XLII.

Nach einer von dem Hessischen Bibliothekar Raspe, zu Paderborn am 29. November 1773 gefertigten und

beglaubigten Abschrift.

quod situm est in loco . . Hersi

et per te in codem Ven. Monast. in perpetuum. Quanto nos pro piorum et venerabilium locorum statu aug mentando sollicitiores existimus, et ad eorum utilitates proficiendas perpetuo pastoralibus vigiliis insistimus, tanta nobis aeterne remunerationis praemia eo largiente conquirimus, qui dixit, beatus scruus illc, quem cum uenerit dominus inuenerit uigilantem. Et ideo omnibus sanetae Dei Ecclesiae fidelibus atque nostris notum fieri uolumus, suggessisse nostro Apostolatui Bisonem reuerendissimum Padrabrunnensem Episcopum, quatenus praedictum ven. Monastenum, cui ipsa praeesse dinosceris, situm in territorio dioeceseos suae, cum omnibus suis iustis pertinentiis et adiacentiis, huius auetoritatis nostrae Pribilegio muniremus. Cuius postulationi fauere nitentes, praeeipue cum omnium sit Ecclesiarum cura nobis commissa, hoc apostolicuni nostrum pribilegium fieri decrebimus, per quod et id ipsum uenerandum monasterium roboramus, et apo stolica auetoritate inibi ad sustentationem ancillaruim Dei confirmamus omnes res, quae a iure praedicti Episcopi cum eodem sunt monasterio commutatae legaliter, uel quae a fidelibus et Deum timentibus sunt ibi collatae ad usum et utilitatem earundem Sanctimonialium, nec non et Decimas eidem praefato mona sterio annualiter persolui censemus, quae de statutis uillis eidem dari persoluique debent episcopali simul et svnodali decretto. Immo et consultu ut intuiti sumus statutum est et canonice ordinatum, quod si ita

res se habet, infringi non debet, ne synodalis et canonicus uigor

in praefata sancta Padrabrunnensi ecclesia, sicut statutum esse comperimus, cui de codem uen. mon. curam esse reperimus statuentes apostolica censura decernimus, ut nulli fidelium fas sit quoquo modo contra huius priuilegii nostrae confirmationis seriem pie et misericorditer a nobis promulgatam agere aut temerario ausu de omnibus quae eidem mon. suaeque congregationi legaliter tradita sunt uel concessa sibique a modo et deinceps tradenda uel legitimo iure conferenda aliquid minuere uel auferre, sibi etiam deriperc, potius autem ad utilitatem Domino illic famulantium firma potestate consistant, earum bono quae nunc habentur uel sunt iuste conquirenda . . Nam qui timore Dei postposito huic confirmationis nostrae priuilegio in toto uel in parte contraire repertus, illudque non integriter obseruarc distulerit sancta . . ■ cito admonitus resipuerit, apostolico mucronc feriendus .... qui autem custos fuerit et obseruator, a iusto iudice Domino Deo nostro misericord iam consequatur. Scriptum per manum Gregorii Scriniarii sanctae Romanae ecclesiae in mense Maio Ind. nona.

7 Bene ualete f

891 — 892. 39