Registrum oder merkwürdige Urkunden für die deutsche Geschichte Teil I, Nr. No. vir. , S. 22
Registrum oder merkwürdige Urkunden für die deutsche Geschichte Teil I, Nr. No. vir. , S. 22


In virtutum, que Regem decent, exercitus1), uotis omnium respondenti H. *) domino suo. H. ■) abutens nomine Episcopi, quic quid dignissimum de se promittit deuotio fidej. Ego, domine, vt se communis et popularis habet usus, a vobis, vt a domino et totius Ecclesiae patrono et propugnatore, vt a tocius imperij publica spe, debitam deberem sperare defensionem. Doleo me, non minus uos diligentem, quam de innocentia conGdentem , me inquam quorundam falsa detraclione uestram incurrisse offensionem. Debet item non solum mea sed et omnis mater Ecclesia uos, adoptiuum sui filium, turrim sibi fortitudinis sperare, quacunquc quassata fluctuatione in uobis certam spei Ancboram, cerlum ret'ugij asilum, certum stabili- tatis portum sibi promitlere. Sed quicquid uos de me, uobis deuo- tissimo, statuatis, ego ora ad vos verto, remolus accedo, exclusus pulso, iniurias meas vestrae dignitati expono. Goslarienses igitur, nescio quo animo, nisi uestri, quod vix credi potest, animati, vt
1) Henrictu. 2) Heziloni Hildineshemensi. 3) qnod. 4) Goslarienses. 1) exerdtkme. 2) Henrico. 3) Hezilo (episcopus Hildincshemensis).
No. VII. VIII. 1075.
aiunt, edicto, episcopale ius meuni vltra vas4), vltra licitum, vltra decreta Ganonum contempsere, mihi, licet indigno eorura tarnen Episcopo, nalla in re volunt obtemperare. Boto») quoque aduö- catus Goslariensis in seculari precepit placilo, ne quis in Ecclesia b), in propria area et de bonis Ecclesiae meie legittime eonstructa, salu- tem animae querat, deo uota ibi oiferat, oranti quilibet *) ibi seil ten tiam capitalem, sacerdoti, ibi missam celebranti, minatus lingtue truncationem. Qua? baec noua calamitas, que exemplo carens mise- ria! Vbi nemo me prohibuit constmere culinam, ibi nunc damnor construxisse Ecclesiam. Ilanc plenam luctus et doloris querimoniara nulli adhuc vel papae vel Episcopo retuli, sperans uos, ammonitum mea Gdeli seruilule , exoratum respectu iusticiae, persuasura publico Episcoporum iure, in melius vestram mutaturum sententiam. Con- solite ergo, consulite veslrw et dignitati et persona;, ne Ecclesiae, cni debetis patrocinari, uideaminj econtrario aduersari, ne destrualis, quod veslrum est construere, nec debilitetis, quod solidare et redin- tegrare debetis. Cauete quoque, ne non punita ibi homicidia, adul- teria, periuria eterna animat: vestrae generent pericula. Inspiret uobis dominus, vt mihi non imponatis illanj necessitudinem, vt de uobis aliquam faciam proclamationem, ne queram onus quoslibet6) polios subire. quam de statu et debito mei iuris quicquam minuere.
Merkwuerdige Urkunden deutscher Geschichte I, ed. Sudendorf, 1849 (Google data) No. vir. , in: Monasterium.net, URL <https://www.monasterium.net/mom/MerkwuerdigeUrkundenI/c76e7d17-b71b-44f6-9f90-4ddad54ab70e/charter>, accessed 2025-04-08+02:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success