Magnifico viro domino Leustachyo de Ilsua, regni Hungarie palatino et comiti Zolyensi, domino et amico eorum honorando, conventus monasterii Sancti Egidii de Symigio amiciciam paratam cum honore. Noverit vestra magnificencia nos litteras serenissimi principis domini Sigismundi, Dei gracia incliti regis Hungarie, Dalmacie, Croacie etc. marchionisque Brandenburgensis ac domini nostri nobis directas sumpma cum obediencia recepisse in hec verba:||
Sigismundus, Dei gracia rex Hungarie, Dalmacie, Croacie etc. marchioque Brandenburgensis etc. fidelibus suis, conventui ecclesie Symigyensis salutem et graciam. Noveritis, quod nobis in festo Beati Martini confessoris, [1392. nov. 11.] honore palatinatus predicti regni nostri Hungarie vaccante (!), unacum prelatis et baronibus regnique nostri proceribus in sede nostra iudiciaria sedentibus, vir religiosus dominus frater Georgius, abbas ecclesie Tykonyensis, in nostre maiestatis personalem veniendo presenciam litteras magnifici viri domini Stephani, pridem prescripti regni nostri palatini vobis loquentes super legittima et iuridica reoptencione castri Tykonyensis et suarum pertinenciarum per ipsum dominum abbatem sibi et prescripte ecclesie sue Tykonyensi facta confectas nostro iudiciario culmini presentavit hunc tenorem continentes:||
Amicis suis reverendis, conventui ecclesie Symigyensis, Stephanus, regni Hungarie palatinus et iudex Comanorum, amiciciam paratam cum honore. Noveritis, quod, nobis vigesimo octavo die octavarum festi Nativitatis Virginis Gloriose [1392. okt. 12.] unacum regni proceribus in sede nostra iudiciaria sedentibus causalesque processus quorumlibet coram nobis litigancium iusto iuris tramite discucientibus, Mychael, filius Laurencii, pro religioso viro, domino fratre Georgio, abbate Tykonyensi cum procuratoriis litteris vestris in nostram veniendo presenciam, quasdam sex litteras, tres scilicet vestras recaptivatorias pariter et citatorias, nobis ad nostram amicabilem litteratoriam peticionem rescriptas tenoremque litterarum nostrarum vobis directarum verbaliter in se habentes, et totidem tres nostras iudiciales, anno in presenti in diversis terminis emanatas, nostrum produxit in conspectum declarantes inter cetera,||
1. quod cum primo et principaliter prefatus dominus frater Georgius abbas, acceptis Stephano de Menchel nostro et fratre Petro sacerdote vestro hominibus, feria quinta proxima post dominicam Invocavit proxime preterita [1392. márc. 7.] ad faciem cuiusdam castri, Tyhonuara nominati, ac possessionum et porcionum possessionariarum necnon utilitatum quarumlibet, ad idem castrum Tyhonuara pertinencium, vicinis et commetaneis eiusdem universis inibi legittime convocatis et presentibus, accedendo, idem castrum Tyhonuara cum predictis suis omnibus utilitatibus legittime recaptivando, se per eosdem nostrum et vestrum homines in dominium eiusdem castri et predictarum suarum pertinenciarum perpetuo statuifacere voluisset; mox Thomas castellanus eiusdem castri in personis magistrorum Iohannis, filii Petri de Somos, et Stephani, dicti Wrdungh de Prodauiz, ac nobilis domine consortis eiusdem magistri Stephani contradiccionis obstaculo obviasset, quos quiquidem (!) magistros Iohannem, Stephanum et nobilem dominam iidem noster et vester homines die et loco in prefixis contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad octavas diei Medii Quadragesime tunc venturas [1392. márc. 27.] nostram in presenciam citavissent, racionem premisse contradiccionis eorum reddituros.||
2. Ad quas quidem octavas prenotati magistri, Iohannes, Stephanus et nobilis domina, per Petrum dictum de Zala, legittimum procuratorem eiusdem domini fratris Georgii abbatis, congruis diebus octavarum earundem coram nobis expectati, nostram in presenciam non venissent neque misissent.||
