Johannes ex Layco PP. ordinatns ann. IX.

Benedictus sedera invasit plus XII. annis, quern Romani expulerunt, &. pro eo Silvestram quendam •onstituerunt; fed ipse post earn sedem recepit: recepta vero sede se ipsinn privavit, & propter ava- riciam alinm contra Canones ordi- navit, quern Romani mox privave- rant, & Gratianum quendam Pa- patu donaveranr. Cuius causa Rex Heinricus apud Sutrium syno- dum celebravit, & eum privavit, & Suikerum Babenbergensem Epi- scopum Clementen vocatum PP. effecit, qui novem menses sedens, *d locum sui Episcopatus defun- ftus reportabatur.

Damasus, qui &Poppo, Brixnensis Episc. sedit XXX. dies.

Leo nonus, qui & Bruno, Leutico- rum Episc. a prefato Heinrico Imp. Romam mislus summo hono- le suscipitur, seditque per annos V. quantas autem Deus virtutes pro pter ilium fecit, & faciet, si lin- jue tacebunt, opera sine mora clamabunt.

Victor, qui & Gebehardus, Heiste- tensis Episc. fed. ann. sere tri- bus.

Stephanus , qui & Fridericus frater

Godefridi Ducis, dudum beati Leo- nisPP. Archicapellanus; ex cleri- co monachus factus Abbas mon- tis Caflini pTromotus, fed. mens. IX.

Benedictus, qui & lohannes, qui quo- rundam Romanorum auxilio con tra canones promotus, sine conse- cratione menses VII. presedit, un- de a Godefrido duce expulsus Flo rentine civitatis Episcopus nomine Gerhardus pro eo ordinatus Ny- colaus appellatus, qui tres annos sedit, & Perusium delatus sepe- litur.

Nycolao PP. defuncto Romani coro- nam, & alia munera Heinrico III. Imp. transmiserunt, eumque pro eligendo Pontifice Papa interpel- laverunt, qui Balileam convoca- tis pluribus Episcopis eadem, quam Romani miserunt, corona imposita Patricius Romanorum appellatus est.

Dein cumcommuni confilio Chadel- hoc Parmensis Presul PP. decla- ratur, & mutato nomine Honorius cognominatur, & dum hec agun- tur, Nordmanni aliquorum Roma norum confilio Lugge Urbis Tu- scie Episcopum nomine Anshel- mum, dato ei Alexandri nomine ante promotionem Parmensis Epi- scopi sedi imposuerunt. (lui qui- dem Nordmannorum , & qnorun- Bb b 2 dam

38o Monum. Canon. Chiemseensis

dam Romanorum auxilio repro- bato Parmensi Episcopo sedit an- nisXII.

Hiltebrandus, qui & Gregorius, de cuius operibus , si ecclefia retice- bit, res ipsa indies clamabit, quem Heinricus Imper. expulit, & pro eo Wicbertum Ravennatem Ar- chiepiscopum alio nomine Cle- mentein constituir.

Hiltebrando autem defuncto Romaui Urban um elegerunt, & Wicber tum de scde expulerunt. Hanc iniuriam Imperator non potuit ul- cisci, quoniain Teutonicis partibus propter vehementem discordiam illorum detinebatur. Denique Ur- bano defuncto Romani priori te- meritate confortati, absque atlensu Regis iterum alium elegerunt no mine Pascalem: qui adhuc Impera- tore potentialiter regnante nullas asperitatis senteutias in ecclesiam Teutonicam promulgavit ; fed omnia sub specie Ienitatis, que ab eo & ab aliis fiebant, patienter toleravit. Veruin postquam filius eius Heinricus Rex quorundam Principum confilio, maxime ta- inen Cancellarii & Capellani sui ^ Adalberti patrem reliquit: tunc primum proposiiit Teutonicas par- tes per quendam Cardinalem no mine Richardum prima Iegatione ▼isitare, queia venientein Magou-

ciam Rex benigne suscepit, rogans ab eo fieri gcneralem absolutio- nem. Qua facta multos Episcopoe a ministerio suorum officiorum consilio tantum non preccpto fiis- pendit, donee in audiencia dommi pascalis PP. discuteretur, si eorum ordinatio Ecclesiastica censura iure teneretur. Ceterum quem exitunt conventio domini Regis & Pape habuerit, in alium locum descri- bendiun distulimus.

Paschalis idem fed. Ann. XXII. <fc plus, quo defuncto Romani lega- tionem suain miserunt Imperatori, ut interveniret eorum electioni.

Interea dum ipse Romam properaret, Prefectus Romauorum, & aliquot Romanorum lecum lohannem Caie- tanum, alio nomine Gelasium ele gerunt. Ipse autem ut audivit, quia Imperator veniret, non au- sus expectare eum, de civitate aufugit. Sed Imperator, & alii Romani, in hoc convenerunt, dt eumprima, & secunda, ac tercia legatione revocaverunt. Ipse ve- ro diffidentia exterritus noluit re- dire : fed navigio Galliam intra- vit, & Cloniaci vitam finivit, ubi A in extremis Viennenscm Epi- scopum prenominavit. Imperator autem quesito & accepto consilio Mauricium Braccensem Episcopun» ajio uoiaiae Burdimun Gregoriu*

votj»

DlPLOMATARIUM MlSCELLUM. 381

totis viribus renitentemPapam con- lio comprovkicialium Episcopo-

stituit, quia Gelafius venire recu- rum confisiis ,. & magna spe col-

savit. His ita gestis Viennensis lecte pecunie roboratus iœr para-

Episcopus quern prefatus Gelafius vit & Pisam cum magno appara-

in exitu suo prenominavit, auxi- tu pervenit.

Ibi Romani obviam ei venientes ilium cum magno honore sufceperunt, ft statim communi consilio elegerunt: huic fideliter promittentes, quicquid ab eis ibidem collaudaretur illud idem ab aliis Rome existentibus ratuin teneretur, & ut ipse cum magno honore & securitate ad Apostolicam se- dem intronicetur. Gregorius vero postquam fe stare non posse videbat,- timore compellente aufugiebat, & usque Sutriam perveniebat.

-* 1