[6. September 1692] V. congregatio 6. Septembris. Serio ventilatis ac remonstratis articulo imprimis exiracto ex germanico privilegio Maximiliani I. Badenae anno 1517 9. Octobris, ubi quilibet repetens obligatur ad solemnius incrementum collegii medici dare cuique ad facultate duos aureos Ungaricales hisce formalibus zween gulden Ungerisch, pariter articulo ex statutis ab archiducibus confirmatis anno 1518 9. Novembris plane ad verbum: facultas nunquam cogatur, ut aliquem extraneorum admittat, nisi prius cuique doctorum seorsim duos aureos Ungaricales dederit et item allegata confirmatione privilegiorum caesareorum ac in perpetuum libri nostri statutorum a Maximiliano II. anno 1569 et a Matthia II. rege Hungariae 1610 a Ferdinando II. 1621 Ferdinando III. Posonii 1638 demum a Leopolde I. 1667 Viennae articulo primo his verbis zween hungerische Ducaten a facultate est unaminiter et inviolabiliter conclusum et confirmatum statutum, ut impostorum quilibet repetens junior vigore statutorum et privilegiorum nostrorum cuilibet doctori de facultate actualium jurium capaci (scilicet nec diu longeque nec extra Austriae fines absenti) duos aureos Ungaricales solvere teneatur, nisi defectus doctorum obstet, quod conclusum [fol. 105v] jam olim ratum et observatum sub decanatu D. Andreae Isingii anno 1589 (a. f. fol. 309) et sub decanatu VIII. Sigismundi Geisleri secundum consuetudinem praesertim facultatis juridicae anno 1621 (a. f. fol. 105).Exemplum hujus vide de D. Francisco Hillebrand sub decanatu III. Joannis Guilielmi Juncker 1656 (a. f. fol. 272).

Dom. Johannes Franciscus Swowoda phil. et med. dr. Paduae al domo promotus rogavit ad gremium admitti. Sed cum inventus nec quidem biennium in studio medico complevisse et jam sub vicedecanatu D. Tossani anno 1623 secundum reformationem Ferdinandi I. pro majori facultatis authoritate et honore conclusum sit, ut quisque junior doctor ad facultatem aspirans quinquennale studiorum testimonium ostendat (nisi aliquis aetate eruditione et experientia cognita polleat) imo sub decanatu IV. Lucae Gollerii hoc conclusum perpetuatum in Leonhardo Müllgiesser, quem post doctoratum etiam Viennensem ante sessionem quinquennium opportuit complevisse. Data proin responsio supplicanti juxta conclusum facultatis, ut post triennium repetat et aureos Ungaricales in specie solvat.

Dom. Fortunatus Weillandt phil. et med. dr. pro actu repetitionis 12. Julii commode respondit et gremio facultatis incorporatus est.

Franciscus Josephus Wylffstrigel stipendii Emericani primus neo-alumnus in Italiam discedens gratias rependit, ulteriori gratiae post laureatum reditum in patriam unice se commendans. Stipendium obtinuit Ferdinandus Edmundus Wenighoffer Austriacus Viennensis.

Joannes Georgius Winckler stipendium antiquum resignavit.

Dom. facultatis senior nec non statuum inferioris Austriae proto-medicus D. Wolffgangus Plöckner ut iteratus sponsus cum conjuge Susanna Ursula natu Proieriana post 50 annos in suo matrimonio feliciter jam transactos juxta ecclesiae laudabilem et inveteratam consuetudinem ex ipsa naturae commendatione mutui inter membra unius et ejusdem corporis consensu et amore ut membrum facultatis decanum et facultutem prae aliis scriptotenus 20. Augusti atque in hac congregatione oretenus ad secundas nuptias 15. Septembris invitavit, simul erogans nomine totius facultatis ad condecorandam novam copülam tam in solemni sacro in ecclesia cathedrali 8. Stephani quam subsequenti prandio in aedibus comitis de Rottal exhibendo.

