38. Sigifridus I archiepiscopus Moguntinus Alexandro II pa- pae de synodo Moguntiae habita refert. Rogat, ut contra Thuringos auxilio sibi sit". (E 124)

Reverentissimo patri et sanctissimo primae sedis antistiti 1071 A(lexandro) S(igifridus) Moguntinaeb speculator ecclesiae cum Aug' fratribus et coepiscopis suis debitam ut summo sacerdoti sub- iectionem et" sedulam ut tanto patri devotionem.

Gratias agimus domino Deo omnipotenti, qui ad salutem animarum elegit sacerdotium vestrum et in kathedra Petri vobis tradidit claves regni caelorum, quique super hanc petram ita edifficavit ecclesiam suam, ut portae inferi non praevaleant ad-

a. ex VSO—51, Z p. 81—83. b. Motinae V. c. ct — devotionem

om. V.

1. Alexandro II. 2. et tribus scquentilms diebus. 3. imo 15.

78 UDALRICI CODEX. 38

1071 versus eam1. Ad hoc namque opus vere vos ea instruit et con- Aug' firmat fides, quam beatum Petrum caro et sanguis non docuit sed Deus pater de unigenito suo per Spiritum sauctum ei re- velavit3; quae utique fides, sicut dominus Iesus pro eo rogavit, mmquam deficiet3, sed per beatas successiones apostolicorum praesulum ad confirmandos fratres usque in finem proficiet. Huius itaque fidei soliditate fundatus, beatus Petrus Symonem", donum Spiritus sancti per imposicionem manus precio affectan- tem et kathedram ecclesiae venalitatis questibus obnoxiam fa- cientem, a sorte apostolicae benedictionis exclusit et perpetuae maledictionis inexpiabili pena dampnavit4. Ex illo usque in ho- diernum diem, sicut tunc apostolica Petri fides, ita deinde eius apostolica sedes diabolum eiusque antichristos eiusdem fidei fir- mitate perdomuit, omnes quoque inferi portas, heresiarchasb sci- licet cum dogmatibus et sequacibus suis, non quidem obstruxit sed penitus destruxit.

Inde est, quod, cum nos multis iam diebus expetisset sata- nas", ut cribraret nos sicut triticum* et nos ad vestrum, cui Christus claves caeli et vicem Petri in manus dedit, confugere- mus patrocinium, ita vestra sumus auctoritate firmati, ut apo- stolum satanaed, qui nos inpugnabat, expugnaremus gladio verbi Dei et, cum pestiferi Symonis virulenta satio in Constantiensem ecclesiam malam extendisset radicem, nos ei ad succidendum adhiberemus iusticiae falcem.

Nam cum regia potestas nos urgeret, quendam6 de execra- bili perditissimi" Simonis1 scola eidem ecclesiae ordinare epi- scopum; nos vero diceremus, quia sacris canonibus omnibus modis cautum esset, hoc in nostrum nos facere non posse prae- iudicium; cumque rex7 iugiter instaret, nos super hac re con- sentire ad nutum praecepti sui, et nos obiceremus ei, hoc* apo- stolica auctoritate prohiberi; tandem huic scismati sopiendo sanc-

a. Simouem Z. b. heresyarchas V. c. sathanas V. i. sathanae V.

e. perdidissimi V. f. Symonis V. g. haec Z.

1. Matth. 16, 18. 2. Matth. 16,17. 3. Luc. 22, 32. 4. Act. ap. 8, 18—20. 5. Luc. 22, 31. 6. Karolum. 7. Heinricus IV.

UDALRICI CODEX. 38 79

titas vestra salubre dedit consilium; praecipiens: super hac re 1071 concilium celebrari, in quo idem appositus aut innocens purga- Aug' retur aut reus obiectorum reiceretur. Quantis autem laboribus quibusve difficultatibus ad eiusdem concilii celebracionem per- ventum sit, quibus vero modis et quam multiplicibus argumen- tis regia potestas praefinitum concilii tempus anticipando ad vo- luntatem suam inflectere aut omnino illud dissipare voluerit, non est modo referendum per singula; quia nec vestrum fatigare debemus" animum, divinioribus intentum, et regali excellentiae ducimus assurgendum1. Vicit tamen Christus in Petro, et Pe- trus in vobis, et vos in nobis.

