CXXXIX.

Decamif s. Andrœ Wormat. Conserva tor jurium monafterii Otterburg citat Carlebacenses ob fpolia inlata mona- fterio prœfato.

Decanus Ecclesiœ fancti Andreæ, Wormatiensis Judex, feu conservator

Ju

Jutium, et privilegiorum, religioso- rum virorum dominorum abbatis et Conventus monasterii de Otterburg, Ordinis Cisterciensis, moguntinæ dio- cesis, auctoritate sedis apostolicæ, una cum quibusdam aliis nostris in hac parte collegis deputatus, discreto viro ple- bano in majori Karlenbach, feu ejus vices gerenti, salutem in Domino r et mandatis apostolicis sirmiter obedire. ex parte religiosorum virorum prædi- ctorum querelam recepimus continen- tem, quod licet ipsi semper parati fuis- sent, et adhuc essent, et flint coram nobis feu aliis Judicibus eis Competen- tibus unicuique de ipsis querulanti fe- cisse, et adhuc facere velle, omne ju- stitiæ complementum, tamen Heinzo de Santbach, qui se dicit Hubarium curiæ hubaticæ villæ Karlejibach, ibi dem una cum quibusdam fuis in hac parte fociis, feu complicibus, et spe- cialiter cum quodam alio pro hubario, xecepto tt) nunc aliquibus annis elapsis, aucthoritate propria deposcebant, in vaserunt, et ipsos spoliaverunt, eisdem eundemque gregem in villam Rohrbach temere ducere curaverunt. Item quod iidem duo hubarii uno cum nonnullis

fuis

—C 445 >—"

suis in hac parte complicibus eornndem religiosorum, silvatica sæpius submit- tentes, et in eisclem arbores exsecan- tes, seu decidentes et ligna, ut sic ex ilia decisa exportantes et seeum temere, et auctoritate iibi ducentes eadem, in non modicum religiosorum et sui mo- nasterii prœdicti præjudicium et grava men, quæ quidem gravamina, spolium. et offenliones hujusmodi sic notorie no- bis sunt relata, quod non possunt ali- qua tergiversatione celari; ex quibus quidem injuriis, et offensis hujusmodi non est dubium, Heinzonem et suos consortes injuriatores præfatos excom- municationis sententiam in eosdem au- ctoritate apostolica in genere prolatam incidisse; quare vobis averitate sanctæ, obedientiæ et sub pœnæ suspensione, ab offenfo latæ sententiæ communicata monitione præmifla sirmiter præcipien- do mandamus; Quatenus statim vide licet præsentibus, memoratum Heinri- cum et iplius complices præfatos, ac specialiter ejus conhubarium curiæ præ- libatæ, nostra, quinimo autoritate apo stolica peremptorie moneatis, ut infra triduum post vesstrœ monitionis edictum, memoratis religiosis de prætactis spo

nifi,

1( 446 >

liis, violentiis, et injuriis satis faciant idonee, et cqndigne seque a dictis sen- tentiis, quas occasione præmifsorum. in-

sanctæ matris Ecclesiæ redeundo, alio- quin citetis eosdem auctoritate - - - - in ambitu Ecclesiæ nostræ compareant coram nobis causas quare excommuni- cati denuntiari non debeant, rationa- biles si poterunt ostensuri, alioquinnos ad receptionem teltium, quos dicti re- ligiosi ad probaridum spolium, violen- tiam, prætacta, ad quæ probanda se qoram no bis obtulerunt, producere vo- luerunt, utique proce 'emus, etextunc eosdem excommunicatos, denuntiari, faciemus juxta mandatum apotlolicum, nobis desuper traditum et concelsum, redditas literas sigillavimus anno Do mini millesimo trecentesimo quadrage- limo octavo die secunda mentis Maii.

*) Ipsius in dicta curia conhubario' de novo in eadem Curia ut dicitur cum dicto Hcin- zone. (hæ. linese Superius omiliæ).

ciderunt assolvi procurent, ad

CXL*