No. 131. 1422. 31. Juli.

Martinas episcopus servus servorum dei dilectis n'liis . . abbati Pigauiensis et . . Monds sereni Merseburgensia et .Magdeburgt'iisis dioc. ac . . sanctae Afrae Mis- nensis per praepositos gabcrnari solitorum praepositis monasteriorum salutem et apo- stolicam benedictionem. Hodie dilectis liliis nobili viro Friderico lantgravio Tlmriu- giae et niarchioni Misnensi nee nun . . inagistro eivium, consnlibiis universitati et parrochianis parrochialis ecelesiae opidi in Lipczk Merseburgensis diocesis litteras uostras concessimus in liaec verba: Martinas episcopus servus servoram dei ad per- petuani rei meuioriain. Honestis et liuniilibus supplicum votis illis j)raesertim, quae divini cultus augmcntum et animaruin salutem concernunt, libenter anmiinuis illaque favoribus prosequimur oportunis. Säue petitio pro parte dilectorum filiorum nobilis viri Friderici lantgravii Tburingiae et marchionis Misnensis necnon . . magistri eivium eonsulum \ffciversitatis et parrochianorum parrocbialis ecelesiae opidi in Lipezk Merse- burgensis diocesis riobis n aper exbibita continebat, quod plernmque nonnulli tarn ex personis extraneis ad dictum opidum causa inibi comedendi vel bibendi seu etiam pernoetandi aut alias qnaevis sua vel aliorum. negotia tractandi seu prosequendi pro tempore deelinantibus et nonnuncquam inibi aliquandiu moram facientibus, quam etiam ex habitatoribus et incolis opidi et quarundam villarum extra muros opidi et infra parrochiam ecelesiae praedictoram consistentium ac aliis in illis lares foventibus vel aliqua bona immobilia habentibus exeommunieationis et interdicti sententiis snnt inno- dati seu ipsis alias <est ingressus ecelesiae interdictus, propter qaorum ad dictum opi dum accessum vel moram huiusmodi seu quia incolae et habitatores praedicti lares fovent aut bona buiusmodi inibi tenent ut praefertur saepe eontingit, opidam, in quo Studium litterarum viget gcnerale et quod temporali dominio eiusdem lantgravii subiectuin esse dinoscitur, ac villas praedicta plerumque etiam post excommunicatorum et interdictorum huiusmodi ab opido et villis eisdem recessuni seu realem expulsio- nem, quandoque per dies, interdum vero per menses aliquot, nonnuncquam processuum sive mandatorum diversorum iudicum a sede apostolica vel eins legatis deputatorum vel eorum subdelegatorum seu conservatorum aut episcoporum Merseburgensium pro tempore existentium seu aliorum locorum ordinariorum eorum vicariorum vel officialiiim aut aliorum commissariorum apostolica vel ordinaria auctoritate deputatorum, interdum

87

vero generalis observantiae provincialium scu synodalium constitutionum vigore, absque tarnen quavis culpa landtgravii magistri civiura consulum universitatis et parrochia- norum praedictorurn, ecclesiastico subiici interdicto, propter quod inibi diminuitnr divi- nus cultus et Christi tidelibus ecclesiastica non ministranttir sacramenta eorumque exiude apud deum lentescit devotio et fervor caritatis tepescit in aniinarum salutis dispendium et scandalnm plurimoruui; quare pro parte lantgravii magistri civium consulum universitatis et parrochianorum praedictoruin fuit nobis Imrailiter supplica- tum, ut providere ipsis super hoc paterna diligentia curaremus. Nos igitur, qui divi- num cultum augeri, animarum periculis et Christi fidelium scandalis obviare intensis desideriis affectamus, huiusmodi supplicationibus inclinati, ut quani primum huiusmodi excomraunicati et interdicti, quacuuque etiam auctoritate excommunicati vel interdicti fuerint seu quibus huiusmodi ecclesiae ingressus ut praefertnr interdictus est, ab eis- dem opido et villis sponte recesserint aut expulsi fuerint, liceat dilectis filiis clero opidi et villarum praedietorum eo ipso inibi missas et alia divina ofticia resumere et etiam alta voce publice ianuis apertis, excommunicatis tarnen et interdictis aliis etiam exclusis, celebrare ac eorundem opidi et villarum utriusque sexus personis ecclesia stica sacramenta ministrare, dummodo dictus lantgravius et eins successores in opido et villis praedictis temporale dominium pro tempore obtinentes nee non clerus magi- ster civium consules universitas et parrochiani praedicti causam huiusmodi non dede- rint interdicto nee ipsi etiam causa huiusmodi accessus sive morae talium exconirnuni- catorum et interdictorum fuerint neque id alias eis contigerit speeialiter interdici, praefatis lantgravio clero magistro civinm consulibus universitati et parrocbianis auctoritate apostolica tenore praesentium de speciali gratia indulgemus, praedictis nee non apostolicis constitutionibus et aliis contrariis non obstantibus quibuscunque. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginarn nostrae concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesurnpserit, indignationem omni- potentis dei et beatoruin Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Da tum Tibure II. Kai. Augusti pontiticatus nostri anno quinto. Cum autem sicut exhibita nobis pro parte dictorum lantgravii magistri civium, consulum, universitatis et parro- chianorum petitio continebat, ipsi dubitent, se forsan imposterum per iudices subdele- gatos conservatores ordinarios vicarios officiales vel commissarios in dictis litteris comprehensos seu quosvis alios, quomintis dietarum litterarum et in illis per nos eis factae concessionis coinmodum grata utilitate sentire illisque tranquille gaudere valeant, indebite molestari, pro parte dictorum lantgravii, magistri civium, consulum, universi tatis et parrochianorurn nobis fuit htimiliter supplicatum, ut super hoc eis oportune providere de benignitate apostolica dignarenmr. Nos igitur congruum censentes, ut favor apostolicus, qui se pronum reddidit in concedendo petita, etiam promptum se exhibeat in conservando praesertim ex rationabilibus causis concessa volentesque, ut litterae et concessio nostrae huiusmodi votivum sortiantur effectum, huiusmodi suppli cationibus inclinati discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel aliurn seu alios qtiociens opus fuerit et super hoc legitime fueritis requisiti concessionem huiusmodi iuxta earundem litterarum teno- rem, dummodo aliud canonicum non obsistat et pro parte cleri praedietorum aut alias

88

aliquid rationabile in contrarium allegatuin non fuerit vel ostensum, faciatis auctoritate nostra firmiter observari, non permittentes lantgravium magistrum civium consiiles Universitäten! et parrochianos praefatos ac etiam dictos clerurn contra huiusmodi con- cessionis et litterarum tenorem per iudices subdelegatos conservatores ordinarios vica- rios ofticiales et commissarios aut quosvis alios quomodolibet molestari, molestatores huiusmodi et alios quoslibet contradictorea auctoritate uostra appellatione postposita compescendo, non obstantibus omnibus, quae in eisdera litteris volumus non obstare, seu si eisdera iudicibus subdelcgatis conservatoribus ordinariis vicariis ofticialibus et coinmissariis vel quibusvis aliis communiter vel divisim ab apostolica sit sede indultum, quod interdici suspendi vel excominunicari non possint per litteras aposto- licas non facientes plenain et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huius- inodi mentionem. Datum Tibure II. Kai. Augusti pontificatus nostri anno quinto.

Arnoldus.

Nach dem Orig. im Rathsarcliiv zu Leipzig mit dem Bleisiegel an hänfener Schnur.

Auch die inserirte Bulle, mit dem Bleisiegel au Faden von rotlier und gelher Seide wird in demselben Archiv aufbewahrt.