[18. Juli 1525] Die 18. Iulii circa horam decimam silentis noctis erupit ignis de quadam domo Zillerhof, ubi conflabantur globi ferrei et alia belli ingenia elaborabantur, qui ea nocte quingentas, ut aiunt, circiter domus, tria monasteria virginum Vestalium seu monialium, divi scilicet Hieronimi, ad Celiportas et Sancti Iacobi ac ecclesiam divi Michaelis parochianam, vento spirante validissimo, in favillam redegit. Proch dolor! Quanta atrocitate, furia et incredibili pernicie ignis templa Divum, edes magnifice extructe, culmina domorum ad sidera erecta et latericiis operculis passim obducta in cinerem sunt collapsa, adeo ut splendidissimas heri domus et amplissima ingentibus sumptibus erecta pallacia, nisi ex situ et ordine domorum et vicorum perspecta tibi essent, hodie minime cognosceres. Quid opus multis? Tot cives in extremam pauperiem detrusit, ut omnium sentencia in florem et prisci splendoris nitorem longo tempore urbs hec magnifica haud facile est reditura.

In hoc incendio domus medicorum574a prioris ignis ruina nondum restaurata undiquaque, item decani huius temporis due domus “Padtstuben" et “Ziegelhaus im alten roßmark" sunt combuste non sine magna iactura possessorum.

Ea estate rusticorum seva rabies contra Principes, Prelatos, nobiles et dominos terrestres insurgere cepit. Iugum obediencie [fol. 100r] et subiectionis de cervice excutere tentant, serpsitque hec contagio in Franconia, Suevia, Thiroli, archiepiscopatu Salisburgensi, item in Misnia, Turingia et aliis Germanie partibus gravi rusticorum et nobilium cede, captivitate et periculo, et plurimarum arcium, oppidorum et pagorum ruina.

In hac sedicione archiepiscopus Salisburgensis per longum obsidione colonorum suorum in arce Salisburga est fatigatus, qui tandem interiectis condicionibus nonnullis, cessante obsidione et mitigata furia vulgi, est eliberatus.