Inuictissimo domino suo F.1), Romanoram imperatori Semper augusto, E., humilis ancilla Christi dicta abbatissa in orto*) saocte Marie Goslarie, totusque conuentus eiusdera ecclesie tarn deuotum, quam debitum obsequium. Humilitas nostra, licet minus sufGciens, flexis tarnen cordis genibus regraciatur tarn gloriosissimis cognacio- nis vestre antecessoribus, quam excellenti pietati vestre super Omni bus beneficiis hactenus ecclesie nostre exhibitis et, ut sperat, in posterum exhibendis, presumens de creatore et rectore omnium regum et de largifluo et superhabundante retributore omnium bo norum, quod ipse vos non relinquat irremuneratum et, quamuis nullis preiacentibus meritis, tarnen mediante clemencia vestra in- cessabiliter animatur'). Signißcamus regie maiestali vestre, quod ecclesia nostra, que diu operante diuina gracia more Iiiij floruit et famam bone opinionis late diffudit, nunc sinistro euentu et forte occulto iudicio dei non solum miserabiliter patet cotidianis pres- suris vicinorum emulorum, ymmo remotissimorum comprouincialiura

a) Der Convent des Klosters »novi operis Goslariensis* führte auch den Namen »eonventus horti sanetae Mariae Goslariensis- cfr. Jo. Mich. Heineceii Antiquitatum Goslariensium libri sex. Frankofurti ad Moenum 1707. fol. lib. II. pag. 163 und 213 unter den Jahren 1160 uod 1214.

b) cfr. Memoria Henrici Minnike Hildeshemii anno MCCXXV ignis sup- plicio affecti (auetore C.L.Scheidt cfr. Origlnes Guelficae Tom. IV. pag. 41 Anmerkung pp.) in Parerga sive accessiones ad omnis generis eruditionem Tomi I. Librr IV. Gottingae 1738. 8°. pag. 1—36; Synodus Hildesheimensis anno 1224 in Concilia Germaniae, quae J. F. Schannat collegit dein Jos. Harlz- heim auxit Tom. III. Coloniae Agrippinensium 1760. fol. pag. 515 u. 516.

c) cfr. die folgende Urkunde.

1) Friderico. 2) horto. 3) animetur.

No. LXXIII. 1223. 161

ludibriis pregrauatur. Preterea passim quilibet clerici et Iaici in ordinate subiugant earn iurisdicioni sue et cura fatigacione corporura nostrorum grauia darapna reruni nobis indigentes Romano imperio, ad quod solum habemus respectum omnibus exclusis, ut melius nostis, frontose presumunt preiudicare. Conquerimur eciam maie- stati vestre, quod dominus Hildeseracnsis ecclesie episcopus pretextu caritatis intestino odio ecclesiara nostrara persequitur et laborat omni- modis pro destructione eius adeo, quod multa virtutura germina, operante celesti yrabre1) et laboriosa instruclione prepositi nostri in orto') nostro pullulancia, hostiliter eradicans zizania illaudabilis vite superserainat. Friuilegia libertatis nostre, imperiali benificio ecclesie nostre collate, rautat et rescindit pro beniplacito suo, frau- dans nos libera eleccione nostra, nobis inuitis et reclamantibus remouendo et destituendo dominum nostrum prepositum et eum publice arguendo enorraitatis et deformitalis, cum tamen indubitan- ter eum constet esse religiosura et irrcprehensibilem in omnibus actibus, et artans nos eligere talem virum, sub cuius regimine tara animas, quam corpora nostra oportet dampuificari. Quidam eciam conclues nostri in preiudicium imperij arrogant sibi ius aduocati, quj tantumraodo commodo suo consulentes ad res ecclesie videntur aspirare. Quaproptcr supplicaraus benignissime paternitati vestre, quatenus intuitu principis regum terre, quj vobis commisit ecclesiara suara ad regendum earn, ecclesiara nostrara in malis tabescentem oculis conipassionis misericorditer respiciatis et temerarie prophanantes san- ctuarium dei cohibeatis et nobis desolatis patrem nostrum imperiali auctoritate tempestive reslituatis. Paruitas eciam nostra summam la- mentabilis euentus ecclesie nostre, salua aficctanda gracia vestra, piis maiestatis vestre auribus planis scripti verbis curat rastillare. Pre- dictus Hildensemensis ecclesie episcopus in lesionem ecclesie noslre, coraitatus clericis et laicis, claustrara nostrum iotrauit, singulas per sonas seorsum vocauit, querens de statu ecclesie et prepositi nostri. Tandem cura racionabiliter expeditus de omnibus quesitis non habe- ret raateriam grauandi nos, examinauit singulas mentes importune de fide katbolica. Responsum est ei tarn a rudibus et tencllis, quam a discreción bus et etate prouectioribus, quod tota anima, toto corde, totis viribus*) crederent patrem et spiritum sanctum vnum esse deura,

•) Evang. Luc. X. 27. 1) imbre. 2) horto. Sudendorf Hegistrum. II.

11

162 No. LXX1II. LXXIV. 1223.

vnum in substancia, trinum in personis, quod idem deus esset omnipotens; secundum auctoritatem Dauiticam omnia, quecunque voluit, dominus fecit in celo et in terra, in mari et in omnibus abissis*). Super hiis egrescens arguit nos de heresi et refellendo Gdem nostram, habitam super diuina omnipotencia, literis suis per totas terras famam nostram lacerauit.