CLV.

1301, die 28. jutii.

Manegoldus episcopus — quoniam ex parte priorissae et conventus sanctimonialium coenobii in Rotemburg ordinis praedicatorum herbipolensis dioecesis ipsi est humiliter snp- plicatum, nl cum .sirenuns vir quondam Lupoldus de Norten - berg imperialis aulae magister coquinae, fundator ipsius coe nobii , inter alia bona ipsis et coenobio quoddam ne mus quod vocatur Stritlach, ab ecclesia herbipolensi in feodo pro- cedens, tradiderit et donarit, hujusmodi donationi pium praebere cu- raret assensum attendens non modicum tavorem juris existere

bona ecclesiastica de laicorum manibus ad usum ecclesiasticum re vocare, consideransque etiam quod per alienationem dicti nemoris dicta ecclesia modicum laeditur et in dicto coenobio per donationem cjusdem nemoris cultus divini nominis augmentatur, eidem donationi suum expressum adhibet consensum. immo praedictis sanctimonialibus et earum coenobio, quo commodius divinorum obsequiis intendere valeant, donatione inter vivos perpetuo tradit et donat nemus su peráis praeexpressum.

Datum et actum Herbipoli, anno domini M°CCO primo, V1° kalendas augusti; praesentibus fratre Eberhardo lectore praedi catorum domus herbipolensis, fratre Kraftone de Bockesperg ejusdem ordinis. Johanne et Heinrico notariis episcopalibus. et pluribus aliis fidedignis, pontificatus anno Mill°

Sigillum Manegotdi episcopi ex hac carta filis linteis rubri et viridis rolorum suspensum est.

episcopatus wirziburgensis. 265

CL VI.

1301. die 17. augusti.

Manegoldus episcopus decimam in Nuttelingen monasterio s. Stephani

herbipolensi donat.

Manegoldus dei gratia episcopus herbipoleusis jnspe- ctoribus presentium recognoscimus publice vniuersis presentibus et futuris, quod — cum quondam Heinricus dictus Gruzzinc de Munrichstat viris religiosis . . abbati et conuenttui monasterii sancti Stephani herbipolensis ordinis sancti Benedicti deci mam in Nutelingen, quam mediante nobili viro Cúnrado co- mite de Wilperg a nobis et nostra ecclesia in feodum tenebat, donatione inter sinus de consensu predictti comitis tradiderit et do uant — idem comes nobis humiliter suplicauit, vt huiusmodi dona- tionem ratificantes pro cultu diuino in dicto monasterio eorum ampliando ipsam decimam eis donare in proprium curaremus.

Nos ilaque, considerantes et adtendentes non modicum fauorem iuris existere bona ecclesiastica et precipue decimas de laycorum manibus qui eas in suarum animarum periculum detinent eripere et ad vsnm ecclesiastticum reuocare, tum pro redditibus eorum qui tenues sunt augmenttandis. vi eo comodius diuinorum obsequiis internlere possint, tum ob salutem animamm predictorum laycorum, donationi prelate nostrum consensum expressum presentibus adhibemus, ac supradictam decimam tam a dicto (î r u z z i n g o quam ab ipso co- mite de Wilperg libere resignatam prelibatis abbati et conuenttui necnon eorum monasterio in merum proprium donauimus presentibus et donamus . a nobis et dicta ecclesia nostra ius et proprietatem ipsius decime abdicantes , ac in eosdem abbatem et conuentum ac eorum monasterium cum pleno rerum dominio transferentes.

Mon. Bolc. nl. XXXVI1I. пoт. nil. XI. 34

266 Monumenta

Huius autem donationis sev translations nostre testes sunt religiosi viri: Cûnradus abbas , Hartungus cellerarius, Fridericus cantor, Sifridus de Grûnsvelt. fratres dicti monasterii; jtem magister Johannes, et Heinricus dictus de Kntzenstein, notarii nostri, canonici noui monasterii herbipolensis; et Wolframus capellanus noster; jtem frater Cûnradus de Arnstein conmendator domus hospitalis sancti Johannis in Slusungen., magister Cûnradus de Fuhtewanc aduocatus curie nostre; magister Berngerus physicus noster; Hein ricus rector ecclesie in Weterungen; Johannes de Clippeo clericus: Cûnradus rector quondam puerorum in Kitzingen; et plures alii fidedigni.

Jn quorum omnium premissorum testimonium atque robur me- moratis abbati et conuentui hoc scriptum dedimus, nostri sigilli patrocinio roboratum.

Datum et actum H erb ipoli, anno domini M° CCO primo, XVIй". kalendas septembris, pontificatus nostri anno XIIII°.