Facultas haud immemor sub trino decanatu dom. neosponsi locupletati semper aerarii sui nec ab hominum memoria plus fortunata praesertim in promoto hic Viennae ante decem lustra suo commembro dignissimo ad beneficium praestandum, [fol. 106r] scyphum deauratum pondere 2 marcharum 10 lottorum, figura pectinis maximi dicti cum hoc inscripto a me decano et facultate chronographico:

Anno iubilaei Medici in his exoptatis nuptiis Viennae austriae.

per D. Franciscum Deimbl et Michaelem Constantinum Puswe commissarios nostros in vigentibus nuptiarum laetitiis praemissis elegiis dom. neosponso donavit.

Nec minus consistorium universitatis faustissima comprecatione suo dignissimo quondam rectori per binos delegatos utpote decanum facultatis juridicae D. Johannem Christianum Kirchstetter et me insignem artificiosam argenteam tazam (vulgo dictam) in ipsis secundi himenaei applausibus praevia praefatiuncula offerri decrevit.

Quapropter idem 15. Januarii praesentis anni celebrato jubilaeo doctoralis promotionis Viennensis, 15. Septembris celebraturus jubilaeum conjugii Viennensis cum omni populi avido undique conspectu et inaudito concursu amplissimae nobilitatis pompose comparuit in praefata ecclesia memoratus dom. neosponsus torque aureo cum numismate a caesare Leopolde Magno eadem die dotatus assistentibus dom. paranymphis utpote proprio filio et genero utriusque juris peritis. Pontificem egit ad supremas aras princeps et episcopus Viennensis Ernestus comes de Trauthsohn, qui finito rarissimo sacro cantato excepta prius eleganti peroratione a primogenito dom. sponsi filio rev. Patre Wolfgango ordinis S. Francisci strictioris observantiae et pro tempore guardiano Viennensi habita, novo instituto copulationis ritu ac ceremoniis matrimonium hoc ante 50 annos contractum benedixit et confirmavit, unde concomitante quidem domicella de Fünffkirchen a lectissima sua conthorali secundo coronatus sponsus Deo secunda vota reddidit cum intonatione selectissimi Te Deum laudamus.

In lautissimo insequenti convivio inter perpetuos tubarum et tympani clangores nec non exquisitissimam musicam (memorabile observatu) dom. neosponso ac dom. neosponsae intermedius sedit eminentissimus dom. cardinalis de Kollonitz (in medio tabulae oblongae) a dextro autem sponsi princeps de Dietrichstain supremus aulae praefectus et ablegatus suae caesareae majestatis, a sinistris dom. comes de Wahl ut sereniss. electricis Bavariae ablegatus ipsemet ecclesiastes, inde princeps episcopus Viennensis assidentibus ceteris supremis aulae caesareae magnatibus et intimis consiliariis actualibus, nempe imperatoris vicecancellario, supremo Austriae cancellario, praesidentibus locumtenente nec non colonello civitatis, generalibus, statuum Austriae inferioris mareschallo etc. una cum suis conjugibus et domicellis. Ad secundam tabulam considere promiscue rev. et illust. dom. praesules, barones, equites, deputati, ut status Austriae, consiliarii camerae aulicae, imperialis bellici et regiminis, post hos delegati a rectore et consistorio, a facultate medica, consul [fol. 106r] atque praetor cum suis delegatis, duo seniores pharmacopoei, ceterique hospites honoratissimi.

Tertiam tabulam veneranda familia Plöckneriana possedit, quae nobilissimum comicum spectaculum neosponsis dedicando id per nepotes luculenter praesentavit, sicque praetereundo multiplices et magnificas undique remunerationes dictis neosponsis oblatas admirandum jubilaeum connubiale, quo nil magnificentius de hac universitate unquam visam cum saltu a dom. neosponso cum dom. neosponsa inchoato gloriose terminatum raris feliciter astris cessit.

Tres baccalaurei pro suprema laurea disputarunt mense Septembri utpote 19. Franciscus Antonius Slaby, 24. Johannes Henricus von Achen, 26. Andreas Bernardus Panenka.