Plurima cura et sollicitudine vereraur, quemnam euentum pro- cacitas et pertinatio') illius exabbatissae habitura sit. Äuget hunc

a) cfr. ein Brief derselben an denselben in Udalrici Babenbergensis codex epistolaris unter No. CCV (in Eccard's Corpus historicum medii aevi. Tom. II. pag. 214. 215). Auf der Diöcesan-Synode zu Bamberg im Jahre 1058 waren Hermann, Probst, und Poppo, Dechant zu Bamberg, gegenwärtig, cfr. Concilia Gertnaniae, quae Io. Fr. Scbannat collegit dein Io. Hartzheim auxit. Tom. III. Coloniae Augustac Agrippinensium 1760. fol. pag. 126.

b) Das Bisthum Bamberg besafs um diese Zeit die Abteien Stein, Gengen bach, Schütteren und Theres, denen Aeble, und die Abteien Bergen, Forcheim und Kitzingen, denen Äbtissinnen vorstanden, aufserdem die Abteien Neuen bürg, Haselbach und Teggingen, von denen nicht ermittelt ist, ob sie von Mönchen oder Nonnen bewohnt wurden, cfr. die Urkunden seit 1007 in Monu- menla Boica Volumen XXVIII. XXIX. XXXI.

c) cfr. Uber die Streitigkeiten des Bischofs Günther von Bamberg mit der Kaiserinn Agnes die folgenden Briefe No. V und XI.

d) Bischof Günther von Bamberg befand sich um diese Zeit am Hofe der Kaiserinn Agnes, cfr. der folgende Brief No. V.

1) pertinatia.

6 No. IV. 1061.

metura vestra iam intenta circa meras ineptias diligentia, vestra tam reroissa circa res necessarias negligentia'). Quamobrem pla- cuit nobis, vt, quando presentes opem consilij ferre non possu- mas, absentes et longe positi quasi tela aliqua vobis in hoc cer- taraine porrigeremus. Non est dubium, quin domina vestra vel pro imperio vos cogere vel precibus eplandiri') velit, vt reddatis abbatiara. Id enim genus patrocinij apud eam agit, quod nallain omnino repulsam patiatur. Optimum igilur factum videtur, vt, si de summa rei, boc est de proprio täte abbatiae, controuersia mota fuerit, nullum omnino locum buic actioni detis. Quod facile erit, cum nullus dies super hoc negotio uobis proscriptus sit. Sui vero id quoübet modo institerunt, vt reddatis abbatiain. Opas est presenüssima memoria eorum criminum, quibus cadem persona prius apud uos inscripta et denotata est. Quae*) causa') etsi uos ipsi penitus nosse non ambigimus, nos tarnen ad promplius ex- citandam memoriara capitulatim ea*) descripsimus et, vt ille ait, vela damus, quarauis reraige nauis eat. Primum ergo hoc est, quod eum numerum sanctiraonialium, qui a primis ibi temporibus institutus ad sua vsque tempora obseruatus erat, hoc est quadrage- narius, ipsa imminuit, truncauit et ad medium fere coegit. Deinde illas ipsas, que remanserant, tam graui et intollerabili penuria re- rura nimium afflixit, vt extrema necessitate compulsae flagiliosum questum corporibus suis exercerent, in tantum profligato pudore perditaque pudicitia, vt plereque illarum in ipsis claustris') secre- tis partus effuderint. Ali« certo iam tumidoque") vtero extrarios nidos petierunt, atque id minime mirum, vt puta cum ijs X annis, quibus ipsam rem administrauit, fredissimam nuditatem suslinuerunt, ita vt debitum vestitus Stipendium nulla omnino acceperit, paucis- simae minimum, quod id ipsura tenue et inutile meruerint. Victu vero sie miserabili torquebantur et alebantur, vt humana natura diutius eo se tollerare nequiuerit. Nam ex ipsius infarai conuer- satione et ferali licentia cuius auris non calet, cuius animus non horret? Vnde factum est, vt locus ipse, domino consecratus, non

o) (Gunlherus) a servis suis pleramque maximas verborum contumelias inultus aeeepit. cfr. Lamberti annales unter dem Jahre 1065 in Pertz Monu- menta Germaniae, Scriptorum Tom.V. pag. 171. (rfr. auch der Brief No. CCV in Cdalrici codex I. e.)

2) eblandiri. 3) Quam. 4) causam. 5) eam. 6) claostri. 7) tumido.

No. IV. V. 1061. 7

iuerit religionis domicilium, sed publicum oranium libidinibus lu- strum. Quod totum ipse sanctimoniales, quarum conucrsatio san- ctior et uita fuit incorruptior, creberrimis apud uos querelis fre- quentissimisque deplorauere literis. Thesaurum vero ecclesise, qui vt in tali loco plurimus erat et in diuersis speciebus singulariter operosus, sie iu sacrilegos vsus dilapidauit, vt summa damni esti- maü C et 50 libras indubitanter superauerit, Ulis id ratiociuantibus et computantibus, qui ei, cum facta esset abbatissa, euudem the- sauruin scripto distinetissimo antecessoris vestri preeepto represen- taret1). Cuius tarn immodici detrimenti rationem cum ab ea exe- gissetis, neque iila se tum ibi responsuram iactasset, non visum est fidelibus vestris in rem fore, eam, que tarn graui insimulatione pulsata respondere abnuisset, vlterius opportere*) curam illam ad- niinistrationemque gererc. Itaquc ex corum sententia, vt se abba- tia abdicasset, mandastis. Hsec sunt, que uos commonitum esse volumus. Nos quidera summatim et confuse rem posuimus, sed vos, vt egregius poeta, strenue cuneta exequendo lucem ex fumo dabitis. Rogamus igitur, expergiseimini et excutite facem insignis ingenij vestrae'), vt aliquando reluceat. Res agitur non parua in hoc certamine; insigne commodum ecclesiae vestrae, ingens honoris vestri commendalio, magna omnium vestrum estimationis ratio in hoc versatur discrimine. Quamobrem summa ope enitendum est, ne haec omnia simul pessum eant. Quod si animum vestrum cura insederit, vieimus. Non equidem ita mullum est gloria1, si feemi- nam vincas, attamen uinci a feeraina id enimuero extremae con- tumeliae est. Facite ergo, vt aliquem exhortationis nostrae expe- riamur4) et vt optato rei exitu per vestram industriam perfruentes omnes simul in occursum vestrum io triumphe plaudamus.