LVD.

1293, die 29. oetobrts.

Frater Ruegerus commendator ceterique fratres hospitalis sancti Johann is hierosolomitani domus herbipolensis se illas quatuor uncias denariorum herbipolensium. que ex parte decani de N ort heim nomine census annis singulis in festo beati Martini episcopi ad lumen ecclesiae herbipolensis de bonis in inferiori

episcopates wirziburgensis. 99

Bleichvelt sit is olim solvebantur, deinceps soluturos promittunt eodem modo quo supra de bonis suis in superiori Bleichvelt sitis, que colit Conrailus de Salzwisen, et solvunt annuatim XLV maltra siliginis tritici et avenae, in quam permutationem de.* canus et capitulum majoris ecclesiae supradictae ad ipsius petitionees unanimiter consenserunt.

Datum et actum anno domini M° CO nonagesimo IIIo, ПИ* kalendas novembris.

Sigilla duo ex bic carta fasciis membranaceis suspensa sunt, lllud com- mendatoris paene omnino periit. lllud bospitatis sancti Johannis superest.

lvhl

1293, die 1. novembris. .

Discordia inter ecclesiam herbipolensem et universitatem judaeorum wirziburgensium exorta componitur.

Manegoldus dei gratia episcopus herbipolensis harum tenore litterarum recognoscimus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod omnis questio discordia dissensionis ve materia hacte- nus inter nos ex vna et vniuersitatem judeorum herbipolensium ex parte altera super quibuscunque casibus ventilata de expresso vnanimique nostrum hincinde consensu viris prudentibus et honestis mediantibus taliter est decisa , videlicet quod eadem judeorum vni- uersitas nobis successori ve nostro aut sede nostra vacante ipsi capitulo nostro annis singulis in beati Martini festo, quamdiu sere- eissimus dominus noster Ad o If us Romanorum rex vixerit et regnauerit, tantum sexcentas hallensium libras nomine precario, omni occasione et contradictione postposita, persoluere teneatur. Post cessionem vero vel decessum prelibati domini Adolfi Ro- manorum regis extunc per annos decem se continue subsequentes,

100 Monumenta

quamdiu infra idem decennium jmperium sen regnum romanum vacauerit, predicte vniuersitatis judej debent nobis vel successori nostro qui protempore fuerit ant si sedes nostra vacauerit capitulo nostro predicto mille libras hallensium annis singulis in festo sancti Martini nomine prccarie absque contradictione qualibet persoluere integre et complete, jta sane quod quandocunque et quocienscunque medio tempore infra decennium memoratum alter Romanorum rex legitime creatus exstiterit extunc, quamdiu idem rex infra prelibatum decennium regno presederit et jmperium aut regnum romanum non vacauerit, a predicta judeorum vniuersitate solummodo sexcente libre hallensium nobis successori ve nostro aut si sedem nostram vacare contigerit capitulo supradicto nnnuatim in quolibet subse- quencium beati Martini festorum nomine precarie sine contradictionis obstaculo persolui debent integraliter et complete. Et in hac summa pecunie suis temporibus et terminis prout predicitur persoluenda profitcmur per omnia nos contentos. ita quod prefati judei ad ali- cuius alterius pecunie exactionis sture et precarie pesolucionem quantum ad tempora de quibus predictum est minime tenebuntur.

Sane vt nos predictam judeorum vniuersitatem fauore videamur prosequi pleniori, volumus concedimus indulgemus et expresse in bus scriptis pronunciamus, quod vniuersa et singula instrumenta et priuilegia ipsi judeorum sepefatorum vniuersitati a romanis pontifici- bus, a diuis jmperatoribus, a romanis regibus, a nostris predecessori- bus, a nobis et a nostro capitulo tradita indulta et concessa cum omnibus juribus libertatibus et approbate consuetudinibus tam in scolis quam ante scolas ipsorum. quibus eorundem judeorum prede- cessores a retro actis hactenus gauisi sunt temporibus. permaneant et permanere debeant in posterum in sui vigoris ac firmitatis ro bore penitus inconuulsa.

Sciendum est autem expresse. quod pactum predictum mter nos et sepedictos judeos super precarie persolucione prout in hiis litteris superius exprimitur initum post elapsum supradicti decennii a die decessus uel cessionis prelibati domini nostri Adolf i Ro manorum regis numerandi protinus dissoluetur. et omnino viribus

episcopatus wirziburgensis. 10t

carebit. nec extunc in posterum vllius existet roboris uel momenti, saluip nichilominus predictis ipsorum instrumentis ac priuilegiis et cum sibi annexis seu subscriptis articulis in sua firmitate duraturis omnimode sicut ante.

Porro ad vniuersorum et singulorum premissorum prout dicta et scripta sunt ratihabicionem et non contrafacere aliquo ingenio studio uel cautela nos sub eiusdem promissionis ac obligacionis vin culo quo sepedicte judeorum vniuersitati antea in litteris nostris ipsi a nobis traditi? obligan dinoscimur obligamus et astringimus per presentes, ad eorundemque finnam ac inconuulsam obseruanciam nostrorum successorum quemlibet de capituli nostri voluntate con sensu et verbo expressis presentibus obligamus.

