiensis universis Christi fidelibus, presencium noticiam habituris, salutem in Domino sempiternam. Ad universitatis vestre noticiam tenore presencium cupimus pervenire, quod cum dominus noster rex percepta et considerata magna et inutili multitudine iobagionum equitum monasterii sui de Tykon, de quorum numerositate idem monasterium parvam seu nullam utilitatem reportabat, advocatis ad presenciam suam tam abbate et conventu quam universis iobagionibus predictis, nobis sue vive vocis oraculo precepisset, ut, redactis omnibus eisdem iobagionibus in condicionarios populos, quosdam paucos ex ipsis exceptos, numero scilicet duodecim, in iobagionatu et officio equestri secundum morem anticum relinquere deberemus, et hanc excepcionem excipiendorum et relinquendorum iobagionum faciendam abbati et conventui predictis commisisset, sic tamen, quod nos eisdem exceptis iobagionibus nostras super sua libertate litteras concedamus: iidem abbas et conventus per suas nobis litteras significarunt, quod fideles ipsorum, Petrum comitem et Poukam fratrem eius, filios Guze comitis, qui monasterio suo multiplicia et fidelia servicia semper exhibuerunt, ad permanendum in officio iobagionatus equestris, prout superius memoravimus, elegerunt. Unde petiverunt a nobis abbas et conventus sepedicti, quod eisdem Petro comiti et Pouka super sua libertate nostras litteras concedamus. Nos itaque, eorumdem abbatis et conventus precibus annuentes, ipsos Petrum comitem et Poukam in iobagionatu et officio equestri permanere atque eisdem abbati et conventui; dominis suis, tali obsequio fideliter deservire auctoritate regia decrevimus; hanc nostram ordinacionem tenore presencium litteras, quas nostro sigillo communivimus, confirmantes. Datum Albe, anno Domini Mo CCo LXo septimo, quinto Idus Decembris. [1267. dec. 9.]