satis V. o. occasione V, ubi mantis aequaUe superscripsit: i excasatione. f. teptis V. g. ex V 142 —142 v, Z p. 314—315.

1. Wirziburgensem. ■ 2. Egilberto (post episcopo Rambergensi 1139-1146).

438 URALRICI CODEX. 256

1125-1130 eliminatam fuisse veterum spurciciarum, quae longo illic tem- pore dominata fuerat, credebamus feditatem; cum, abiecta iu- digna satis omni ecclesiastico regimini persona1, clerum et po- pulum vidimus tam honeste tamque canonice de alterius sub- stitutione cogitare talemque virum mirabili unanimitate elegisse, cuius persona scientia et vita vere nobis idoneum repraesentarent episcopum. In illius siquidem virtute Babenbergensis decoratur et honoratur ecclesia; in qua", rursus cum necesse fuerit, fidu- cialius spem ponere, virtutis et disciplinae fructus inveniri non dubitamus, cuius primicias tam dulces in hoc viro praegusta- vimus.

Verum, ut apparet, necdum impleta sunt peccata Aquilei- gensiumb. Qui eadem perfidia — quam contra illum Gerardum stirpem inutilem2 exercebant prius ob illius nequiciam — nunc contra istum, canonice electum ideoque merito suscipiendum, semper insani et perfidi tumultuantur ob eius probitatem bouis omnibus amplectendam; ut illud, quod mali bonum elegerunt, non suum sed Dei fuisse ostendaut et per hoc, quod inuocentem persecuntur, propositum suum sui similem eligendi fuisse, evi- dentissimum faciant. Quorum maliciam et, quantum oportuit, pacienter sustinens et, quantum potuit, pro tempore leniter ar- guens ac deinde — negata sibi a clericis obedientia — honesta" occasione prudenter declinans, egregiae virtutis et modestiae ex- hibuit documentum et transgressoribus dignae confusionis intulit obprobrium.

Nunc itaque absentiam eius, si recederet, aequanimiter ferre non valentes, apud nos manere rogavimus, quousque, castigata furentium insolentia, electum suum recoguoscerent et debita re-

a. quam VZ. b. Aquilegicnsium Z. c. onesta Z.

1. Gerardo. 2. Gerardum patriarcham Aquileienseni iussu Hono- rii II papae (21 Dcc. 1124 — 14 Fcbr. 1130) deiectum esse, tradidit Boso in Honorii vita (ap. VVatterich Pont. Rom. vit. II 159, Muratori Rer. It. SS. III i 422) his verbis: „Hic (Honorius) delegavit Petrum presbyterum car- dinalem tituli Sanctac Anastasiae ad partes Ravennae, qui deposuit Aqui- leienscm et Venetum patriarchas". Atque id Baronius ipso anno 1128 fac- tum esse voluit argumentis non allatis.

UDALRICI CODEX. 256. 267 439

verentia reposcerent. Sed metuentem, ne fama sua propter 1125-1130 vicinitatem locorum aliquid suspicionis ex hac re pateretur, eum tenere non potuimus; virtutum suarum apud nos depositum ser- vantes, in pace dimisimus; obsecrantes vos, tam pro antiqua amicicia quam pro adepta sibi et nobis honoris gloria diligere eum ut fratrem, honorare eum ut electum pontificem, servare ut necessarium hominem, in quo nichil praeter pietatem inveni- mus et honestatem; quem etiam denuo in opus, ad quod as- sumptus est, restitui necesse erit.