C. ++ In nomine sancte et individue trinitatis amen. Fridericus secundus divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus Ierusalem et Sicilie rex ++. Imperialis excellentie solium divino consilio in hominum preheminentia constitutum tunc opere nobili exaltationis sue titulos evehit, cum equitatis et iuris obsequio sic ministrat, ut tramites observando legitimos ob faciem hominis et ad sinistram obliquando non dexterat et ad dexteram non sinistrat. Iusticie namque munus in principe ab eo generaliter sic speratur, sic ab ipso indubitabiliter postulatur, ut gratiam sic perfecte non sapiat, quod subditis debitum non vocetur. Quod debitum licet ab imperatoria maiestate sic equaliter reddendum sit singulis et generaliter universis, ut absque fenore maximo nequeat retineri, in exhibitione verumtamen debiti licet iusti favor et gratia non negatur, ut illis favorabiliori vultu et largiori principis dextera ministretur, quos imperatori Germanie nec minus imperio devota servitia recommendant. Inter quos dilectus princeps noster Euerhardus venerabilis in Christo Salzeburgensis archiepiscopus in conspectu celsitudinis nostre ex devotionis et fidei meritis et locum iustitie et favoris non immerito gratiam promeretur. Suis igitur supplicationibus iuste et favorabiliter inclinati sententiam pro eo et ecclesia sua renovatam per^a) Henricum dilectum filium nostrum Romanorum regem illustrem super iure electionis concessionis et investiture regalium et consecrationis episcopi, quod in Gurcensi ecclesia et eius episcopo prenominatus Salzeburgensis archiepiscopus se habere dicebat, quam per iudices magne curie nostre diligenter inspectam accepimus iuste latam imperialis auctoritatis munimine confirmamus. Quam sententiam prenominatus dilectus filius noster illustris rex Romanorum Henricus consideratis privilegiis Salzeburgensis ecclesie a predecessoribus nostris super eodem indultis nec non et multis aliis iustis causis suadente iustitia renovavit^b), presertim cum et iura et privilegia ecclesie supradicte auctoritate sententie late dudum per Fridericum Romanorum imperatorem illustrem avum nostrum inclite recordationis apud Augustam super hoc eodem iure manifeste extiterint roborata.¹⁾ Evidenter igitur clamante iustitia pro sententia supradicta quam etiam litterarum^c) testimonium Lupoldi ducis Austrie et Styrie, L(udovici) palatini comitis Reni et ducis Bawarie, Syfridi venerabilis Maguntini archiepiscopi, Th(eoderici) venerabilis Treuerensis archiepiscopi²⁾ et Hermanni vener(abilis) Herbipolensis episcopi dilectorum principum nostrorum et auctoritas roboravit, eandem sententiam firmitatis robore renovando confirmamus.^d) Ad huius itaque nostre confirmationis memoriam et ut hec omnia rata semper et illibata permaneant, presens inde privilegium fieri fecimus et sigillo nostro iussimus communiri. Huius rei testes sunt: . . venerabilis Hildesemensis episcopus, . . venerabilis Mersburgensis episcopus, . . venerabilis abbas Morbacensis, langravius Thuringie, Raynaldus dux Spoleti et alii quam plures.++ Signum domini Friderici secundi dei gratia Romanorum imperatoris semper - M - augusti Ierusalem et Sicilie regis ++.||
Acta sunt hec apud Brundusium, anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo vicesimo septimo, mense septembri, indict. prim., imperante domino nostro Friderico dei gratia invictissimo Romanorum imperatore semper augusto Ierusalem et Sicilie rege, imperii vero eius anno septimo, regni Ierusalem secundo et Sicilie anno tricesimo; feliciter amen||
SD.^e)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 349-351.