Sanctissimo in Christo patri et domino domino Pio divina providentia sacro- sanctae Romanae ac universalis ecclesiae summo pontifici, domino nostro reveren

285

dissimo obedientiam sedulam cuin ea qua decet humillima reverentia ad pedum oscula beatorum. Sanctissime pater et domine cleraentissime. Etsi humanura genus ab orci principibus gratiae siccantibus. humorem nonnumquam modo horridae tempestatis varias in culpas disiicitur, non tarnen a domino derelinquitur, sed de sua gratia con- tisum placido munimine sanctorum prece et auxilio in dies confovetnr. Sane fratres quidam ordinis sancti Francisci de observantia nuncupati eorura vicario procurante generali litteris celsae maiestatis caesareae hortatoriis nobis sollicite supplicarunt, ut vitae modum et seriem devotissimi quondam piae memoriae Joannis de Capistrano ordinis eiusdem apud nos visum et cognitum in sui famam dilatandam pandere non recusaremus. Nos vero ad laudem et honorem eius merito divulgandum tanto placi- dius assurgimus, quanto pietatem suam nobis uberius novimus impertitam. Etsi fama densa per totius Germaniae aream volitans eum clamat virum deo et hominibus dilectum fuisse, vita dumm, moribus gravidum, scientia darum ac totius religionis christianae exemplar conspicuum, ad id tarnen adiicimus et testamur quod vidimus. Ipse namque post multos sudores viarum varia Alemaniae loca peragrando et seinen verbi dei non inaniter spargendo sese nobis in oppidum nostrum contulit. Ex piis- simo suo pectore salutarem doctrinam evangelicae et apostolicae veritatis mira pru- dentia et modesta eloquentia non piguit disserere; quo gregera collectum laeto fove- bat pabulo miro modo ultra mellis stillante dulcedinem, arte utens et ingenio, multa doetrinae salubris abdita in lucem elimando, regulas et normas expositas utriusque populi statui aptissime non absque cura pervigili applicando, quo abusus plurimos genri nedum laicali sed et clero abstulit, ludorum levitates et solatiorum turpitudines morumque anfractus in nobis prorsus enervavit. Inter quae unum nota dignum et dictu mirum egit. En tain apte tamque opportune religiouis praerogativas ediderat, ut almae universitatis nobiscum degentes scholares demulsi, infra mensis spatium quo nobiscuni resederat, septuaginta ex eis vel forte plures ordini suae religionis iungi non erubuerunt totos se deo devoventes; inter quos alii magisterii honore alii san- guinis claritate alii divitiarum abundantia et corporis alii claruerunt proceritate. Quod utique etsi in eo omnium iudicio vitae iutegritas et placida eloquii voluptas copiose circumstans facilius reddidit, fieri tarnen potuisse vix creditur, nisi intus doctor huitis- modi sacri spiraminis qui erudire potuerat adfuisset. Ad haec adiicimus, quod idem devotissimus pater almipotentis singulari munimine fama plurimorum prodigiorum multa boua in populo dicitur peregisse, certittidinem de hoc se habere asserentes, eorumque iudicio non immerito beatitudinis meruit gloria sublimari, qui eum etiam vivum laudibus claris etiam ultra sidera elevarunt. Quare et spes quidem certa nobis videtur, ipsum pro tarn duris laboribus in dies peractis. et pietate tarn rara apud alios visa perennis gloriae bravium meruisse. Quod tarnen his et aliis unde- cumque confluentibus testimoniis in alveum sanctitatis vestrae attentis eidem beatitu- dini vestrae diligentius examinandum committimus, cui data solum et tributa est haec potestas hanc conferre mercedem. Votive tarnen desideramus, ut qui nos singulari fovit caritate honorem beatitudinis pro suis assiduis laboribus impendi meruerit, ut tamdem invocetur in coelis auxiliator, qui in terris frugi visus est eruditor. Demuni salvator piissimus unicus dominus noster Jesus Christus conservare vestram sancti

286

tatem felici statu laute et prospere tempora longiora beatitudinis dignetur. Datum Lipzk anno domini MCCCCLXII die Martis XXIV Augusti nostro sub sigillo.

Vestrae sanctitatis humiles et devoti obedientiae filii proconsul et consules oppidi Lipzck Merszburgensis diocesis.

Wadding annales minorum. XIII. 237 sq.

In einem im Königsberger Archiv aufbewahrten Schreiben des Stephan Naumann an den Caplan des Andreas Santberg d. d. Lipzk in die a. Barbarae (4. Dec.) 1452 wird gemeldet, dass Johannes von Capistrano Freitag nach Lucae evangclistae (20. Oct.) d. J. in Leipzig eingetroffen und einen ganzen Monat daselbst sich auf gehalten habe. Ueber die grosse Wirkung seiner Predigten auf die Mitglieder der Universität wird übereinstim mend mit dem obigen Berichte erzählt: fclicibus actibus et operibus miraculosis plures magistros et studentes properantes in vestigiis deliciarum deduxit ad iter salutis sempiteniae; sunt etenim paene LXX viri decorati habitu religionis quantum ad animam, qui praesentis vitae naufragia — reliiiquentes soli domino adhaeserunt etc. Nee mirum —, ut tot et tantos viros ad observationem sui ordinis esset conveniens excitare, nam miro modo splendet vir iste gratia praedicationis pro loco tcmpore et persona scripturas magistraliter allegando. Cogunt itaque illum varia experimcnta morborum diversa invenire remedia; iam invitando ad poenitentiani huius vitae brevitatem indu- cendo, iam exhortando ad gloriam, mundi vanitatem proponendo etc. — Seine Predigten veranlassten luxuspolizei liche Anordnungen des Raths (vgl. No. 292). Am 29. Nov. erschienen die Barfüsser und Predigcrmönche vor dem Rathe, zeigten an, dass sie entschlossen seien, zur Strenge ihrer Regel zurückzukehren und baten um Bestellung von Vorstehern für ihre Klöster. Rathsbuch fol. 25.