3. Et cum secundo prefatus dominus frater Georgius abbas, receptis Iohanne litterato de Toty nostro, et fratre Blasyo sacerdote vestro hominibus, feria quinta proxima post festum Nativitatis Beati Iohannis Baptiste proxime elapsa [1392. jún. 27.] ad faciem eiusdem castri Tyhonuara appellati ac possessionum et porciunum possessionariarum, necnon utilitatum et pertinenciarum eiusdem, quovis nomine vocatarum, vicinorum et commetaneorum eiusdem legittime convocacionibus factis et presentibus accedendo, idemque castrum et suas pertinencias legittime recaptivando, se per predictos nostrum et vestrum homines in dominium eiusdem statui facere procurasset, tunc Thomas castellanus de Tykonyo in personis magistrorum Iohannis, filii Petri de Somos et Stephani dicti Wrdungh de Prodauiz ac nobilis domine, consortis eiusdem Stephani contradiccionis velamine obviasset, propter quam ipsi noster et vester homines ibidem et eodem die ipsos magistros Iohannem, Stephanum et nobilem dominam contra anotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad quindenas festi Divisionis apostolorum tunc venturas nostram in presenciam citavissent. [1392. júl. 29.]||
4. Ad quas quidem quindenas prenominati magistri Iohannes, Stephanus et nobilis domina, per Sebastianum litteratum, legittimum procuratorem dicti domini abbatis congruis earundem quindenarum coram nobis exspectati, nostram in presenciam non venissent neque misissent.||
5. Cumque tercio et ultimo volens prefatus dominus frater Georgius abbas ipsum castrum Tykonyensem, possessiones et porciones possessionarias ac universas utilitates, ad idem castrum spectantes, in suam et ecclesie sue Sancti Anyani confessoris, in insula Tykonyensi constructe, convertere proprietatem, habitis Blasyo, filio Stephani de Tuluar (Teuluar) nostro et fratre Petro sacerdote vestro hominibus, sabbato proximo ante festum Beati Egidii abbatis novissime elapso [1392. aug. 31.] ad faciem sepenominati castri Tykonyensis, possessionum et porcionum possessionariarum et cunctarum utilitatum, ad idem castrum pertinencium, vicinis et commetaneis suis universis inibi legittime convocatis et presentibus, accedendo et easdem legittime recaptivando, se per predictos nostrum et vestrum homines in dominium eiusdem castri et predictarum suarum pertinenciarum perpetuo possidendam statui facere anchelasset, tunc Mychael, villicus de Apaty in personis magistrorum Iohannis, filii Petri de Somos, et Stephani dicti Wrdungh de Prodauiz ac nobilis domine, consortis eiusdem Stephani, contradiccionis velamine obviasset, ob quam inhibicionem iidem noster et vester homines die et loco in prefixis eosdem magistros Iohannem, Stephanum et nobilem dominam contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad quindenas predicti festi Beati Egidii abbatis [1392. szept. 15.] nostram in presenciam citavissent.||
6. Ad quas quidem quindenas memorati magister Iohannes, Stephanus et nobilis domina, per annotatum Mychaelem, filium Laurencii, legittimum procuratorem ipsius domini abbatis, congruis diebus quindenarum earundem coram nobis expectati, nostram in presenciam modo simili non venissent neque misissent, se in quolibet predictorum tum terminorum molibus iudiciorum opprimi permittendo.||
Dehinc memoratus procurator ipsius domini fratris Georgii abbatis volens predictum castrum Tyhonuara, possessiones et porciones possessionarias ac universas utilitates, ad idem castrum Tykoniense pertinentes, eidem ecclesie Sancti Aniani confessoris et per consequens dicto domino abbati omni iure pertinere debere declarare, quasdam quatuor litteras, unam domini Andree, olim regis Hungarie, ac secundam capituli ecclesie Albensis et terciam domini Ladislai, condam similiter regis Hungarie, omnino privilegiales, quartam siquidem et ultimam bullam sanctissimi in Christo patris et domini, domini Clementis pape quarti, nostrum produxit in conspectum.||
