Monumentorum Boica, Nr. 385, S. 324
Quiim autem eiusdem loci Dynasta, equestris. ordinis Vir, & augustillimi Imperatoris LUDOUICI, quem Bmarum dicunt, Vicedominus apud Danubium Dktrkus ab Haybech animaduerteret, incolas ob uiarum tlifficultateni, Hyemis praesertim terapore, Ecclesiara fu- am parochialeni rarius accedere, sacrisque Mylteriis in- teresse posse, fi^ christianae Doctrins-edefectu inter syluas pene obbrutescere; Incommodo-huic mederi religiosoze- Io percupiens, habito cum filiis, socerisque suis, ac Fri- derko Abbate Oberakacensi, confilio, statuit eo loci D. Elisabethae Landgrauiae Thuringiae honoribus sacellum lrruere, & aptum pro quatuor Presbyteris Monachis eius dem coenobii Domicilium, sub titulo Praepositurae, ea- que lege, ut Praepositus e Monasterio oberakacensi eli- gendus cum Monachis suis quoad regularem disciplinam perpetuo subiectus foret eiusdem Abbati. Factum id An no M.CCC.XLVL in peruigilio eiusdem Sanctae, TV.de & locus iite uon iam cella Azonis, fed Elisabethae, uul- go Elifabethzell. Etfpetenzell, Efpenzett adpellari consue- uit. Anno sequenti adiecit dotem congruam , non afiliis- aiodo , fed & ab Episcopo Ratisponeusi confirmatam ,
id-
P frÆ T AT 10. 3o7
addita conditione, vt prouentibus cum tempore adcref- centibus, aucloque Monachorum Numero, fas illis foret defuis, aut aliunde, Praeposituni, friorem, vel etihm Abbatem eligendi, perpetuis nihilominus temporibus Prae- lato oberaltacenfl subiectum,
Perdurauit hoc Instkututn ad Annum usque M. CCC. XC, VIIL quo uacante per obitum D. Andreae Penzchofer Praepofitura, Paulltorferianae propaginis qui- dam , adquem Jus Aduocatiae redierat, substitutum in ui- cem defuncti £?oannem, ibidem Penzchofer dictum, ad- mittere noluit, aedes inuafit, eiectisque nostris? secula- res subcefliue sacerdotes intrusit,.
Equidem Christcmnus, eo tempore Altachti Ab bas , nihil eorum praetermifit, quae uindicandis sui ceno- bii Juribus obportuna uidebantur, belata ducali Regimini Straubingano uiolentae deiectionis Querela. Verura Ne- gotio in longiorem moram, ut nou raro fieri adsolet, pro- tracto, huius ille pertesus, & quieti amantior, recupe- landae Praepositurae curam subceflbribus suis tranfcripsit,
Q q a <jui
3QS P R Æ F AT 10.
qui & ipft nihil intentatum reliquere, niuueri suo tt fa- cerent satis: fed nec quicquani*
Monumenta Boica XII, ed. Academia scientiarum boica, 1775 (Google data) 385, in: Monasterium.net, URL </mom/MonBoicorumV/e607853a-8e98-48b9-8963-4e29eac0b022/charter>, accessed at 2024-12-22+01:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success