Nos quoque Heinr icus prepositus maior. Amo Idus decanus, totumque capitulum ecclesie herhipolensis bus in scriptis publice recognoscimus. vniuersa et singula premies* ita esse, et facta fore de nostro scitu verbo voluntate et consensu, ad ipsorum euidenciam pleniorem sigillum capituli nostri predicti bus litteris appendentes.

Vt igitur omnia que predicta sunt rata firmaque permaneant, nos Manegoldus episcopus predictus dedimns prelibatorum judeorum vniuersitati presens instrumentum. sigillorum videlicet nostrum ac capituli nostri prelibati munimine fideliter consignitum.

Testes vero qui presentibus interfuerunt sunt hii: dominus Heinricus de Wechmar prepositus. dominus Arnoldus decanus, pre dicti; dominus Albertus de Lewenstein scolasticus et archidiaconus. et dominus Lupoldus prepositus in Houge, canonici ecclesie nostre predicte: Heinricus de Rebestokke. Hcinricus dictus Weybeler, Fritzo dictus Gyr. Johannes dictus Hane . Otto Monetarius. cines herbipolenses: et quamplures alii fidedigni.

Datum et actum anno domini millesimo ducentesimo nonage simo tercio, jn die seu festo omnium sanctorum, pontificatus nostri anno sexto.

Sigilla duo praedicta ex hac eompositione fasciis membranaceis suspensa erant lllud Manegoldi episcopi superes!.

102 Monumenta

LDL

1293, die 10. decembris.

Ecclesia herbipolensis Johanni protonotario curiam vulgariter des Herizogen hof dictam in proprium tradit, pro qua alia bona jure

feodi conferenda recipit.

Mane gol du s dei gracia episcopus herbipolensis patere cupimus vniuersis has litteras inspecturis, quod nos — adtendentes et considerantes nostre ecclesie condicionem exinde posse fieri meliorem — curiam quandam in ciuitate nostra herbipolensi sitam vnlgariter des Herizogen hof dictam, capelle sáncte Walpurgis contiguam, per Eckelinum de Tetelbach Jo hanni prothonotario nostro pro precio oetaginta librarum hallen- sium rite et racionabiliter venditam. que inquam curia a nobis nostraque ecclesia in feodo processerat. accedente ad hoc expresso nostri capituli consensu . ab honere huiusmodi infeodacionis exi mentes et solutam facientes. ipsi Johanni omnibusque personis quibus idem donauerit vendiderit sev qnocumque alterius alienacionis genere tradiderit appropriauimus et appropriamus ac jure mere pro- prietatis donauimus presentibus et donamus titulo proprietatis per- petim possidendam. A nobis quoque et ipsa ecclesia nostra Pro prietatem dicte curie abdicantes, in ipsum Johannem sev alias personas in quas vt premittitur transtulerit cum pleno rerum dominio transferimus per presentes.

In huius autem curie restaurum et reconpensam Eckehardus dapifer noster tria jugera vinearum sita in monte Rütwicsperge iuxta castrum Rosseberg, Eckelinus in palacio noster judex quatuor vinearum jugera sita in monte Rabensburg, et Got - fridus Betelman pincerna noster tria vinearum jugera sita in monte Branlite iuxta villain Gerbrunnen, que siquidemjugera

episcopatus wirziburgensis. 108

ad ipsos tytulo proprietatis spectarant. ad peticionem prefati J o h a n n i s nobis nostreque ecclesie libere resignantes, eadem in feodum re« ceperunt a nobis et nostra ecclesia jure feodi perpetim possidenda.

Jn quorum premissorum testimonium presens instrumentum nostri et prefati capituli nostri sigillis fecimus roboran.

Nos quoque H ein ri cu s preposites, Arno Idus decanus, to- tumque capitulum supradicte ecclesie premissam curie donacionem sub modis prescriptis de nostro scitu consensu et collaudacione recognoscimus esse factam, et in euidens illius testimonium sigillum capituli nostri hijs litteris duximus apponendum.

Testes autem huius facti sunt: Billungus prepositus castri sanete Marie, Gvntherus cappellanus noster. Theodericus de Hohen- berg marschalcus noster, Ludewicus de Wipfelt, Cvnradus de Zvlis- heim, Theodericus Spiez, milites, Cvnradus de Alnvelt, Johannes Kresse. Johannes de Hoecheim, Waltherus filius .. aduocati de Rien- ecke, Luzo de Hohenberg, Cvnradus cellerarius noster, et Hein- ricus de Katzenstein notarius noster, et quamplures alij fidedigni.

Datum Herbipoli, anno domini M° CC° nonagésimo tercio, UlI1° jdus decembris.

Sigilla bine ante dicta quondam fasciis membranaceis suspensa in altero hujus documenti exemplari restant, ex altero — in quo legimus Ryen- ecke — abscissa sont.