Honorius episcopus servus servorum dei venerabilibus fratribus archi- episcopis et episcopis et dilectis filiis abbatibus, prioribus, archidiaconis, de

canis et aliis ecclesiarum prelatis, ad quos littere iste pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem. Querelam gravem recepimus dilectorum

filiorum fratrum hospitalis sancte Marie Theotonicorum Ierosolimitani, quam pre magnitudine culpe ac pauperum dispendio dissimulare nec volumus nec de- bemus. Proposuerunt siquidem iam dicti fratres, quod, cum pro confratriis et elemosinis pauperum requirendis secundum quod eis indulsimus 1 ad eccle- sias quorundam presbiterorum accedunt, eos recipere nolunt, sed, quod gravius est, ab ecclesiis ipsis predictos fratres eicere non verentur, cum deberent eos benigne ac pacienter audire et parrochianos suos ad conferendas pauperibus elemosinas attencius exhortari. Accedit ad hec, quod iidem presbiteri3 quan- dam partem elemosinarum pauperum exigunt impudenter, et, ut possint ex- torquere quod querunt, parrochianis suis reclamantibus pauperum obsequium impedire pro sue voluntatis arbitrio non formidant3. Unde, quoniam tantum pre- dictorum fratrum gravamen et pauperum dispendium clausis non debemus4 oculis pertransire, quibus ex debito pastoralis officii patrocinium tenemur5 con- tra omnium insolentiam impertiri, universitati vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus6, quatinus universis presbiteris vestre potestati subiectis sub pena officii et beneficii iniungatis, ut predictos fratres in eccle- siis suis ad opus pauperum predicare et elemosinas libere7 querere iuxta quod eis duximus indulgendum" sine qualibet contradiccione permittant, salva mo- deracione concilii generalis9, nec ab eis aliquid exigere vel extorquere presu- mant. Si vero postmodum de iam dictis presbiteris ad audienciam vestram querela pervenerit, in transgressores precepti nostri iuxta modum culpe taliter vindicetis, quod eos sue temeritatis peniteat et fratres ipsi pro defectu iusticie non cogantur ad nostram presenciam laborare. Pervenit preterea ad audienciam nostram, qufJd, si quando parrochiani vestri prefatis fratribus de rebus suis quicquam in testamento relinquunt, heredes eorum vel illi, qui res ipsas penes se habent, ipsum legatum eis solvere contradicunt. Quia vero gravem culpe maculam contrahunt et non mediocriter oculos divine maiestatis offendunt, qui ea, que sacris dei ecclesiis et viris religioni et honestati deditis racionabi- liter in testamento legantur, temeritate qualibet detinere presumunt; universi- tati vestre per apostolica scripta precipiendo10 mandamus, quatinus, si quando predicti fratres apud vos exinde querimoniam deposuerint, illos, quos vobis nominaverint, si vobis ita esse constiterit, moneatis attencius et districtius compellatis, ut ea, que predictis fratribus sunt in testamento legata, remoto appellacionis obstaculo sine maliciosa dilatione absque diminucione persolvant vel in presencia vestra appellatione remota exhibeant iusticie complementum. Quodsi monitis vestris parere contempserint, eos appellatione cessante usque ad condignam satisfaccionem excommunicacionis vinculo astringatis. Datum Laterani x kalendas marcii pontificatus nostri anno sexto.

Sine dato: I, 72v. n. 39; II, 107 v. n. 60 — Cum dato: Laterani 10 cal. marcii p. n. a. 6; A. 16 p. 59 „in Marpurg1. — Cum dato: Laterani id. ian. p. n. a. 7; R. 44 intcr Ellingensia n. 31. 1. iuxta consuetudinem suam auctoritate apostolica confirmatam B. 2. deest I, A. 1G. 3. prc

sumant I. 4. debetis I, A. 16. 5. debemus R. 6. deest I. 7. deest I. II, A. 16. 8. iuxta quod eis apostolica sedes indulget R. 9. salva — generalis deest I, A. 16. 10. deest I, A. 16.