Canuto illustri Danoruni regi salutem, vitam et victoriam.

(jrloriosam ac ibelicem regni Danorum potentiam et virtulem, qua antiqui parentes vestri pagano errore adhuc detenti in fortitudine brachü sui et in robore virium suarum Gallias inuaserunt, et annales historiarum continent et communis fama recitat et vrbium oppidorumque muri semiruli protestantur. Ex eorum vos oobili sürpe descendisse et gentilem illam tyrannidem in christianam mansuetu- dinem in n lasse, gaudet mater ecclesia, cui assiduum impenditis m i l um. deuotura exhibetis obsequium, beneficum erogatis augmentum, nee regio fastu per dei gratiam sacerdotium premitis, nee debitam reuerentiam sacerdotiü denegatis. Cumque in aliis quibusdam regnis per tyrannidem principum seruituti subiecta sit ecclesia, in vestro per regalem clementiam vestrara libera est et quieta. Supra- dictae persecuüonis a vestris p [ar] entibus' gentilibus tum illatae calicem bibit et absintio doloris inebriata est ecclesia beate virginis Genouefae, in qua deo licet indigni deseruimus, fracta, diruta et combusta. Testantur hoc parietes incendio iDo consumpti et calce in cinerem concreraata pulrefacti, tremuli et exesi. Eos renouare incepiraus superponenda noua lignorum macerie et tecto plumbeo sup- ponendo. Nee hoc dicimus, princeps victoriosissime, vt querulis aut mendicis vocibus importune aliquid vel iraprobe postulemus a clementia vestra, sed vl mi- sericorditer consanguineum vestrum nobilem virum Canutum moneatis, ne omnino sit immemor fratris sui Waidemari, qui in beato fine suo canonicus noster factus, in celebri claustri loco sepultus, in omnibus beneficüs et orationibus, quae in ecclesia nostra (iunt, particeps frater et socius, nee in vita partem aliquam, vl dicitur, seu funiculum hereditatis suae possedit, nee post morlem siue ipse siue ecclesia pro eo aliquid inde percepil. Vox iustitie ipsius clamat ad fratrem de terra: frater da mihi portionein substantiae paternae, quae nie contingit. Ro- gamus, supplicamus ac petimus, vt vos, qui tociens armis superatis idolatras et iugo subiicitis christiano, nobilis illins viri pectus licet ferreum precibus expugnetis.

136 1186. 141

vt mortuo fratri suo gratiam non lieget et in tanta necessitale ecclesiae, in qua frater eius et diem clausit vltimum et diem expectat extremum, pro tota heredi- tate, quam possidet, aliquid mittat, vnde et apud deum securior sit eius con- scientia et apud homines hilarior !;una. et circa mortuum liberalitas appareal debita, et beniuolentia manifestetur fraterna. Charissimum fratrem et canonicum nostrum presentium latorem G. clementiae vestrae comroendamus, vt eum regali iuuetis patrocinio et, si opus fuerit auxilio, protegatis. Valeat et crescat in dies semper magnificentia vestra.

Gedruckt in: „Epistolae Uerberti — — Epistolae Stephan! —• — Tornacensis episcopi ab

„anno 1159 usque ad 1196. Parisiis M. DC. XL", Nr. CLXX., p. 647, und Jahrb. XXIH, S. 185

mit der Lesart 'potentibus. Vgl. die vorhergehende Urkunde.