Et collectum est concilium eo, quo fuerat tempore praefi- nitum. In quo apostolica sunt functi legatione reverentissimi sacerdotes Domini Gebehardus archiepiscopus Iuvavensis et Uto archiepiscopus Treverensis; aderant et coepiscopi et cooperato- res nostri nec non et inferiorum ordinum quam plures magnae auctoritatis et sapientiae viri. Omnesque in unum collecti una- nimiter postulabamus dominum nostrum Iesum Christum, ut, quia in nomine eius fueramus congregati, se nobis secundum promissionem suamb dignaretur exhibere medium2. Prima Aug. 15.16 ergo et secunda concilii die de his, quae unicuique fratri in sua diocesi obvenerant, actum et determinatum est. Illud autem, quod maxime in causa erat, dilationibus protractumc est agen- tibus internunciis; aliis quidem, ut ad regiam voluntatem a pro- positi rigore nos inflecteremus; aliis vero instantibus, ut designa- tus ille propter pondus iudicii et magnitudinem periculi, male affectatum, sponte dimitteret honorem. Tercia vero die omnes Aug. 17 quotquof aderamus episcopi, invocata in auxilium divinitate, adivimus principem nostrum, viva voce ammonentes eum de salute animae suae, quodque divinam voluntatem semper suae debeat" voluntati anteponere, neque regnum eius ullo modo posse firmari nisi iusticia et observatione mandatorum Dei. Deus

a. debeo VZ. b. om. V. c. protractibas VZ. d. quodquod Z. e. de- bebat Z.

1. honorem habendum. 2. Matth. 18, 20.

80 UDALRICI CODEX. 38

1071 autem, in cuius mauu sunt corda regum et omnia iura regno- Aug'17 rum, ita principis animum mitigavit, ut ad exhortationem sacer- dotum nichil responderet asperum, nichil christianae disciplinae adversum. Dixit tamen: se id, quod fecerat, si posset, iuste velle" defendere; quod si minus procederet, nichil se divinae auctoritati contraire. Ita verbis sacerdotum delinitus, nobiscum concilium intravit; et ille, de quo questio erat, ad audientiam venit. Vocati vero intraverunt et filii Constantiensis ecclesiae, libellos accusationis porrigentes et, se canonice probaturos ea, quibus personam insimulabant, protestantes. Multis autem accu- sationibus ultro citroque decursis, quia multis in adversum ni- tentibus res in profundam noctem protracta est, concilium huius diei, infecto adhuc negocio, necessario diremptumb est. In Aug. 18 crastinum autem designatus ille, Deo ut credimus eius con- scientiam coartante, non ultra expectans audienciam concilii nec sustinens pondus imminentis iudicii, ipse in se sentenciam tulit. Et anulum et ferulam pastoralem ei, a quo acceperat, reddens, nos longa questione et fatigatione absolvit; hoc tantum praetendens excusationis: quod iuxta Caelestini papae decretalia episcopus dari nollet invitis1.

Super his ergo et super omnibus beneficiis misericordiae ,suae gratias primum agimus patri misericordiarum, qui nos humiles servos suos in temptatione clementer exaudivit; dein apostolicae sedi eiusque reverentissimo praesuli, a qua petra profluxit hec tota perseverantiae nostrae fortitudo; orantes et postulantes dominum Deum nostrum: ut interventu sui Petri huius sanctissimae sedis apicem stabili fide pace et in con- fessione sui nominis ita solidare et confirmare dignetur, quatinus universalis ecclesie plenitudo, u,uae est corpus Christi, huius capitis sanitate perpetuo proficiat et glorietur.

Ratum autem duximus, huius concilii ordinem et exitum vestrae significare sanctitati; ut, cuius auctoritate ceptum et confectum est, eius et assensu mereatur roborari.

a. vellet VZ. b. direptum V.

1. v. supra p. 76 n. 2.

UDA.LRICI CODEX. 38. 39 81

Rogamus etiam sanctissimam paternitatem vestram, ut sicut 1071 in hoc ita et in ceteris ecclesiae negociis nobis dexteram Aug18 porrigatis; scilicet contra rebelles Thuringos, contra quosdam praepotentes et nobiles, adversus quos propter consanguinitatis coniugia multum laboramus. Occurrunt etiam multa, quae, sicut specialis filius et ex antiqiia traditione apostolicae sedis legatus, vestra debeo auctoritate et praecepto terminare; ut, dum in omnibus vobis obediens fuero, vestrae sanctitati sicut membrum capiti valeam coherere.

Sanctissimum apostolatum vestrum, domne pater, longevum et incolomem Samarites ille custodiat, qui in custodiendo suum Israel non dormit neque dormitat1.