Dilectissimo domno suo F(riderico) serenissimo Romonorum^a) imperatori semper augusto, Ierusalem et Sicilie regi, Th(eodericus) dei gratia Treuerensis archiepiscopus cum debita fidelitate paratum obsequium. Intelleximus ab antiquo et nulli dubium esse credimus, quod Gurcensis ecclesia taliter fundata est et de bonis Salzburgensis ecclesie dotata, quod Salzburgensis archiepiscopus Gurcensem episcopum eligere et consecrare debeat et regalibus investire. Et quamvis hoc liqueat evidenter ita, quod etiam super hoc dubitari non debeat, Waltherus tamen beate memorie quondam Gurcensis episcopus ius investiture regalium a manibus Salzburgensis archiepiscopi volens extrahere ad presentiam domini Ottonis quarti Romani imperatoris accessit et ibi per allegationes, quas habere potuit, optinere desiderabat, ut more principum imperii investituram regalium a Roman(orum) imperatore reciperet Salzburgensi archiepiscopo pretermisso. E contra Salzburgensis episcopus privilegiis imperatorum et regum et vivis testibus probavit, hoc ius investiture regalium ab imperatoribus Salzburgensi ecclesie collatum et, quod ipse et sui antecessores in possessione quieta eiusdem iuris fuerint ab antiquo, et Gurcensis episcopus confessus est in iudicio, quod nec ipse nec aliquis antecessorum suorum ab aliquo umquam imperatore vel rege investituram regalium accepissent. Auditis ergo hinc inde propositis predictus dominus O(tto) imperator per sententiam principum, qui presentes erant, super hac questione Gurcensi episcopo perpetuum silentium imponendo cum integritate omnis iuris, quod ad imperium pertinet, Gurcensem ecclesiam adiudicavit et subiecit archiepiscopo Salzburgensi et sententiam illam imperiali privilegio communivit. Nobis vero apud Aquisgranum in presentia filii vestri domini nostri, videlicet H(einrici) illustris Rom(anorum) regis et semper augusti, in coronatione domine nostre regine¹⁾ constitutis de consilio nostro eadem sententia fuit ibidem auctoritate maiestatis regie renovata, cum non solum per scripturam domini Ottonis imperatoris, verum etiam per multos, qui eidem iudicio interfuerunt nobis constiterit, illam presente utraque parte cum cognitione cause sollempniter esse latam. Vestre igitur excellentie supplicamus, quatinus, si aliquis in presentia imperatorie maiestatis contra predictum ius aliquid attemptare voluerit, impetrandi ei audientia denegetur, sed potius dicto Gurcensi episcopo prudentia vestra precipiat, ut hominium faciat et fidelitatem debitam servet archiepiscopo Salzburgensi et ius ab eo recipiat, quod ab antecessoribus vestris divis imperatoribus Salzburgensi ecclesie antiquitus est collatum.||
S.^b)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 344-345.