+ ++ In nomine sancte et individue trinitatis. Eberhardus dei gratia Salzeburgensis archiepiscopus, apostolice sedis legatus, imperpetuum. ++||
Quia labente tempore ea quoque, que fiunt in tempore, a memoriis plerumque hominum elabuntur, si non scripture eis remedio succurratur, presenti scripto ad presentium et futurorum memoriam revocamus, quod nos, cum olim post mortem bone memorie Diemudis filie Heinrici de Hegel uxoris Chunradi purcravii Salzeburgensis, qui quartus eius maritus exstiterat, omnia predia, que eadem Diemvdis ad dies vite sue a capitulo maioris ecclesie precarie possederat, iam libera ad ecclesiam devoluta fuissent ac predictus Chunradus eius relictus super proprietate earum rerum movisset capitulo questionem, ipsam de consilio curie nostre terminavimus in hunc modum, quod omnia predia, que accesserant ecclesie per donationem Heinrici de Sechirchen, Heinrici de Hegel et eius filie Diemvdis necnon Meingoti et Sibotonis de Surberc ac Willehalmi de Waegingerberc dictus purcravius precarie similiter ab ecclesia reciperet proprietate tamen ecclesie recognita hoc adiuncto, ut post mortem eius redirent ecclesie penitus absoluta nec quisquam heredum suorum sibi in his aliquid vendicaret. Que compositio ut commodius et sine dampno ecclesie stare posset, vallem in Wizbacheso/vve cum omnibus pertinentiis suis, quam predictus Ch(unradus) a nobis in feudo habuerat, in proprium ecclesie contulimus possessione tantum ad dies suos retenta. Cuius compositionis forma in instrumento inde confecto plenius declaratur.¹⁾ Postmodum vero dicto purcravio obeunte cum ecclesia predicta omnia predia vacantia tamquam propria vendicaret contradictionem in quibusdam est passa ab Agnete relicta sua et filio suo parvulo in curte Gunpingen et molendino iuxta Salam, in curte Gerohingen, in curte inferioris Strâze, in prediis Gasteige iuxta Surberc et Durrenberc iuxta Walprehtingen et in duabus curtibus Waegingerberg et manso Mosen. Unde cum questiones de proprietate horum prediorum coram nobis et curia nostra proponentibus hincinde nos demum volentes imponere finem litibus de consensu partium conposuimus sub hac forma, ut capitulum renuntiaret curtibus Gunpingen, Gerolv(ingen) et Strâze, Waeningerber[c et M]osen et etiam molendino, predio Gasteige ecclesie remanente. De predio autem Durrenberc in tantum cedet ecclesie quantum vicini meliores iurati et bona fide dixerint [ad proprietatem Waltprehtingen pertinere. In re]compensationem autem possession[um dicta]rum nos pro bono pacis vacariam in Môse, quam a plebano sancti Cyriaci redemeramus, ecclesie contulimus possidendam, cuius usufructum sepedicto purcravio patri p[ueri antea ind]ulseramus ad tempus. Rudg[erus quoque de Saluelden], Heinricus de Trvhtleich(ingen), Siboto de Noppingen et Chunradus Panchaer tutores pueri fide prestata promiserunt, quod mansum Reinpoldingen iuxta Hegel, quem comes Liutoldus de Pl[eien a manu nost]ra tenet in feudo et puer ab eo, liberent et ecclesie conferant liberatum. Quod si aliquo casu fieri non valeret, tunc redditus duorum talentorum nomine pueri de feudo suo in Eselaerwalde iuxta Floz[zin]gen nobis loco pignoris resignarent capitulo illos per nos, cum exegerint, conferendos. Ekkehardus igitur de Tanne, Dietmarus de Eicheim, Heinricus vicedominus, Vlricus de Wisbah, Heinricus de Trvhtleichingen et Siboto officialis pueri fide data in solid, promiserunt, quod postquam puer ille maior factus fuerit facient eum habere ratum vel liberationem mansi vel resignationem reddituum duarum librarum, quod nisi fecerint solvent ecclesie de proprio triginta libras Salzburgensis monete. Hoc acto inter partes, quod ratihabitio vel pecunie solutio procedat usque ad tres menses, ex quo post maiorem etatem pueri predicti a capitulo super hoc fuerint requisiti. Capitulum autem in hiis omnibus consensit et dabit litteras de consensu. De terminis autem in Wizbacheso/ve, in quibus Hiltebertus nomine purcravii gravat ecclesiam, est statutum, ut per vicinos presentibus partibus iusti termini declarentur et quicquid inventum fuerit dictum Hiltebertum de terminis ecclesie purcravii nomine occupasse tutores pueri ab illo absolvent et redderet ecclesie absolutum. De mancipiis autem, que domina Dimvdis Meingot et Sibot de Surberc et Willehelmus de Wagingerberg ecclesie tradiderant, est statutum, ut quecunque ex parte matrum ab illis inventa fuerint descendisse ecclesia sine contradictione possideat. Ut autem hec firma permaneant, presentem paginam sigillo nostro fecimus roborari. Testes sunt: Rudgerus Chiemensis episcopus, Wernherus Soliensis, Pernhardus Frisacensis prepositi, Chuno de Weruen, Chunradus de Kalheim, Gerhohus de Percheim, Rudgerus de Percheim et alii ministeriales in serie contextus superioris expressi. Acta sunt hec apud Salzburc, anno domini M°CCXXVI°, indict.^a)||
S.^b)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 334-336.