XV.

Gertrud, Aebtissia von Trebnitz, setzt das Dorf Thomaskirch zu Deutschem Rechte aus.

1234.

Aus dem Originale, an welchem die drei Siegel, des Herzogs, der Aebtissin, und des

Convents hängen.

In nomine domini nostri Jhesu Christi amen. Quoniam multa malicia hominum est in terra et cuneta cogitatio cordis intenta est ad malum omni tem pore, nos, Gertrudis dicta, abbatissa in Trebniz, quantum deo auetore pos- sumus filiis hujus seculi in negoeiis, que nobis cum ipsis sunt communia, occa- sionem malignandi precludemus, notum siquidem faeimus universis, tarn presen- -tibus quamfuturis, quod de volúntate patris nostri, domini H., ducisZlesie, et consilio conventus nostri locavimus Teutónicos in Domaycerke1), que aliquando fuit grangia 2) domus Trebnicensis, jure Teutónico, ita, quod de quolibet manso, decima plene solvatur in campis et octo scoti, prêter duos mansos féodales 3), qui spectabunt sculteto, et duobus mansis etdimidio assignatis ecclesie 4). Et sciendum, quod census in festosanctiMartini debet darî annogratie M CCXXXV, et décima eodem anno, eo tempore, quando reliqui in campis colligent décimas5). Istam vero libertatem eis conferimus de volúntate et permissione patris nostri, ut nulli juri Polonico sint subjecti, ut est de podvodis, privodis, vestigiis fugitivorum indagandiset aliis consimilibus, set pure jure gaudeantTeutónico, quali circa Ola- vam fruuntur Teutonici villain, hoc exprimentes, quod si quisquam, meritis suis exigentibus, mortis debet subiré sententiam, in ipsa villa, presidente scul teto de Olava6), una cum sculteto ville judicabitur ibidem; si vero fuerit homo alicujus castellani vel alterius nobilis, qui propter causam, quam cum aliquo Teutonicorum ejusdem ville habuerit, sculteto astare noluerit, ut utrique parti fiat justicia, volumus, ut coram duce, si prope fuerit, vel coram aliquo castel lano, quem pari animo elegerint, finem suis litibus inponant. Idem statuimus de eo, qui mortis meruerit sentenciam, si salva justicia coram scultetis, ut dictum est, causa non poterit terminan 7). Deexpeditionibus etpeticionibus ea, quaceteri Teutonici nostri et omnium claustralium homines in terra gaudent, gaudebunt libértate 8) Contulimus etiam sculteto tabernam in villa predicta jure feodali,

*) Thomaskirch, S. W. 2 M. von Ohlau.

*) Hier Vorwerk. Vergl. Wersebes Niederländ. Kolonien. II. S. 948. Anmeik. 101.

3) S. oben S. 152.

*) S. oben S. 173.

5) S oben S. 156 ff.

) Der Schulz von Ohlau war des Herzogs Schulz, S. Urkundenb. No. 2.

7) S. Urkundenb. No. 9. Anmerk. 2.

8) Das heilst, so weit diese befreiet sind. Vergl. oben S. SO. und 49. ff.

294 Urkundenbuch.

ut eo studiosius et fidelius suis sit claustro servitiis preparatus. Si vero macello mdiguerint, cui hanc voluerimus porrigere curam , nostre reservamus potes- tati. Ne quis vero eorum, qui post nos domum sunt procuratori (sic)Treb- nicensern hanc nostre donationis paginam audeat infringere, sigillo patris nostri et nostri conventus dignum duximus roborandam. Actum in Trebniz, anno gratie M CC XXXIIII.