1. Quarum prima, videlicet ipsius domini Andree regis littera, anno incarnacionis domini Mmo ducentesimo undecimo exorta, [1211.] confirmans in se litteras privilegiales condam domini Andree, similiter illustris regis Hungarie, progenitoris sui, ad instantem peticionem condam Vroz, prelati dicte ecclesie Tykonyensis, propter vetustatem ipsius privilegii renovatas et donaciones ipsi ecclesie Tykonyensi factas in eodem privilegio contentas, inter cetera declarabat, quod prefatus condam dominus Andreas rex, predecessor ipsius domini Andree regis, inter ceteras suas donaciones quandam insulam, Tyhon vocatam, ac possessiones Keuesd, Ewrminus, Vduari, Dergeche, Pechel, Azofeu, Fyred et Keek vocatas et porciones possessionarias necnon iobagiones et predia in eodem privilegio expressos et contenta sub condicionibus et articulis litteris in eisdem specificatis cum earum utilitatibus pro remedio anime sue ecclesie Beati Anyani confessoris in eadem insula constructe in perpetuum dedisset et contulisset.||
2. Alterius vero littere videlicet ipsius domini Ladislai regis privilegialis continencia, anno Cristi (!) Mmo CCmo LXXXmo tercio, [1283] regni autem sui anno duodecimo exorte, tenorem quarundam aliarum litterarum suarum patencium, anno Verbi incarnati Mmo CCmo LXXmo sexto Albe in octavis Beate Virginis Marye (! Margarete) [1276. júl. 20.] emanatarum de verbo ad verbum transscribencium, exprimebat, quod idem dominus Ladislaus rex inter ceteras regni sui ecclesias monasterium suum de Tykon, per sanctos progenitores suos in honore Sancti Anyani confessoris fundatum, in quo fratres ordinis Sancti Benedicti divine laudis organum iugiter decantarent, quadam speciali prerogativa amplexans hanc eidem graciam benigniter duxisset faciendam, quod quedam villa ipsius monasterii, Apaty nuncupata, in eadem insula, ubi ipsum monasterium esset constructum, situata, ab omni genere cuiuslibet collecte, in regno suo sive denariorum seu victualium quocunque titulo emergentis, existeret absoluta et omnimode expedita, ita quod nullus collectorum vel iudicum ad factum memorate ville se intromittere auderet vel presumpmeret. Si autem aliqui contra huiusmodi graciam suam, benigniter factam, venire aliquatenus intenderent omnipotentis Dei et consequenter suam indignacionem se sentirent merito incurrisse.||
3. Continencia quoque prescripte tercie littere privilegialis, utputa ipsius capituli Albensis, feria secunda proxima post festum Asscensionis Domini anno eiusdem Mmo CCCmo nonagesimo secundo [1392. máj. 27.] exorte, explicabat inter alia, quod idem capitulum Albense ad preceptum domini nostri regis Sigismundi quedam duo privilegia in eorum sacristia seu conservatorio ecclesie ipsorum, factum iurium possessionariorum ipsius monasterii Sancti Aniani confessoris tangencia, fideliter requirendo reperissent eaque de verbo ad verbum prescriptis litteris ipsorum privilegialibus transscribi et inseri faciendo iuxta preceptum dicti domini nostri regis ipsi domino Georgio abbati concessisset ad cautelam. Quorum unum, videlicet olim domini Karoli, felicis regis (!) Hungarie, contineret hunc tenorem:||
Karolus, Dei gracia rex Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Comanie, Bulgarieque rex (!), princeps Salernita(nu)s et honoris ac montis Sancti Angeli dominus, omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, presencium noticiam habitaris, salutem in omnium Salvatore. Cum a nobis petitur, quod iustum est, decet maiestatem regiam facilem prebere consensum, in hiis presertim, que videntur ad veram salutem convenire. Proinde ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, quod cum nos devota consideracione ducti et promoti pietate ad ea, que officio nostri regiminis incumbunt, novissime diebus istis, karissimo primogenito nostro Karulo