229. Adelbertus I archiepiscopus Moguntinus Wirziburgensibus concordiam suadet; sed de agenda re cautissime scribit".

(E 326)

1127 A(delbertus) Dei gratia sanctae Moguntinae ecclesiae hu- milis minister et apostolicae sedis legatus dilectis in Christo filiis Wirzeburgensis-ecclesiae praelatis et subditis, clero et populo, esse in Christo cor unum et anima una.

Condolentes ex corde ecclesiae vestrae tot iam ac tantis tribulationibus attritae, exhortamur vos in Domino, ut simplices et unanimes in domo Dei ambulare satagatis; quia scriptura teste in scissura mentium Deus non est3, et quaecunque mala vob adinvenerunt, ex discordiae radice processerunt. Unde oportet, ut ad hanc exstirpandam diligentius invigiletis Deumque et sin- guli et in commune deprecemini, quatinus misericordiae suae oculis vos respiciat et talem finem diuturnae calamitati vestrae imponat, ne deinceps talis oppressionis periculum vobis incum- bat . Concordia siquidem, sicut sepe audistis, parvae res crescunt, discordia magnae dispereunt. Quod quia manifesto experimento didicistis, commonejpus, ut tanti mali perniciem devitare stu- deatis.

Ne vero voluntatis nostrae ignorantia vos in aliquo com- moveat vel diffidere faciat, noverit pro certo dilectio vestra:

a. G. om. Z. b. Hcrbypolensi V. c. ex V 136v, Z p.30l, C 64— 64v. 1. V. ep. 227 supra p. 399. 2. 1 Cor. 1, 10. 3. Cf. 1 Cor. 11,18.

UDALRICI CODEX. 229. 230 401

■

nos idem sentire, quod omnes catholici de vestra sentiunt ec- 1127 clesia; id ratum tenere, quod Romana sanxit et denuntiavit auctoritas, cuius terminos nec debemus nec volumus transire; quia hereticum constat esse, quisquis Romanae ecclesiae etiam in tam iusto iudicio non concordat.

Quodsi adeo vos concordes in iusticiae causa perpenditis, ut locum vestrum ab invasione inpetitoris alicuius, si quis forte emerserit, defendere confidatis, in nomine Domini, quicquid vobis gratia eius inspiraverit, confidenter aggredimini. Si quo minus, salubriori et propensiori consilio res tractetur; quia consulta et considerata dilatio, licet gravis et onerosa sit laborantibus, plus tamen utilitatis solet afferre quam festinata et indiscreta rei praecipitatio. Cupientes autem, in omnibus vobis esse provisum, nil aliud audemus ad praesens persuadere; ne, si forte res in contrarium cesserit, quod Deus avertat, omnem culpam in me quasi auctorem refundatis.