Num. CCXL Anno 1350.

Karolvs quartusetc. qui banc epiftolam met dictauit, iëquitur î

auoniam a duobus preceptis tora lex dépendit, vt videlicet Deum fupcr omnia diligamus, et proximum {¡cut nosinet iplbs,non tcdear igitur te corum que gefta funt,quoniam nullus nouit ionium Domini, aut Confiliarius eius eft, vel rait, fed multi diuerfc* capite multa loquuntur. Attamcn nullus cert us eft in ludiciis fuis fenfus, vel cui nota iùnt ttmpora vel momenta, quod Cliriftus in- nuens Apoftolis ait : non eft veftium nofle rempora vel momenta, que pofuit Pater in fua poteftatc. Et Paulus in archano viden* ah: que non licet homini loqui. Et Iohannes, qui de pectorc Domini fluenta potauir, de arcbanis non quideni voluit clare lo qui , ièd obicure, non vt magnificaret iç homo fuper terram, quo., ntam vnicus Dei filius, in quo omnes Propbecie impiété lunt, no- luit hominibus clare futura predicerc, ne fermo Dominion pre» deftinationis iudex videretur neceflitatcm eueniendi rebus futuri» imponere, et in hoc fuam minucret poreftatem, licet omnia nofce- ret, et nichil ci foret occultum , quanquam nee i pie fermo Domini cos rebus neceflitatcm inipon.it, quod li ex ipfo fermone trahcrc- tHr neceflitas, hoc contra diuinam maieljatem cxifterer, qui ali. quando fub tempore legis antique, in qua Prophète vigebant, per quorum ora Spiritus fanctus loquebatur futurorum prefagia , Vt eo citiiis in nariuitatem tilii crederctur. Potius voluit Ionain Prophe- tam erranrem fieri, qaain confuete miièricordie fuper Nyniuen ob- liuilci, qui Saulcm Regem primum inunxit, et eleuatum faftu ar- rogantie depofuit populumque Ifraeliricum multories aftiixit etcor- rexit afflktum, et ctiatn mtiltoties port hoc proceflu temporis fub- leuauit, eo quod calix in mnnu Domini viui meii plcnus , ideo qui iè credit efle maiorem fiat ficur iimior, et qui maior fuerit, fient miniftrntorum, quoniam fcriptum eft: Depofuit potentes de fede, et exaltauit bumiles. Multi credunt efle mngnifici in ípiritu et infellectu , quorum fundamcntiiin edificatum elt fupcr columpnas fuperbie et vanitatis , nee edifican funt ftiper lapide angulari, co- nantur fe tarnen quadris Japidibus adequate, qui Apoftolos figni-