parvulo, vocante divina voluntate, decedente, ob nostrarum et eiusdem filii nostri ac progenitorum nostrorum sempiternam salutem votum voverimus restituendi universas possessiones ecclesiarum regni nostri quarumlibet ac iura omnia. Et ecce Ladislaum, filium Endes (Hendus), aule nostre iuvenem, exhibitorem presencium, ad restituendas et statuendas universas possessiones et iura ecclesie Beati Aniani confessoris de Tykonio, in quibuslibet comitatibus et locis, quocumque nomine censeantur seu titulo, apud manus nostras vel aliorum occupative existentes, pleno iure possidendas, non obstantibus prescripcione et contradiccione quorumlibet, specialiter possessiones et iura ex utraque parte paludis Balatini et in insula Tykoniensi habitas cum omnibus utilitatibus earundem. Et cum predictus homo noster unacum prefatis litteris nostris et religioso viro fratre Thoma, abbate eiusdem ecclesie Tykonyensis ad nos fuisset reversus, nobis retulit eo modo, quod ipse castrum videlicet insule Tykoniensis cum pertinenciis suis universis ac possessiones Faluud (Falud), Gungus, Fook (Fok), Baluanus, Zarzou et Baklar vocatas ex utraque (parte) paludis Balatini habitas et existentes, item possessiones Choor, Cheuz et quandam possessionem Apathlaka vocatam, iuxta fluvium Piliske prope Sanctum Andream habitam, cum omnibus iuribus earundem eidem ecclesie Beati Aniani confessoris iuxta nostrum mandatum et continencias privilegiorum eiusdem ecclesie restituisset, statuisset et reliquisset auctoritate nostra, in hac parte eidem per nos concessa, perpetuo pacifice possidendas, tenendas pariter et habendas, nullo contradictore inibi apparente. Nos siquidem ad iustam et legittimam peticionem dicti abbatis super premissis restitucionibus et statucionibus litteras nostras privilegiales concessimus, dupplicis et auctentici sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magistri Ende(re), Albensis ecclesie prepositi et aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno Domini Mmo CCCmo vigesimo septimo, pridie Kalendas Novembris, [1327. okt. 31.] regni nostri anno similiter vigesimo septimo, venerabilibus in Christo patribus dominis Bolezlao Strigonyensis locique eiusdem comitis perpetui (!) et fratre Ladislao Colocensis, aule nostre cancellarii(!) ecclesiarum archiepiscopis; Iohanne Nitriensi, Benedicto Chanadyensi, Nicolao Iauriensi, Georgio de Sancto Irineo, Ladislao Quinqueecclesiensi, fratre Petro Boznensi, Iwanka Waradyensi, Andrea Transsiluano, Laurencio Wachyensi, Herrico Wesprimiensi, Chanadino Agriensi, Ladislao Zagrabyensi episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus; magnificis viris Mykch bano totius Sclauonye et comite Symigyensi, Demetrio magistro tavarnicorum nostrorum, comite Bachyensi et Trinchyniensi, Thoma woywoda Transsiluano et comite de Zonuk, Paulo bano de Macho, comite Sirimiensi de Walko et de Bodrogh, Alexandro iudice curie nostre et comite Castriferrei, Iohanne magistro tauarnicorum et Deseu iudice curie predicte domine regine, Stephano agazonum et Dyonisyo dapiferorum nostrorum magistris et aliis quampluribus, comitatus regni tenentibus et honores.||
Alterius vero, utputa venerabilis capituli ecclesie Vesprimyensis, littere privilegialis verbalem servabat consimiliter hunc tenorem:||
