Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I Band, Nr. 234, S. 251
No. 253. 1282. 15. Sept.
■ Nos Lutolfus dei gratia Nuenburgensis ecclesiae episcopus ad notitiara tarn praesentiuni quam ftiturorura volumus pervenirc, quod cum ecclesia nostra gravi oppressa esset onere debitorum, quam per venerabilera in Christo patrem et dorainuin Meinheruin praedecessorein nostrum bonne raeinoriae in mille et centum marcis et amplius obligatain recepinius1), redditusque eiusdem ecclesiae pertinentes ad niunsara cpiscopalem alienatos per ipsum ita inveninius tenues et exiles, quod de ipsis redditibus dictum onus debitorum non solum attenuare vel dirainuere non potuinius, iranio crescebat de die in diera vehe- mentius et in tantura, quod iam eidem ecclesiae nostrae, nisi ei céleri et maturo suc- curreretur consilio, dampna irrecuperabilia inevitabiliter imminebant. Nam alieubi apud Judaeos absorbebamur usuraruin vorágine, alieubi bona ecclesiae nostrae videlicet castrum Tyfenowe"), Ztrele et Dolen civitates nee non opiduin Nerchowe") cum omnibus eorum attinentiis obligata erant titulo pignoris, alieubi vero fideiussores nostri a creditoribus nostris raoniti secundum formara proinissionis eorum iacerc cogebantur
1) rrperimus im Tranesumpt vom 4. Nov. 1350.
at Tiefonan. Par. Hpaiuberg b) Die StKdto Strohla, linhlon, Norchau.
20*
nos post inultos et varios tractatus super his, quae praemissa sunt, cum praeposito, decano totoque capitulo ecclesiae nostrae hábitos, post diversa quoque inter nos et ipsos communicata consilia, nee non post deliberationes multipliées, quibus saepe saepius cum eisdem dominis satis efñcaciter et cum summa diligentia inhaerere studuimus, qualiter ipsam ecclesiam nostram eriperemus a diversis ei periculis imminentibus ex causis prae- habitis, consilium nobis aliud non oecurrit, nisi ut fieret aliqua bonorum nostrae ecclesiae alienatio, ut sie recepta pro ipsis bonis pecunia praelibatam ecclesiam nostram eripiamus ab imminentibus periculis et absolvamus ab ipsis memoratis oneribus debitorum. Huic igitur inhaerentes consilio, quo nobis ut praemittitur sanius non oecurrit, honorabili viro nobis in Christo dilecto magistro Theoderico Budesinensi praeposito in villa Zalezen0) iuxta Ztrelis sita duodeeim mansos et dimidium, quorum quilibet mansus annuatim dimidiam marcam boni argenti solvit et unum malder avenae in censu, pro centum et septem marcis argenti et uno fertone ponderatis cum pondere camerae nostrae, quas nos totas récépissé fatemur et in solutionem debitorum praemissorum integraliter con vertisse, vendidimus interveniente iusto emptionis et venditionis titulo et eosdem mansos ad preces eiusdem praepositi Budesinensis ecclesiae Misnensi in perpetuuin donamus et iusto proprietatis titulo possidendos perpetuo tradiraus cum pratis, paseuis, virgultis, viis et inviis, servieiis, iuribus, cum omni iudicio quantum ad dictos mansos magno et parvo, in villa et in agria et cum omnibus utilitatibus, quae nunc insunt vel inesse poterunt in futurum, sicut antedicti mansi ad ecclesiam nostram libere pertinebant retro- actis temporibus, de totius capituli nostri volúntate unanimi et consensu. Census autem praedictorum mansorum dimidietas, videlicet tres marcae et dimidius ferto in festo beati Michaelis, et alia dimidietas videlicet tres marcae et dimidius ferto in festo beatae Wal- purgis solveudus est et pondere nostrae episcopalis camerae ponderandus. Supradicta autem avena videlicet duodeeim maldra et sex modii solvi debent ante festum omnium sanctorum mensura Ztrelensi et duci propriis expensis et laboribus rusticorum ad dictos mansos pertinentium ad duo miliaria secundum voluntatem domiiii, prout ducere anti quitus dicti rustici consueverunt. In cuius rei testimonium praesentem litteram sigilli nostri muniiuine duximus roborandam. Nos quoque Bruno praepositus dei gratia, Kune- mundus decanus toturaque praefatum capitulum ecclesiae Xueniburgensis ad exprimen- dum consensum nostrum voluntarium praedietae venditioni et donationi sigillum capituli nostri similiter apponi iussimus huic scripto. Testes huius rei venerabilis dominus Heinricus Mersburgensis electus, Bruno praepositus Nuenburgensis, Dancinannus2) custos Mersburgensis, Petrus scriptor canonicus Misnensis, magister Martinus canonicus Cycensis, dominus Boto de Torgovve et dominus Heyso de Й?Ьаролге milites et alii cleriei et laiei tide digni. Actum et datum Mersburc in aestuario parvo dicti custodis Mersburgensis, anno domini M". CC". LXXX11". XYII". Kai. Octobris, pontiticatus nostri anno secundo.
Nach dem Ürig. im Stiftsart-hiv zu Meissen mit den wohlerhaltenen Siegeln des Bischofs und des Capitels zu Naumburg an I'eigainentstreifen.
c) Haulasean, Par. Strohla. 2) Dancinanua Transe, v. 1350.
197
Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I, ed. Gersdorf, 1864 (Google data) 234, in: Monasterium.net, URL </mom/StiftMeissenI/36763134-8bea-43c3-8c3b-1d396ab11110/charter>, accessed at 2024-12-04+01:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success