Manegoldi episcopi sigillum titis sericis rubri et flavi colurum ex bac carta suspensum integrum est.

CLVH.

1301, die 6. decembris.

Der römische König AI brecht versöhnt und verschlichtet den Markgrafen Hermann von Brandenburg und den Bischof Man gold von Wirzburg aller der Kriege und Misshellungen die sie mit einander bis jetzt gehabt.

Dirre sune sint gezuk die crberen fursten: Heinrich der bi- schof von Kostenze, Peter der bischof von Basele, Otte der mar- graue von Brandenburg, Herman der abbet von Ebrach; die edelen

episcopattus wirziburgensis. 2 -»7

lute: Eberhart der grave von Wirtemberg, Ludewic der grave von (Hingen , Burchart der graue von Hohemberg: vnde ander erberen lute genük.

Der brief i*t gegeben ze Heilprunnen, an sante Nikolaus lak. do man zaltte von Christes geburte druzehen hundert iar vnd ein iar, in dem vierden iar des riches.

Hanc compnsitionem Car. Schöppach in opere cni (itulus est „henne- bergisches Urkundenbach" 1 pag. 39 et 40 ad (idem document! edidit qued in tabulario meiningensi quod dicunt „das gemeinschaftliche henne- bergische Archiv" locum habet.

CLVII�?.

1302, die 5. januarii.

Manegoldus episcopus de bonis in Eysleibe sitis quae Cunradus

Brnnlin ab ecclesia herbipolensi titulo feodali possessa resignarat

vicariam perpetuam ad altare beati Johannis evangelistae a Cünrado

praedicto constructum ordinal.

Manegoldus dei gratia episcopus herbipolensis jn- spectoribus presentium recognoscimus publice vniuersis presenttibus et fuluris. quod Cûnradus dictus Brunlin ciuis noster herbi polensis, zelo deuotionis accensus, in nostrique presentia consti tuas, bona quedam in Ëysleibe sita, quorum partem possidet God- fridus dictus Muder singulis annis viginti maldra siliginis soluentem. residuam vero partem possidet Cunradus Wlpis et Bertholdus de Zu ce leibe soluentem annuatim XXXa. maldra siliginis, octo pullos in carnispriuio, et duos solidos denariorum in festo beati Martini, in nostris manibus libere resignauit, pettens

34*

268 Monumenta

humiliter et deuote, vt — quia cadem bona a nobis nostraque ec- clesia in feodum tenuit — in ipsa ecclesia nostra de eisdem bonis pro cultu diuino augmentando dignarcmur facere vicariam.

Nos ¡taque considerantes non modicum fauorem existere bona ecclesiastica de laycorum manibus ad vsum ecclesiasticum reuocare, pro obsequio diuino in ipsa nostra ecclesia ampliando ad petiti[o- nem) humilem predicti ciuis de bonis de quibus predicitur nobis re- signatis vicariam perpetuam ad al[tare quod nunc] in dicta ecclesia nostra a prefato ciue sub intima testitudine in honore beati Л о - h a n n i s ewangeliste de nostra licentia est constructum de capituli nostri consensu constituimus facimus et ordinamus, ac bona premissa ad eandem vicariam donatione inter viuos tradimus presentibus et donamus, in eandem ipsa bona (que a nobis nostrisque successori- bus prorsus abdicamus) cum pleno proprietatis et possessionis tytulo transferentes, ita quod quandocumque et quocienscumque dicta vi caria vacare inceperit. ipsam scolasticus pro tempore existens in dicta nostra ecclesia infra tempus a iure statutum clcrico ydoneo, videlicet sacerdoti vel illi qui infra annum in sacerdotem promouea- tur, conferre inantea teneatur.

Ordinatum est etiam ad petitionem dicti ciuis. quod a vicario dicti altaris singulis anuís in illis tribus festiuitatibus — videlicet dedicationis anniuersarii dicti altaris, beatorum apostolorum Johannis ewangeliste, et Mathie — duodecim lumina cerea emi deberent, ardentia in eodem altari quamdiu missarum sollempnia peraguntur.

.In quorum premissorum testimonium hoc scriptum nostro et predicti capituli sigillis est diligentius roboratum.

Datum Herbipoli, anno domini M°CCO secundo, jn vigilia epiphanie eiusdem, pontificatus nostri anno XIIII".

Sigilloruin duonim modo memoratorum fnsriis membranareis suspensorum iltud Manegoldi episcopi magnam partem periit.

Quae [uncis] inclusimus foramine in ptica cartae exorto perierunt.

episcopatus wirziburgensis, 269