Capitulum Vesprimiensis ecclesie omnibus Christi fidelibus presentibus pariter et futuris, presentem paginam inspecturis, salutem in vero Salvatore. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, quod nos honore, quo decuit, receptis litteris domini nostri regis pro viro religioso domino fratre (!) Laurencio abbate ecclesie de Tyhon et iuxta earundem continenciam unacum magistro Pous, comite Zaladiensi, homine regio, nostrum hominem, videlicet magistrum Petrum, socium et concanonicum nostrum, ad infrascriptas possessionum, ante insulam Tyhon habitarum, metarum reambulaciones et statucionem faciendas pro nostro testimonio duxeramus destinandum. Demum iidem ad nos exinde reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi feria quinta proxima ante festum Beati Egidi confessoris [aug. 28.] ad facies dictarum possessionum, ante insulam Tyhon habitarum, vicinis et commetaneis suis universis inibi legittime convocatis et presentibus accessissent reambulassentque easdem per veras ipsarum metas eo modo, quod primo incepissent infra villam Arach ipsius ecclesie, ubi egreditur de Balatino ad fluvium, in eodem tendendo versus aquillonem, dividit ipsam villam Arach et villam Magare ecclesie de Almad, ab occidentali plaga ecclesie Sancti Regis; inde dirigitur per vallem versus aquillonem ad viam, qua itur de Keky ad Fayz et in valle vertitur ad plagam occidentalem et dirigitur ad silvam Euetes dicte ecclesie, deinde ad aliam silvam eiusdem ecclesie Zaka vocatam, cuius a plaga aquilonari vergit versus occidentem, pertransseundo fluvios et montes, pertingitur in villam Pechel ecclesie prenominate, ab hinc ad plagam occidentalem montes et valles pertransseundo dirigitur ad viam, qua venitur de Durguche Saneti Petri ad villam Wduari, abhinc versus plagam meridionalem flectendo protenditur descendendo in lacum Balatini et taliter per veras metas et cursus metales procedendo reambulassent, ut prefertur, metas sepe nominatarum possessionum, ante iam dictam insulam Tyhon existencium et habitarum, statuissentque easdem ecclesie prenominate et per eam ipsi domino fratri Laurencio abbati et suis successoribus perpetuo possidendas, nullo contradictore penitus inibi existente. Ut igitur presens scriptum robor optineat perpetue firmitatis, presentes concessimus litteras nostras pendentis et autentici sigilli nostri munimine roboratas. Datum octavo die termini prenotati, anno gracie Mmo CCmo tricessimo primo, [1231. szept. 4.] reverendo domino et patre nostro Bartholomeo episcopo, Iohanne preposito, Salamone cantore, Michaele custode existentibus.||
4. In quarta vero littera et ultima, utputa bulla prelibati sanctissimi in Christo patris et domini, domini Clementis pape, Viterbii, anno dominice incarnacionis Mmo CCmo LXmo sexto (!), [1267. jan. 11.] pontificatus vero sui anno secundo exorta, post confirmacionem castri insule Tyhon vocate ac omnium possessionum et pertinenciarum earundem, bulla in eadem conscriptarum, per eundem sanctissimum in Christo patrem Clementem papam ipsi monasterio Sancti Aniani confessoris ac abbati et fratribus, monasterio in eodem Deo iugiter famulantibus factam, hec clausula de verbo ad verbum reperiebatur:||
Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium temere perturbare aut eius possessiones aufferre vel ablatas acebriter (! [az eredetiben és az 1393. évi átiratban]: retinere) minuere seu qui(bus)libet aggraviacionibus (! vexacionibus) fatigare, sed omnino (omnia) integra conserventur et (! eorum,) pro quorum gubernacione ac sustentacione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolice auctoritate et dyocesiani (!) episcopi canonica iusticia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hanc nostre constitucionis paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo terciove com(m)onita, misi reatum suum congrua satisfaccione correxerit, potestatis honorisque sui careat dignitate reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Iesu Christi aliena fiat atque in extremo examino districte subeat ulcioni; cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax Domini nostri Iesu Christi, quatinus et hic fructum bone accionis percipiat et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniat. Amen.||
