CDLXXII.

]VIagnifico principi, amico suo in Christo karissimo, domino Eduardo dei gratia regi Angliae illustri, domino Hyberniae et duci Aquitaniae, Ericus eadem gratia rex Norwegiae salutem et felices ad uota successus. Quum sanitatem uestram, tanquam nostram propriam, semper fore prosperam summis desideriis affectamus, magnificentiam uestram, de qua plene confidimus, attentius rogamus, quatinus de statu uestro praedilecto, utinam semper felici et optimo, quando facul- tas se optulerit, nos uelitis reddere certiores; scientes quod nos et nostri in recessu presentium, benedictus Altissimus, eramus in bono statu. Ceterum nouerit excellentia uestra, quod litteram compositionis cirografatam, nostro sigillo signatam, uobis cum latore presentium transmittimus; Postulantes ut ipsam compositionem a uestratibus firmiter faciatis obseruari, prout utriusque regni comodo melius noueritis conuenire, et maxime ne theotonici, inimici regni nostri, mercatoribus utriusque regni hinc inde transeuntibus iniuriam, dampna, uel molestiam aliquam in uestra ditione, siue in mari, siue in terra, inferre presumant. Et si qui tales inuenti fuerint, ipsos, prout in dicta compositione inter nos facta expresse continetur, nullum refugium in partibus uestris aut latibulum habere permittatis, in nostrum uel nostrorum preiudicium uel iacturam. Teste meipso, apud Bergis, VI idus Maii, anno regni nostri sexto.

T. I. P. 3. p. 634. ed. a. ISliS.

Bd. I.

55

1285. Jun. 14.