03, ficant,

214 Urfimfcettkd).

ficant, vt eftimatione íüa decepti ruant corn Prmcïpîbu» tcnebra. rum focictatis luciferi, qui fpecie glorie (¡mulata Deo voluit Juni- làri, et diuidcre principatum et minifteria Angelorum. Eapropter quia tu talia credidifti, et nuncjustalium fponte fieri voluifti, qae ta.ngunt deftruccionem Rectorum fancte Eccleiîe et nciium donura Spiritus fancti infinuant, qui in iâcro die Penthecoftes fiaper Apo- liólos, dilcipulos et alios fidèles Chriftianos cffufus non folum illa die, fed ctiain in perpetuum ex repromiffione filii fuos luminares radios dinofcitur effudilie, nee de alia repromiffioneSpiritus fancti mittendi impofterum in Euangcliis lcpimus, vel audimus. Nobis ¡taque talia videntur errónea, et ommno contraria veritati, verum quia Petrus dauern a Deo fufcepit, quantumeunque igitur iheceflb- res ipfius peccare prefumarit, potens eft Deus eos corripere et in. dicare, quia ipfius eft iudicare Vicarios fuos , neque nobis congruir poneré os in celum , nam quanto ipfi funt cminentiores aliis bomi- rtihus, tanto iudex ipíbrum maior potentia, feientia, fapientia et in- tellectu, cui refiftere nemo poteft, quidicit, michi vindicta, et eg« retribuam etc. Sique chriftianitas quitquam ab eis paritur, dimiN tat omnipotenti Deo vindictam, et ipie rétribuer, qui reddit, et re- tribuit vnicuique iuxta opera fua , fed confuluit nobis Chriftus ca- vere ab has, qui veniunt in veftimentis ouium, intriniccus autem funt lupi rapaces, propter quod fuademus tibi, ab heremitis ignaris defiftere, qui non funt fcientiis eruditi, fiue docti, fulgebunt ficut ftellc in perpetuas eternirates, idiote vero , credentes ambul.ii t in fpiritu bumilitatis non valentes tantummodo peccatis filis refiftere, et animas proprias faluaie, ex quodam erudito fantaftieo volunf efl'c, icire arcbanorum iêcreta, et omnia que íub celo funt, in ipirira gubernare, et qui ad eosdem conuertuntur, fanam doctrinam fa- giunt, et ad fabulas iè conuertunt, et fi aliquando in fpecie humili- retis incipiunt, finis tarnen illorum plus ad terrena, quam ad cele« Ilia cernitur anhelare, ad quos Chriftus ait : ciiee traban de о�?и- lo etc. Eapropter quia Deum debemus diligere ex roto corde etc. et proximum ficut nosmet ipfos ex dileccioneDei, qua fibi tanquam ereatori, redemptori et faluatori obligamur, a quo eriam finem in premiis exoptamus et in cuius agrum femina feminafti, quibus in zizaniam crefrentibus ázima finceritttis infici poftet, hiis obniare volentes te m.andauimus captiuarí, et bec tue captiuitatis prima eaufa. 'Secunda vero pauca dileccio proximi, quoniam qtri wait animam fuam in hoc mundo, in vi tain ctcrnam cuftodit earn, ideo potius animam tuam in hoe mundo odire proponimus, quam cam perderé in vita eterna. Eapropter fi non habuifii conductorem, qui in vineam Domini te conduceret, vt fie vsque ad hanc borim otiofus fteteris a labore, non ideo vt deíperes, oportet, ièd permit- tas in vineam te conduci, quando tui labores ei complaceant, qui

alias

tofunfccttbuck 215

alias dixit in parabolis; dedit Dominus vinee fingulis fingulos denarios, inciprens e nouifllmis vsque ad primos. IUud autem quod de orra et generatione ma nobis curafti defcribere , Deó re- linquimus, quia noftrum non eft de talibus diiputare. Sciinus ta rnen vnum, quod omnes creature Dei {¡mus et Ade filii de limo terre formati, quodque in terrain vltimo reuërtetnur, et Deus pre- cepit nobis, quod nos mutuo in-vna proximitate ad inuicem dili- gere debeamus, in qua etiatn a te diîigi nos optamus, liquidem jlriorem habueris dileccionem Dei. OUiod astern icripfifti, quod populus Romanus et Italie magnum ícandalum et tedium habebunt de tua captiuitate preíenti, quodque nobis vertatur in dampnum, et quod ex hac retardatione vtilitas tam Rome, quam in Italia po tent retardan honor nofter, quodque ex hoc reportabiinus parum laudis, noftre mentis exiftit, vt prius laudct anima noftra Deun» quam lauderur a populo, iuxta Pfalmiftam, qui dicit, lauda anima mea Dominum, laudabo Dominum in vita mea, pfallam Deo meo, quamdiu fuero. De tedio vero Romani populi et Italici, et de dainpno, quod de tali mora tue captiuitatis nobis dlys incumbere; fi ¡ta eft, dolemus vtique fed potius vellemus dampnutn temporale in nobis (entire, et compaflionem temporalem fuftinere ad prox*- mos, quam penam nobis innigere eternalem, poll omnia tarnen que font fcripta fuperius, rogamus et bortamur, vt dimittas fantaftica, Ct honorum fecularium, fi quos forfitan habuifti, obliuiicaris dm» nino, nee tam duram ceruicem cum faxeo corde contra Deuin aflu- tnas, fed potius galeam iàlutis, et fidei fcutum induens in corda contrito et humili, quod Deus non deípicit, ammodo perfeueres. (£* eadem Collectiouc).