23. Guntherus episcopus Bambergensis Annoni archiepiscopo Coloniensi de disturbatis adversariorum consiliis gratulatur. Cautionem suadet. Alia addit, in his de sua cum Agnete imperatrice disceptationeb3. (E 202)

1062 Reverentissime diligendo ace dilectissime verendo domno

archipraesulid A(nnoni)4 G(untherus) licet indignus episcopus6,

quicquid devotionis et obsequii homini ab homine prestari potest

inpensius.

Quod vestra dignatio de fidei devotionisque nostrae" con- stantia tam sincero praesumit iudicio, id vero et debita me afficit1 gratulatione et multa in futuris onerat sollicitudine, ut tam bonam de me persuasionem perpetuam vobis3 commen-

a. omousyon V. b. ex V 88—88v, Z p. 186—187, C 44, B 35 — 35v.

c. et CB. d. archiepiscopo CB. e. om. V. f. affecit CB. g. om. B.

1. II. 2. Romae die 13 Apr. 1059 habita. 3. De hac epistola cf. Floto Kaiser Heinrich der Vierte I 195 et Giesebrecht Geschichte der deutsch. Eaiserzeit III1062. 4. archiepiscopo Colonieusi. 5. Bambergensis.

UDALRICI CODEX. 23 47

dem. Porro quod nostrae parvitatis officium erga vos exile 1062 nimis et ieiunum tam magnifica appenditis estimatione, ne quidem meum meritum sed propensum vestrae caritatis intelligo affectum. Est enim hoc sollempne prorsus et familiare sincere diligentibus, ut tenuissimam operam eorum, quos diligunt, velut egregiam et singularem admirentur.

Et nostro et totius regni nomine gratulor vobis, quod, per- ditis emulorum consiliis tam mature vos occurrisse, tam pru- denter ea dissipasse, ex litteris vestris cognovi. Verumtamen, dum singula mecum etiam" atque etiam retracto, solidum since- rumque gaudium vix audeo concipere. Suspectum quippe mihi est, quod de marchione D. et deb archiepiscopo Moguntino1, qui se velut caput coniurationis effert, nichil scripsistis. Movet me etiam ducis BawariorunT2 tam facile recepta purgatio, tam facile credita excusatio. Dolosis enim consiliis nichil dissimu- latione aptius estd. Quam ob rem velim vos unice commonitum, ut in omnes partes circumspecte vos agatis, nichil de priori di- ligentia remittatis. Nostis mores, nostis tempora; quid credat aut cui credat, nemo habet. Et in tam dubiis rebus periculosa est securitas, dampnosa facilitas, perniciosa credulitas. Novi, quam supereffluenti hec instillem; sed exacto amori difficile modum persuaseris.

De comite N. quam sim exacerbatus, utinam dissimulare possem. Verumtamen" — quia id non licet mihi nolle, quod vos tantopere velle intelligo1 — imperavi dolori, extorsi animo; ut, cum ad vos venero, ex vestra praecipue sententia et ducis B(ertholdi)3 consilio rem paciar* componi.

Comitis N. causam etiam atque etiam vestrae fiduciae com- mendatamb esse volo, ne comes N. in nostram iniuriam sub alieno nomine de illo triumphet.

De mea cum domna imperatrice disceptatione4 id solum

a. etiam erasum est in V. b. de om. VZ.. c. Bauwarioram V. d. om. B. e. Sed CB. f. intelligo velle I'. g. pacior VZ. h. commendam B.

1. Sigefrido I. 2. Ottonis de Nortbeim. 3. ducis Carinthiae. 4. Bernoldi chron. (Mon. Germ. SS. V 428) 1062: „Magua dissensio facta

48 UDALRICI CODEX. 23. 24

1062 volo ad praesens rogare: ut, ubi" occasio aliqua dederit, solitam ecclesiae nostrae opem et tutelam praetendere non gravemini.