JNotum sit omnibus presentem paginam inspecturis, quod ego Nicolaus una cum fratre meo Hinrico dicto de Rodestok terminos, de quibus inter abbatem G. de Amelungesborn et conversos ipsius in Satoya, ex una parte, et Jordanum de Sauene et Hermannum de Wokerente et Jvditham de Nienkerken, ex altera, dissensio liertebatur, per nostrum dapiferum Heinricum videlicet Gammen in hunc modum distinximus: Jnter Hermannum de Wokerente et Satowiam usque ad proximum lacum, ubi agri Heinrici opilionis finiuntur, primum terminum ordina- uimus; deinde inter Satowiam et dominam Juditham et uillam Radegorst Ha distinximus, quod totam siluam inter longum lacum cum eodem lacu curie Satowe assignauimus, qui*lacus usque ad magnam paludem se extendit; de nouali uero curie supra ecclesiam siluam sine termino Satowie dedimus. Jtem notum facimus, quod pie memorie pater noster inter Satowiam et Hermannum de Wokerente ita distinxit, quod, ubi magna palus terminatur, ibi de cetero nouellare conuersi de curia non possunt. Contulit etiam curie idem pater noster siluam usque ad riuulum, qui Puzecowe dicilur, ad novellandum, et hollmarke communiter et paci- fice possidendam inter curiam et uillam Lucowe (!). Jt[em] * inter curiam et uillam Bulcowe siluam habebunt communiter et ad nouellandum usque ad riuulum; item inter curiam et uillam, que Puzecowe dicitur, totum spacium nouellauer[u]nt2 fratres iuxta uiam, et terminus dilalalur usque ad locum, qui wlgo dicitur Hon horst, qui locus ex integro curie assignatus esl. Facta est hec distinctio ter- minorum presentibus et annitenlibus de parte nostra: Heinrico Gammen dapifero, de parte abbatis: Heinrico hospitali, Stephano sacerdote, Hermanne magistro curie, Hermanne Sapiente, Engelberte, conuersis; de parte altera: Jordano de Sauene, Hermanno de Wokerente, Juditha de Nienkerken et filio eiusdem, cum aliis quam pluribus. Vt autem talis distinctio rata permaneat, presenti eam scripto et nostri appensione sigilli fecimus in perpetuum communiri. Scire etiam facimus, quod inter curiam et curiam, que Rederanke dicitur, agri curie et silua usque ad collem se exlendunt, et siluam inter curiam et uillam Curin cum illis in pascuis et in omni utilitate fratres communiter possidebunt.

557 1244. 533

Aus dem kleineren Diplomatarium des Klosters Amelungsborn aus dem 13.— 14. Jahrhundert, im Haupt-Archive zu Wolfenbüttel, mit Verbesserung der Fehler: * ita, a nouellauerint. Vgl. Nr. 557. — Gedruckt in Jahrb. XIII, S. 276.