Ego Heinri(cus) comes de Lechisgemunde confiteor, quod precarie quondam intercesserant inter dominum Conradum tunc Salzpurgensem archiepiscopum et me ita, quod omnia predia mea scilicet castra ministeriales familiam et omnia eis attinentia Salzpurgensi ecclesie tradidi usufructu istorum omnium tempore vite mee mihi reservato, Salzpurgensis archiepiscopus autem attendens bonam voluntatem et factum meum quasdam decimas mihi concessit et quosdam mansus et preterea mihi inpignoravit quasdam alias decimas pro DCC marcis, ut usufructum istorum omnium similiter haberem temporibus vite mee.¹⁾ Procedente vero multo tempore placuit domino Eberhardo secundo tunc temporis illi ecclesie presidente, ut usufructui tam prediorum quam beneficiorum et, ut breviter^a) concludam omnium supradictorum precise^b) cederem pro quadam summa pecunie Salzpurgen(si) ecclesie^c) usufructu relicto cum proprietate. Determinatio igitur istorum facta est in presentia domini Phylippi Rom(anorum) regis semper augusti tali modo, quod ego Salzpurgensi ecclesie^b) resignavi, ut supradictum est, omnia predia mea, castra scilicet et ministeriales et omnia beneficia mea, que ab ecclesia tenueram quocumque modo ea tenuissem et cessi tam usufructui quam proprietati et ipse archiepiscopus pro cessione tali ibidem mihi iuravit se daturum duo milia octingentas et quinquaginta marcas Frisacensis monete quas mihi reddere tenetur. Excepi tamen in presentia domini regis a resignatione quam feci, quoddam castrum Lengenberch nomine cum uno ministeriale et familia et prediolis attinentibus qui conputantur ad redditus XX^ti marcarum que predia Vrsin et Itilsdorf et Lintie^d) nominantur. Ex his autem proprietatem ac potestatem mihi retinui de eis faciendi quodcumque mee placuerit voluntati. SD.^e)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 94-95.