Quarum litterarum exhibicionibus factis prefatus procurator ipsius domini Georgii abbatis eidem in premissis per nos iuris equitatem postulavit elargiri. Verum, quia prefatus dominus frater Georgius abbas terminis in prefixis ad faciem prenominati castri, Tyhonuara nominati, ac possessionum et porcionum possessionariarum et universarum utilitatum, ad idem castrum pertinencium, vicinis et commetaneis suis universis legittime inibi convocatis et presentibus, accessisse et easdem legittime recaptivando se per predictos nostros et vestros homines in dominium eiusdem castri et suarum pertinenciarum statuifacere voluisse, statucionique eiusdem nullius alterius, nisi semper in personis prelibatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine contradiccio facta extitisse, ob quam prohibicionem iidem magistri Iohannes, Stephanus et nobilis domine contra ipsum dominum fratrem Georgium abbatem ad tres terminos ipsis iuridice assignatos trina vice citati ad reddendam premisse inhibicionis eorum racionem nostram in presenciam venire vel mittere recusasse, sed se in quolibet (quibuslibet) prescriptorum trium terminorum ipsis iuridice assignatorum molibus iudiciorum opprimi permisisse ex premissis reperiebantur; consuetudinaria autem huius regni lege ab antiquo approbata sancciente quicunque in facto alicuius iuris possessionarii vel castri pro quempiam trinario numero recaptivati contradiccionem fecerint et ob ipsam inhibicionem ad terminos, ipsis iuridice assignatos, in presenciam iudicis eorum ordinarii venire vel mittere rennuerint et se in quolibet prescriptorum trium terminorum oneribus iudiciorum agravari permiserint, tales amplius statucioni huiusmodi iuris possessionarii contradictorie non valent obviare, sed requisitores talium iurium possessionariorum, contradiccione talium inhibitorum et aliorum quorumlibet non obstante, in dominium huiusmodi iurium possessionariorum statui solent atque introduci; pro eo vestram amiciciam presentibus petimus diligenter, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo presente magister Martinus de Vsa, prothonotarius noster, de curia nostra per nos ad id specialiter destinatus, ad facies prenominati castri Tyhonuara nominati et per consequens predictarum possessionum Apaty, Keuesd, Ewrminus, Vduari, Dergeche, Pechel, Azoufeu, Fyred et Kekw vocatarum ac pertinenciarum earundem, vicinis et commetaneis suis universis inibi legittime convocatis et presentibus, accedendo, statuat ipsum castrum Tyhonuara appellatum et predictas possessiones, ad idem pertinentes, cum cunctis suis utilitatibus et pertinenciis quibuslibet prefato domino fratri Georgio abbati et per eum dicte ecclesie Sancti Aniaui confessoris iure ipsis incumbenti perpetuo possidendas, contradiccione prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine ac aliorum quorumlibet, eo, quod temporibus premissarum recaptivacionum ipsius castri et possessionum nullius alterius, preterquam in personis prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine obviarat contradiccio, non obstante. Et post hec ipsius castri et possessionarie statucionis seriem, ut fuerit expediens, ad octavas festi Beati Martini confessoris nunc proxime imminentes (nunc venturas) [1392. nov. 18.] nobis amicabiliter rescribatis. Datum in Visegrad, secundo die termini prenotati, anno Domini Mmo CCCmo nonagesimo secundo. [1392. okt. 13.]||
Quibus quidem litteris ipsius domini palatini presentatis, idem dominus abbas allegavit eomodo; quod quia nostra maiestas dictum honorem palatinatus a prefato domino Stephano medio tempore abstulisset, ideo prescripta statucio castri predicti et pertinenciarum suarum iuxta formam premisse iudiciarie commissionis ipsius domini domini palatini per hominem eiusdem prenominatum sibi et prescripte sue ecclesie fieri et effectui mancipare(-ri) nequivisset, petens hiis dictis prefatus dominus abbas, ut sibi et dicte ecclesie sue super premissis de remedio providere dignaremur oportuno. Verum, quia