CXXXII.

Innocentius Episcopus Servus Servorum Dei dilectis filiis Ger- hoho Richerspergensis Ecclesie Preposito eiusque fratribus tam pre- sentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum. Pie postulado voluntatis effectu debet prosequente compleri et iustis petencium desideriis congruum decet nos impertiri suffragium. Eapropter dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Conradi Saltzburgensis Archiepiscopi precibus inclinati petitiones vestras racionabiles Iibenter admittimus et Monasterium vestrum, quod est in Episcopatu Pataviensi et fundo Saltzburgensis Ecclesie situm, in quo divino mancipati estis officio, sub apostolice Sedis et nostra prote- ctione suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes, ut tam in vestro quam in Monasterio Sancti- monialium vobis subdito Ordo Canonicus iuxta divi Augustini regulam perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Preterea quascunque possessiones, quecunque bona eadem Ecclesia inpresentiarum iuste et canonice possidet aut in futurum concessione Pontificum, largitione Regum vel Principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illi bata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda voca- bulis : fundum videlicet et plebem Richerspergensem cum decima et iure parochiali, Capellam sancti Martini cum suis pertinentiis, vineas in Aschah, villam Chromat et reliqua predia a Werenhero loci ipsius fundatore oblata, patellam Salis in Halla et reliqua predia a preno- minato fratre nostro Saltzburgensi Archiepiscopo Ecclesie vestre collata, Hostat et alia predia, que Ruopertus obtulit; predia, que Fridericus donavit; predia, que fuerunt Eglofi et Eberhardi cum eorum decimis ab Episcopo Frisingensi vobis concessis et vineas emtas in Cremesa et ea, que Dux Luitpoldus contulit. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nu- trimentis vestrorum animalium nullus omnino Clericus sive Laicus decimas a vobis exigere presumat. Ecclesiastica nimirum Sacramenta a Diocesano accipietis Episcopo vel a Saltzburgensi Archiepiscopo,

^

197

siquidem graciam et communionem apostolice Sedis habuerint et si ea gratis et sine pravitate voluerint exhibere. Alioquin liceat vobis pro eorundem Sacramentorum susceptione Chatholicum, quem malueritis, adire Antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postu- latur, indulgeat. Et quia sic locus vester est institutus, ut Saltzbur- gensis Ecclesie principalis Advocatus ipsius quoque loci sit advocatus, neque ipsi neque alicui subadvocato ejus eundem locum liceat iniustis gravaminibus infestare. Quodsi fecerit et vobis conquerentibus non emendaverit, consilio et auxilio prefati Arcbiepiscopi ipsa advocatia ab inutili auferatur et alius loco eius substituatur. Obeunte vero te nunc eiusdem loci Preposito et alterius Ecclesie regimen transeunte sive tuorum quolibet successorum nullus ibi qualibet subreptionis astucia veI violencia substituatur vel preponatur, nisi quem fratres communi consensu aut pars sanioris consilii secundum Dei timorem et beati Augustini regulam canonice providerint eligendum. Sepul- turam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, extreme voluntati et devocioni nullus obsistat, nisi fuerint excommunicati, salva tamen iusticia Matris Ec clesie. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatum cenobium temere perturbare aut eius bona vel possessiones auferre vel ablatas temere retinere, minuere seu quibuslibet indebitis exactio- nibus vel molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omni- modis profutura, salva nimirum Saltzburgensis Arcbiepiscopi et Pa- taviensis debita iusticia. Si qua igitur in futurum Ecclesiastica secu- larisve Persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam venire temere tentaverit, secundo tertiove commonita si non satis- factione congrua reatum suum correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo Corpore et Sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte ulcioni subiaceat. Addentes etiam interdicimus, ut nemini professionis vestre facultas sit alicuius levitatis instinctu vel arctioris religionis obtentu sine Prepositi vel congregations licentia de claustro discedere. Quodsi discesserit, nullus Episcoporum, nullus Abbatum, nullus Monachorum sine communium literarum cautione eum suscipiat, quamdiu videlicet in Ecclesia vestra Canonici ordinis tenor Domino prestante viguerit. Si vero secundo vel tertio vocatus redire

198

contempserit, liceat ehisdem loci Preposito canonicam in eam proferre sententiam. Cunctis ¡intern eidem Ecclesie iusta servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum Judicem premia eterne retribucionis inveniant Amen.

Ego Innocentius Chatolice Ecclesie Episcopus ete.: Datum La- terani VI. Idus Januarii per manum Gerardi sacre Romane Ecclesie Presbiteri Cardinalis et Bibliothecarii, Indictione V. Incarnationis Domini anno MCXLI. Pontificatus Domini Innocenta Pape II. Anno XII.

Hund III. 157. — Mon. boic. IV. pag. 405. Da das zwölfte Regierungsjahr Innocenz II. erst mit dem 23. Februar 1141 beginnt, so gehört die Urkunde in das Jahr 1142, womit auch die Indiction übereinstimmt. Die päpstliche Kanzlei pflegte das Jahr mit dem 2S. März zu beginnen.