prescripta adiudicacio anotati domini Stephani palatini in facto predicti castri et suarum pertinenciarum modo prehabito iuste et iuridice ac iuxta regni nostri antiquam consuetudinariam legem prolata extitisse ex continenciis prescriptarum litterarum eiusdem domini palatini adiudicatoriarum, per nos ac prefatos prelatos et barones regnique proceres quoad omnes suas clausulas examinata, agnoscebatur ex eoque idem castrum cum suis pertinenciis eiusdem ecclesie Tykonyensis et ipsi domino abbati statui debere cernebatur, pro eo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem, pro testimonio fide dignum, quo presente magister Martinus de Vsa vel Anthonius de Hemhaza aut Iacobus, filius Dominici de Vathka aliis absentibus homo noster de curia nostra ad id specialiter transmissi ad facies prenominati castri Tyhonuara nominati et per consequens predictarum possessionum Apaty, Kuuesd, Ewrminus, Vduari, Dergeche, Pechel, Azoufew, Fyred et Keku vocatarum et pertinenciarum earundem, vicinis et commetaneis suis universis inibi legittime convocatis et presentibus, accedendo, statuat ipsum castrum Tyhonuara appellatum et predictas possessiones ad id pertinentes cum cunctis suis utilitatibus et pertinenciis quibuslibet prefato domino fratri Georgio abbati et per eum dicte ecclesie Sancti Aniani confessoris iure ipsis incumbenti perpetuo possidendas, contradiccione prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine ac aliorum quorumlibet, eo, quod temporibus premissarum recaptivacionum ipsius castri et possessionum nullius alterius preterquam in personis prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine obviarat contradiccio, non obstante. Et post hec ipsius castri et possessionarie statucionis seriem, ut fuerit expediens, ad octavas festi Epiphaniarum Domini nunc venturas [1393. jan. 13.] regni nostri futuro palatino more solito rescribatis. Datum Bude duodecimo die termini prenotati, anno Domini Mmo CCCmo nonagesimo secundo. [1392. nov. 22.]||
Presentes autem propter celerem expedicionem aliarum causarum regnicolarum nostrorum sigillo venerabilis in Christo patris domini Iohannis, archiepiscopi Strigoniensis, aule nostre cancellarii iussimus consignari. Datum, ut supra.||
Unde nos mandatis eiusdem domini nostri regis in omnibus obedire cupientes, ut tenemur, unacum prefato magistro Martino de Vsa, curie regie notario, de curia sua ad hoc specialiter transmisso, nostrum hominem, videlicet fratrem Blasium sacerdotem, unum ex nobis, ad premissa peragenda pro nostro testimonio transmisimus fide dignum, qui demum ad nos exinde reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi in vigillia (!) festi Beati Andree apostoli proxime preteriti [1392. nov. 29.] ad facies prenominati castri Tyhonuara nominati et per consequens predictarum possessionum Apaty, Keuesd, Ewrminus, Vduari, Dergeche, Pechel, Azofeu, Fyred et Keku vocatarum et pertinenciarum earundem, vicinis et commetaneis suis universis inibi legittime convocatis et presentibus accessissent, statuissent ipsum castrum Tyhonuara apellatum et predictas possessiones ad id pertinentes cum cunctis suis utilitatibus et pertinencüs quibuslibet prefato domino fratri Georgio abbati et per eum dicte ecclesie Sancti Aniani confessoris iure ipsis incumbenti perpetuo possidendas, contradiccione prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine ac aliorum quorumlibet, eo, quod temporibus premissarum recaptivacionum ipsius castri et possessionum nullius alterius preterquam in personis prefatorum magistrorum Iohannis, Stephani et nobilis domine obviarat contradiccio, non obstante. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras nostras privilegiales, pendentis et auctentici sigilli nostri munimine roboratas. Datum duodecimo die diei statucionis prenotate anno supradicto. [1392. dec. 10.]